Leśna Willa położona w podwarszawskim Izabelinie w otoczeniu Kampinoskiego Parku Narodowego to projekt autorstwa Biura Architektonicznego Barycz i Saramowicz. Usytuowany pośród sosnowego starodrzewia obiekt łączy w sobie tradycję z modernizmem.
Zadaniem projektowym jakie postawili przed sobą architekci, było znalezienie takiego kształtu i faktury budynku, który pozwoliłby na wpisanie w krajobraz Kampinoskiego Parku Narodowego. Ważnym elementem projektu jest połączenie tradycyjnego gontu dębowego z koszami gabionowymi wypełnionymi libiąskim dolomitem, które wykorzystano do budowy muru cyklopowego.
willa położona jest w pobliżu lasu
© Biuro Architektoniczne Barycz i Saramowicz
willa w otoczeniu lasu
Leśna Willa od strony drogi to masywna, prosta ściana z nielicznymi otworami — jest to fasada osłaniająca właściwą część domu, składającego się z dwóch skrzydeł. Prywatna część willi otacza wewnętrzny dziedziniec, będący przedłużeniem wnętrza, co pozwala mieszkańcom na kontakt z leśnym otoczeniem.
rzut parteru
© Biuro Architektoniczne Barycz i Saramowicz
mur cyklopowy z gabionów
Dom wyróżnia się zastosowanymi materiałami. Frontowa ściana willi oraz wschodnia elewacja boczna zostały zbudowane z gabionów — stalowych koszy, wypełnionych kamieniami. Choć gabiony pojawiają się w polskich budynkach, przeważnie stanowią jedynie detal, a rzadko stosowane są jako materiał budowlany.
mur wykonano z gabionów
© Biuro Architektoniczne Barycz i Saramowicz
Jak o samym wykonaniu mówią architekci:
Wykonanie muru cyklopowego z gabionów było pionierskim wyzwaniem technicznym. Użyto koszy kamiennych wypełnionych tłuczniem, kamieniem triasowym ze złoża w Libiążu, o uziarnieniu 85 – 220 mm. Ułożono gabiony skomponowane z precyzją o wymiarach: 50 cm; szerokość 25 cm, miejscowo 50 cm; długość odpowiednio 150 cm, 100 cm i 75 cm. Przyjęto grubość drutu 4,5 mm, o odległości oczek 76,2×76,2 mm. Dla zamocowania gabionów określono specyficzny przekrój ścian zewnętrznych, które od wewnątrz wykonane były z pustaków ceramicznych do wznoszenia muru jednowarstwowego, następnie założono warstwę konstrukcyjną z żelbetu, w celu zawieszenia na niej koszy szańcowych. Mocowano je za pomocą płaskownika szerokości 40 mm kotwami opaskowymi o rozstawie 30 cm. Nośność takiego połączenia na wyrywanie wynosi obliczeniowo 13,05 kN/mb. W rejonie nadproży zastosowano system podpór konsolowych. Kosze szańcowe stworzyły rodzaj „wiklinowej plecionki z kamienia”, w miejsce tradycyjnej ściany budynku.
kontrast pomiędzy drewnem a kamieniem
fasada z kamienia i gontu
© Biuro Architektoniczne Barycz i Saramowicz
Architekci skontrastowali gabiony z gontem z dranicy dębowej, porywającym pozostałe elewacje domu. Duże powierzchnie szklane okien, drewno oraz kamień to cechy charakterystyczne wkomponowanej w leśny krajobraz willi. Budynek to odzwierciedlenie architektonicznej filozofii Rafała Barycza i Pawła Saramowicza, która brzmi:
Architektura nowoczesnej Polski w XXI wieku musi być awangardowa i hipernowoczesna, a przy tym odrębna, nie naśladowcza, lecz czerpiąca z własnej historii i tradycji. Wyrasta bowiem z kultury i w relacji do niej buduje swą tożsamość.
Poczytajcie także o innej realizacji autorstwa Biura Architektonicznego Barycz i Saramowicz — willi z gontu i betonu która otrzymała w 2012 roku Nagrodę Województwa Małopolskiego im. Stanisława Witkiewicza.
oprac.: Dobrawa Bies
ilustracje dzięki uprzejmości Biura Architektonicznego Barycz i Saramowicz
