O tym, że Jan Sikora lubi eksperymentować, tworząc aranżacje przestrzeni, przekonaliśmy się nie raz — wystarczy wspomnieć surowe mury w budynku dawnej Fabryki Pomp w Lesznie, uzupełnienia ścian z popularnych klocków w POP in Diner & Bar w Gdyni czy zdobiącą wnętrze matę izolacyjną w warszawskim salonie fryzjerskim Sylwii Gaczorek. Tym razem architekt wnętrz miał za zadanie stworzyć scenografię, na której tle każdego dnia dzieje się coś zupełnie innego.
Telewizja śniadaniowa towarzyszy wielu podczas porannej krzątaniny, jej rozrywkowo-informacyjny charakter i spontaniczność programów prowadzonych na żywo mogą dawać widzom poczucie, że to, co dzieje się po drugiej stronie ekranu, rozgrywa się tuż obok. Wrażenie bycia „po sąsiedzku” zwiększać ma aranżacja przestrzeni studia przywodząca na myśl przytulne wnętrze mieszkania.
Zadaniem, przed którym stanął Jan Sikora i pracownia Sikora Wnętrza Architektura, była totalna metamorfoza studia telewizyjnego, z którego codziennie transmitowany jest właśnie poranny program. Pierwszym krokiem było więc pozbawienie 400-metrowego wnętrza dotychczasowych warstw i podziałów i rozpoczęcie pracy od zera.
Motywem przewodnim miała być lubiana przez projektanta przestrzeń loftowa, nowoczesne i przestronne wnętrze z widokiem na panoramę Warszawy. Oprócz głównej przestrzeni studia, czyli tego, co widzowie oglądają najczęściej, kapitalny remont dotyczył także kuchni, oddzielonej akustycznie strefy makijażu, mobilnej sceny, nowego kącika newsowego oraz stref zlokalizowanych na innych piętrach, między innymi kawiarenki.
Sercem programu jest przestrzeń rozmów, czyli dwie, wygięte w łuk kanapy w dwóch ciepłych kolorach (beżowym i żółtym), na których prowadzący spotykają się z zaproszonymi gośćmi.
sercem wnętrza są dwie, wygięte w łuk kanapy
fot.: Tom Kurek | AQForm
Kształt kanap determinuje w pewien sposób inne formy mebli we wnętrzu — przestrzeń wypełniona jest miękko wyoblonymi stołami i dodatkami utrzymanymi w naturalnych barwach. Ekspozycję przygotowanych w kuchni dań ułatwia lekko zawinięta wyspa. Architekt zadbał także o detale, jak dodające loftowego charakteru szprosy w oknach oraz ciekawe rozwiązania — tu przykładem może być autorski stół z elektroniczną pamięcią ustawień, którego wysokość można dopasowywać do aktualnych potrzeb. Ten projekt, jak podkreśla architekt, to maszyna scenograficzna — wszystko jest w nim mobilne i modułowe.
blat kuchni zaprojektowany tak, aby lepiej eksponować potrawy
fot.: Tom Kurek | AQForm
Podobnie podeszliśmy też do ruchomych i mobilnych szprosów w oknach, które można łatwo demontować, by wstawić filtry, które są ważne dla pracy ze światłem i pracy kamer. Główna scena też jest mobilna i pozwala na przearanżowanie studia w 10 minut. Tych rozwiązań jest dużo więcej także na płaszczyźnie akustycznej czy oświetleniowej — tłumaczy projektant.
żółty stół z elektroniczną pamięcią ustawień, którego wysokość można dopasowywać do aktualnych potrzeb
fot.: Tom Kurek | AQForm
Czym projektowanie tego typu scenografii różni się od innych aranżacji?
Przestrzeń fizyczna studia oraz to, co widzimy w kamerze to dwie różne rzeczywistości. Zaskakujący jest także fakt, że materiały muszą mieć podwyższoną odporność, gdyż praca na planie to dynamiczna praca całej ekipy — tu wszystko musi być przemyślane i działać jak w szwajcarskim zegarku. Miejsce na ruch kamer, odejście dla operatorów, ustawienie oświetlenia, filtry i krycie to tylko kilka z kluczowych aspektów, które muszą się idealnie zgrywać — tłumaczy profesor Jan Sikora.
