Mała architektura
Architektura niewielkiej skali, jak przystanki komunikacji miejskiej, ławki i pawilony, są nieodłącznym elementem naszej codzienności. Są to miejsca bezpośrednich spotkań z dizajnem w otwartej przestrzeni. Nowoczesne obiekty małej architektury zaskakują rozwiązaniami materiałowymi i dbałością o detal.
mała architektura miejska
Pomimo niewielkiej skali, mała architektura w mieście ma ogromne znaczenie. Meble miejskie, ławki, stojaki rowerowe, różnego rodzaju siedziska czy elementy placów zabaw, składają się na rzeczywistość środowiska zbudowanego. Od projektantów zależy bezpieczeństwo, kolorystyka, kształt czy trwałość elementów małej architektury. W Poznaniu architekci z pracowni Atelier Starzak Strebicki zaprojektowali dla Przystani Sztuki mobilny system wystawienniczy. Jego elementy ekspozycyjne wykonane zostały z odpornej na warunki atmosferyczne blachy stalowej. Są nie tylko funkcjonalne, ale też łatwe w utrzymaniu. Dobrze zaprojektowana mała architektura nie pomija również kwestii estetycznych. Łączący Niemcy z Francją przystanek tramwajowy został pomyślany nie tylko jako schronienie przed deszczem czy słońcem, minimalistyczna forma dwóch zadaszeń przystanku tworzy ciekawą scenerię miejską, zbudowaną jedynie przy użyciu owalnych, betonowych płyt.
współczesne pawilony
Współczesne pawilony to nie tylko te wystawiennicze czy ogrodowe. Przykładem może być modułowe zadaszenie stacji ładowania pojazdów elektrycznych przy duńskiej autostradzie E20, które swoją formą przypomina rozgałęzione drzewa. Drewniane zadaszenie ma w założeniu kontrastować z tradycyjnymi stacjami paliw i promować czystą energię. Studio Toggle i Hessy Althuwaikh w swoim projekcie chce z kolei zwrócić uwagę na ogromną ilość odpadów generowanych podczas prac budowlanych i proponuje bardziej racjonalne użycie drewna. W ramach projektu UNIT+ powstała tymczasowa instalacja‑manifest wykonana z drewnianych odpadów budowlanych, używanych do deskowania podczas wykonywania szalunków. Materiał został zebrany i oczyszczony, następnie deski pocięto na równe kawałki i stworzono moduły składające się na formę bramy, która stanęła w parku Al‑Shaheed.
Rocznik 1977, krytyk architektury, publicysta, animator działań przestrzennych. Z wykształcenia architekt (Politechnika Poznańska, 2002). Zajmuje się popularyzacją i krytyką architektury w prasie popularnej i specjalistycznej, radiu oraz telewizji, a także działaniami na rzecz naprawy miast, prowadzeniem wykładów popularyzatorskich, moderowaniem specjalistycznych dyskusji oraz spacerów architektonicznych. Współtwórca poznańskiej inicjatywy „Centrum Otwarte” zajmującej się edukacją i animacją działań w zakresie architektury i urbanistyki oraz Festiwalu Architektury Modernistycznej „Nowy Plan”. Współautor książki dla dzieci i dorosłych „Wspólne nie znaczy niczyje” oraz telewizyjnego cyklu „Księga Przestrzeni” (dwie serie). Autor i kurator wystaw architektonicznych. Dwukrotny laureat nagrody dziennikarskiej Izby Architektów RP.
