Na warszawskim Śródmieściu, na rogu ulic Emilii Plater i Wspólnej, w czteropiętrowym budynku z końca lat 50. XX wieku Karolina Kulis z pracowni Studio Kulis zaprojektowała przestrzeń niewielkiego mieszkania. Inspiracją dla jego aranżacji było kolorowe wnętrze Villi Le Lac, którą Le Corbusier stworzył dla swoich rodziców niemal sto lat temu.
Prostą elewację zlokalizowanego na zbiegu ulic w centrum Warszawy budynku rytmicznie przełamują wertykalne, ułożone pod kątem wykusze z oknami i balkonami francuskimi. Zabieg ten nie tylko pozwolił na urozmaicenie fasady, ale przede wszystkim doświetlił wnętrza mieszkań.
inspiracje modernizmem
Wychodząc w procesie projektowym od analizy samego budynku, projektantka poszukiwała inspiracji w pracach wielkich modernistów i tak trafiła na fotografie wspomnianej już szwajcarskiej Villi Le Lac.
© VillaLeLacLeCorbusier
Zachwyciło mnie w niej wszystko: od starych szkiców układu komunikacji, po kolorystykę i co najważniejsze zwrócenie całości w stronę słońca dzięki panoramicznym oknom. Nie było trzeba przekonywać klientów do całego zamysłu, spodobał im się pomysł stworzenia bardzo barwnego projektu. Szczególnie leżanka o giętych rurkach przypomniała klientce o pierwszej pracy jej taty, w której jako przedstawiciel handlowy sprzedawał krzesła Cesca projektu Marcela Breuera. Ta informacja spowodowała, że nie mogło zabraknąć tego mebla w końcowym projekcie — tłumaczy Karolina Kulis z pracowni Studio Kulis.
spójna całość utrzymana jest w jasnych, ciepłych kolorach i naturalnych materiałach
© Studio Kulis
funkcjonalnie i przytulnie
Istniejący układ mieszkania wymagał korekty — wprowadzono nowy podział funkcjonalny, zupełnie zmieniając lokalizację kuchni. Wyburzona została ściana między dawną kuchnią a pokojem dziennym, tworząc tym samym sporych rozmiarów przestrzeń (którą można oddzielić od reszty mieszkania dzięki jasnym zasłonom) mieszczącą kuchnię, jadalnię i salon. Z kolei w miejscu, w którym wcześniej znajdowała się kuchnia urządzono sypialnię.
rzut mieszkania, po lewej przed remontem, po prawej po przebudowie
© Studio Kulis
W łazience zachowano doświetlający wnętrze świetlik, w którym wykorzystano modne obecnie szkło dekoracyjne. Z drugiej strony — w sypialni — świetlik podkreślono prostą ramą w ciemnoniebieskim kolorze.
Choć mieszkanie przeznaczone jest na wynajem, właścicielom zależało na stworzeniu w kawalerce ciepłej, domowej atmosfery i wyposażeniu pozwalającym na wygodne funkcjonowanie na co dzień. Spójna całość utrzymana jest w jasnych, ciepłych kolorach i naturalnych materiałach, które architektka zainspirowana projektem Le Corbusiera, przełamała mocnymi plamami barw — bordową ramą łóżka czy meblami i ścianą w kuchni w tym samym kolorze, granatowymi ścianami w przedpokoju i wspomnianą już, niebieską ramą świetlika.
widok z salonu na sypialnię i przedpokój
© Studio Kulis
Aby spełnić funkcjonalne oczekiwania potencjalnych użytkowników, architektka starała się maksymalnie wykorzystać każdy centymetr mieszkania:
W łazience jest duża kabina prysznicowa, więc pralka została przeniesiona do sypialni i schowana do szafy. Przy aneksie kuchennym znajduję się schowek na elementy gospodarcze takie jak odkurzacz lub wiaderko z mopem. Dwa modułowe pufy są w dwóch kolorach, aby łatwiej było odróżnić je od siebie, ponieważ jeden jest rozkładany i może pełnić funkcję łóżka, a drugi zawiera schowek na dodatkową pościel — wylicza projektantka.
widok z sypialni na salon i kuchnię
© Studio Kulis
Wspomniane siedziska skierowane są w stronę przeszklonego wykusza, choć widoki z pewnością różnią się od tych, które rozpościerają się z okien Corbusierowskiej willi (trudno konkurować z Jeziorem Genewskim!), takie rozwiązanie i przestrzeń dzielona jedynie lekkimi zasłonami, zdają się symbolicznym ukłonem autorki w stronę modernistycznej idei wolnego planu i wagi, jaką architekci przykładali do oświetlania mieszkań naturalnym światłem.
