Pracownia Nizio Design International zaprezentowała projekt Centrum Folkloru Województwa Łódzkiego w Sieradzu, którego inwestorem jest Marszałek Województwa Łódzkiego. Jak zespół Mirosława Nizio chce upamiętnić tradycyjne elementy tożsamości?
{img-1:width=100%,height=auto}
Prawie dwa i pół tysiąca metrów kwadratowych rozplanowane na czterech kondygnacjach — na takiej powierzchni będzie można zanurzyć się w bogaty, kolorowy świat łódzkich kultur. Kompleks ma być jednocześnie wykonany w pełni w standardzie pasywnym. Za zakres prac obejmujący koncepcję architektoniczną i wystawy stałej wraz z projektem zagospodarowania odpowiada pracownia Nizio International Design.
centralnym punktem kompleksu jest dziedziniec
© Nizio Design International
W kreatywny sposób odnieśliśmy się do bogatej tradycji ziem województwa łódzkiego, przetwarzając ją zgodnie z potrzebami dzisiejszych odbiorców. Poprzez połączenie współczesnych technik wystawienniczych ze sztuką rzemiosła, między innymi ciesielstwem, tkactwem, wycinankarstwem, dążyliśmy do tego, aby narracja Centrum oddziaływała na wszystkie zmysły zwiedzających i w ten sposób wprowadziła ich w fascynujące uniwersum kultury ludowej — wskazuje Mirosław Nizio, autor projektu.
{img-3:width=100%,height=auto}
układ rodem z łódzkiej wsi
Pierwsze odwołania do tradycji budowlanych zawierają się w układzie kompleksu — cztery moduły zostały połączone w ten sposób, by w centralnym punkcie utworzyć dziedziniec kojarzący się z tradycyjnym okólnikiem. To bezpośrednie odwołanie do tradycji budownictwa wiejskiego znanego od XIX wieku. Dziedziniec ma mieć charakter otwarty, pozwalający na prowadzenie na nim działań kulturalnych i animacyjnych. Przed wejściem na okólnik ma zostać posadzona łąka kwietna.
{img-4:width=100%,height=auto}
Kompleks będzie mieścił salę widowiskową, baletową, warsztatową i konferencyjną, a na niższych poziomach zlokalizowane zostanie zaplecze techniczne.
układ odwołuje się do tradycji budownictwa wiejskiego
© Nizio Design International
żyletki, wzory i słupy
Punktem charakterystycznym projektu jest dwuspadowy dach, który ma zostać wykonany z drewnianych pasów, które architekci nazwali „żyletkami”. Taki zabieg ma nadać kompleksowy, lekki charakter zabudowy. Dach ma zostać oparty o drewniane słupy, które odwołują się do tradycyjnej, regionalnej sztuki ciesielskiej. Jednocześnie charakterystyczne „żyletki” mają tworzyć podcienia — w ten sposób pozwalając na ukrycie przed słońcem.
galeria „Łęczyckie” skupia się na legendach regionu
© Nizio Design International
Obok drewna głównym materiałem widocznym na elewacji jest szkło. Na części z oszkleń postanowiono na umieszczenie tradycyjnych wzorów z upamiętnianych kultur regionalnych. Do nich należy między innymi popularny wzór z kultury łowickiej.
galeria „Rawsko-Opoczyńskie” to przede wszystkim świat muzyki i tanecznych zabaw
© Nizio Design International
cztery równorzędne światy
Centrum Folkloru nie jest skoncentrowane na jednej, konkretnej kulturze. Dlatego wystawa stała została podzielona na cztery galerie, które odpowiadają czterem różnym regionom geograficznym: łęczyckim, rawsko-opoczyńskim, łowickim i sieradzkim. Projektanci postanowili uwzględnić „archetypy kultury” — to, z czego są najbardziej znane. Przykładem jest odniesienie do wycinanki, która zostanie zlokalizowana w galerii „Łowickie”.
galeria „Łowickie” podyktowana została wycinance ludowej
© Nizio Design International
Centrum Folkloru Województwa Łódzkiego ma być gotowe w 2026 roku, łącząc ze sobą nowoczesną interpretację dziedzictwa kulturowego i możliwość zachowania tradycyjnych elementów tychże kultur. Istotnym elementem muzeum powinna być nie tylko jej przestrzeń wystaw, ale również wydarzeń związanych z bogactwem lokalnych kultur.
galeria „Sieradzkie” zawierać będzie między innymi maszyny tkackie, odwołując się do tradycji rzemiosła
© Nizio Design International
