Wieżowce często przytłaczają swoją kubaturą, a ich budowa oraz funkcjonowanie jest kosztowne i nieekologiczne. Alternatywną propozycją może być projekt wykonanego z prefabrykowanych materiałów, obrotowego wieżowca autorstwa Martyny Mazurek. Koncepcja powstała jako praca dyplomowa na Wydziale Architektury i Sztuk Pięknych Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego pod kierunkiem dr. Bartosza Haducha.
Wieżowiec obrotowy projektu Martyny Mazurek, dzięki swojej budowie i zastosowanej technologii, sam zaopatruje się w czystą, bezpłatną energię. Całość założenia absolwentka oparła na głównym trzonie, wokół którego obracają się piętra budynku. Każde piętro obrotowe oddzielone jest od kolejnego 50-centymetrową przerwą, w której została umieszczona horyzontalnie turbina wiatrowa produkująca energię. Fotowoltaiczne szkło pokrywające całą fasadę budynku również dostarcza energię. Rzuty w trzonie oparte są na kole, które równo podzielone obrotem osi, co 30 stopni wyznacza linie podziału pomieszczeń i balkonów — każdy o szerokości 2,5 m i opływowym kształcie.
obrotowy wieżowiec w Warszawie
© Martyna Mazurek
obrotowe piętra z prefabrykatów
Budynek o wysokości 331 składa się z 65 pięter o możliwości obrotu o 360 stopni. Każde obrotowe piętro ustawiane jest na betonowym trzonie, moduł po module i wyciągane na odpowiednią wysokość. Taki sposób budowania pozwala na złożenie modułów pięter z materiałów prefabrykowanych, a następnie przewiezienie ich i umiejscowienie na trzonie budynku, co znacznie przyspiesza proces budowy i zmniejsza zanieczyszczenie środowiska. Obrotowe piętra rozwiązują także problem oddziaływania wiatru na wysokie budynki. Siła wiatru, napotykając na swej drodze poruszający się obiekt jest bardziej rozproszona.
energię produkują turbiny umieszczone pomiędzy piętrami
© Martyna Mazurek
Jak uzasadnia autorka:
Głównym czynnikiem, którym się kierujemy, wybierając mieszkanie, lokal usługowy, restauracje czy miejsce do pracy jest to, co widzimy za oknem. Obrót pięter daje nam możliwość podziwiania otoczenia z każdej strony, a widok cały czas się zmienia. Obrót pięter pozwala także na doświetlenie każdego z pomieszczeń. Ponadto bryła wieżowca nigdy nie wygląda tak samo, co czyni go unikatowym.
biura, apartamenty, hotel i restauracja
Obiekt składa się z 70 kondygnacji naziemnych oraz 9 podziemnych. Dodatkowo na zaprojektowanym obok zadaszeniu parkingu naziemnego znajduje się plac i obiekt z punktami gastronomicznymi. Parter, pierwsze oraz drugie piętro o formie tarasowej pozwalają na wejście na dach od strony zachodniej. Zastosowane w projekcie zielone dachy dodają atrakcyjności i wprowadzają nowe, żywe przestrzenie do miasta.
przekrój pięter wieżowca
© Martyna Mazurek
Wieżowiec został podzielony na strefy, a jego głównym „kręgosłupem” jest trzon o grubości 1 metra, w którego wnętrzu znajduje się 8 wind oraz 2 klatki schodowe. Trzy pierwsze piętra tworzą pasaż handlowy. Na 1 piętrze od strony wschodniej znajduje się: główne wejście, hall dla pracowników biur, recepcja i biuro hotelu. Piętra od 5 do 15 przeznaczone są na przestrzenie biurowe. Piętra od 16 do 30 to apartamenty mieszkalne. Przedstawione przez autorkę rzuty są eksperymentalnym układem mieszkań, które mogą być zmieniane w zależności od wymogów deweloperów. Sam środek głównego trzonu jest połączeniem dwóch pięter — siłowni znajdującej się na 31 kondygnacji oraz strefy wellness i spa na 32 piętrze. Kolejne poziomy to pokoje hotelowe. Piętro 68 i 69 tworzy dwukondygnacyjna restauracja, natomiast piętro 70 stanowi taras widokowy z panoramą Warszawy.
umiejscowienie na planie Warszawy
© Martyna Mazurek
Projekt znalazł się w finale tegorocznej edycji Nagrody im. Zbyszka Zawistowskiego „Dyplom Roku”, której rezultaty zostaną ogłoszone w październiku. Oprócz Martyny Mazurek do nagrody zostały nominowane m.in.: Anna Kowalik z projektem centrum rekolekcyjnego w Sulejowie, Adriana Sowa autorka Herbarium, Marta Stachurska, która stworzyła projekt Muzeum Kultury w Materze i Julia Zasada autorka Ambasady Republiki Czeskiej w Etiopii.
oprac.: Dobrawa Bies
ilustracje dzięki uprzejmości Martyny Mazurek
