W tym przypadku nie ma mowy o prostym planie, najbliżej mu chyba do finezyjnie wykaligrafowanej litery L, co nie do końca widać w samej bryle. Mimo to rzut jest czytelny — podzielony na część bardziej techniczną, gościnną i biurową, strefę dzienną i mieszkalną i na samym końcu — przestronną salę prób. Całość wkomponowana jest w rozrzeźbiony teren działki położonej w okolicach Poznania, a rozczłonkowana bryła z każdej strony prezentuje się inaczej.
wiz.: GID Studio © GAB
Efekt ten architekci ze studia GAB uzyskali poprzez dopasowanie architektury do nierówności terenu — „akcja” rozgrywa się tu na wielu poziomach, pod różnymi kątami i w rozmaitych formach — są tu dwie proste, dwukondygnacyjne bryły przykryte czterospadowym dachem o ściętym szczycie, jest parterowy pawilon, w którym pod zielonym dachem umieszczono pokoje dziecięce i wreszcie ostatnia z brył — sala prób, która z jednej strony może przywodzić na myśl leśny bunkier, z drugiej zaś porośnięty roślinnością wycinek schodkowo ułożonej piramidy lub widownię amfiteatru z widokiem na wewnętrzny dziedziniec domu.
przekrój
© GAB
O projekcie nietypowego domu opowiada Piotr Grabowski ze studia GAB.
Ola Kloc: Projektowany przez Was dom daleki jest od typowego — w rozczłonkowanej bryle mieszczą się między innymi basen i przestronna sala prób, część domu niemal ukryta jest pod ziemią i przykryta zielonym dachem. Z czego wynika takie rozwiązanie? Co było priorytetem dla inwestorów?
Piotr Grabowski: To prawda, dom jest dość nietypowy. Myślę, że jest to efektem stworzenia wraz z Inwestorami wyjątkowego i nie do końca typowego programu domu oraz zauważenia przez nas pewnego ciągu zależności pomiędzy poszczególnymi częściami/funkcjami domu. Program domu jest dość bogaty i zróżnicowany, a wymagania Inwestorów również nie były typowe. Kolejnym elementem tej układanki jest lokalizacja domu. Zależało nam na zróżnicowaniu odbioru budynku w zależności od strony, z której do niego idziemy. Ze względu na rzeźbę terenu, ten podział stał się możliwy. Inaczej odbiera dom gość, który przychodzi od strony południowej, inaczej domownik, który ten dom zamieszkuje a jeszcze inaczej ktoś, kto odwiedza tylko salę prób. Mamy wrażenie, że dzięki widocznemu podziałowi udało nam się stworzyć obiekt, który swoją skalą nie będzie przytłaczał i nadal będzie można go odbierać jako dom w jego naziemnej części.
rzut parteru
© GAB
Ola: Zwarte bryły części domowej umieszczone są na wizualnie lżejszej dolnej kondygnacji. Jak konstrukcyjnie planujecie osiągnąć ten efekt?
Piotr: W założeniu domy są dość proste pod względem konstrukcyjnym, nieduże rozpiętości w budynku pozwalają na dowolne rozmieszczenie elementów nośnych. Zawsze staramy się o znalezienie jak najbardziej logicznych i prostych rozwiązań pod względem konstrukcji. Dbamy o jej rygorystyczność, bo to ona często determinuje logikę układu budynku oraz jego odbiór. Pod względem materiałowym na etapie konstrukcyjnym kluczowe dla nas było zachowanie logiki i spójności konstrukcji. Na równi traktowaliśmy rozwiązanie domu jako układu monolitycznego, wykonanego w całości z barwionego żelbetu, jaki i hybrydowej konstrukcji, w której minimalna ilość elementów konstrukcyjnych wykonana byłaby z żelbetu, na przykład ścianka szczelinowa, a pozostałe części z drewna klejonego poprzecznie (CLT). Kluczowe było dla nas stworzenie przestrzeni, która operowałaby masą i swoją jednorodnością.
aksonometria
© GAB
Ola: Sala prób jest wtopiona w rzeźbę terenu, z jednej strony pokrywa ją schodkowy dach, na którym można usiąść niczym na widowni w amfiteatrze. Co wpłynęło na taki kształt tej części obiektu?
Piotr: Tak jak mówiliśmy wcześniej, intencją Inwestora było znalezienie pewnych nieoczywistości przestrzennych i stworzenie miejsca, które będzie dawało wiele możliwości jego wykorzystywania. Jakby z definicji, zależało nam na oddzieleniu sali prób od części dziennej domu. Równocześnie chcieliśmy sprawić, aby jej wygląd wyróżniał się, a przestrzeń w jej wnętrzu była nieoczywista. Dodatkowym, myślę, że kluczowym elementem w traktowaniu przestrzeni sali prób, jak i przestrzeni dziennej, było wprowadzenie do nich dużej ilości światła poprzez świetliki w dachu, dzięki którym wnętrze byłoby bardzo jasne, a nie prześwietlone bezpośrednim światłem.
Ola: Jakie materiały zostaną wykorzystane na elewacjach?
Piotr: Na etapie koncepcji zarówno przy wnętrzu, jak i zewnętrzu, kluczowe było dla nas użycie jednorodnych i spójnych materiałów. Tak jak przy konstrukcji domu, zakładaliśmy możliwość wykonania wszystkiego jako monolitu czy to z barwionego betonu, czy w układzie hybrydowym z wykorzystaniem prefabrykowanych elementów z CLT, tak i przy zewnętrzu zależało nam na użyciu materiałów jednorodnych i pochodzenia naturalnego. Finalnie w części tzw. naziemnej zdecydowaliśmy się na użycie elementów ceramicznych kształtek, które swoją zróżnicowaną fakturą i kolorystyką reagowałyby na nasłonecznienie, wilgotność powietrza etc. Natomiast elementy części podziemnej i murki oporowe, elementy wygradzające i oddzielające chcieliśmy wykonać również z barwionego betonu lub ubijanej ziemi.
przekrój
© GAB
Ola: Co było najtrudniejsze w tym projekcie, a z czego jesteście najbardziej zadowoleni?
Piotr: Najbardziej wymagające było odpowiednie ukształtowanie domu na działce. Dopiero po kilku wizytach na miejscu i próbach programowania udało nam się znaleźć miejsce i sposób kształtowania domu, tak żeby odpowiadał wszystkim naszym wymaganiom. Otworzyło nam to drogę do stworzenia domu zróżnicowanego pod względem widoków, przestrzeni i dostępności do światła dziennego. Inwestorom zależało na tym, żeby móc przebywać w domu razem, ale i osobno, dlatego też zdecydowaliśmy się na dość duże rozczłonkowanie bryły. Mamy wrażenie, że dzięki temu udało nam się odpowiedzieć na wszystkie pytania, które sobie zadaliśmy na początku projektu.
Ola: Dziękuję za rozmowę.
