Projekt adaptacji dawnych zbiorników gazu na warszawskiej Woli to praca dyplomowa Wioletty Jokiel, wykonana na Wyższej Szkole Sztuki i Projektowania w Łodzi pod kierunkiem Łukasza Pastuszka.
Autorka podjęła próbę zaprojektowania przestrzeni biurowej w dwóch budynkach należących do zabytkowego kompleksu warszawskiej Gazowni z 1856 roku. W jej skład wchodzą także: wozownia, wieża ciśnień, remiza strażacka, budynki biurowe i mieszkalne. Niektóre z obiektów zostały zaadaptowane na nowe funkcje (na przykład Muzeum Gazowni Warszawskiej), a pozostałe, jak gazometry, sprzedano prywatnym firmom.
Zniszczone budynki po zbiornikach gazu, których dotyczy praca dyplomowa Wioletty Jokiel, zlokalizowane są przy ulicy Kasprzaka 25. Choć charakterystyczne dla krajobrazu Warszawy i widoczne z wielu punktów miasta, są obecnie niezagospodarowane. Kilkakrotnie podejmowano nieudane próby ich adaptacji, proponowano na przykład stworzenie w ich miejscu luksusowych apartamentowców.
Projekt wprowadza niewielką ingerencję w zastaną architekturę, poprzez wprowadzenia do jej wnętrza nowej formy, niezależnej od bryły starego budynku
© Wioletta Jokiel
mała ingernecja, duże efekty
Projekt dyplomowy zakłada niewielką ingerencję w zastaną architekturę. Autorka proponuje wprowadzenie nowej, niezależnej formy do wnętrza istniejących obiektów. Działania w strukturze zabytkowej bryły sprowadzają się do usunięcia szkieł ze stolarki okiennej, odsłonięcia stalowej konstrukcji dachu, wprowadzenia nowych otworów wejściowych i usunięcia kolidujących z nimi fragmentów balkonów. W celu wyeksponowania starej architektury, zarówno od strony wewnętrznej, jak i zewnętrznej budynku, zastosowano podświetlenie w posadzkach.
Nowa bryła została zaprojektowana na planie koła. Jej szklana elewacja odbija ceglaną strukturę zabytkowego budynku, a przestrzeń pomiędzy fasadami pełni funkcję publicznego ogrodu z małym basenem.
Konstrukcja nowych obiektów oparta jest na słupach żelbetowych o rozpiętości 540 cm, 740 cm i 800 cm. Duże wnętrze to przestrzeń otwartego biura, które można aranżować według potrzeb za pomocą ruchomych ścianek działowych. Zielony akcent tworzą trawy, na których można wygodnie usiąść niczym na dywanie.
Odsunięcie fasady zapewnia dobre doświetlenie traktu biurowego
© Wioletta Jokiel
współczesność pamiętająca historię
Dyplom jest próbą stworzenia przestrzeni do pracy zgodnej z ideą budynku przyszłości, którego kluczowym elementami są: symbioza z naturą, różnorodność i elastyczność. Zaprojektowana przestrzeń staje się przyjaznym miejscem nie tylko do pracy, ale także relaksu i spotkań. Nowa forma minimalnie ingeruje w zastaną architekturę, z szacunkiem do historycznego rysu miejsca, a nadanie nowego przeznaczenia dawnym obiektom, ratuje je przed wyniszczeniem.
Projekt znalazł się wśród zestawienia najlepszych dyplomów artystyczno-projektowych 2018 roku Font Nie Czcionka oraz został wyróżniony przez Kierownika Katedry Architektury Wnętrz WSSiP w Łodzi prof. Jerzego Derkowskiego.
O pracy poruszającej temat wprowadzania współczesnych uzupełnień do historycznej zabudowy pisaliśmy tutaj.
oprac.: Dobrawa Bies
Ilustracje dzięki uprzejmości Wioletty Jokiel
