Kto zdobędzie nagrodę Miesa van der Rohe? Przypominamy finalistów!

Wiktor Bochenek

24 kwietnia '24

przypominamy finalistów tegorocznej edycji nagrody Miesa van der Rohe

...

+18

Już 25 kwietnia 2024 roku zostanie ogłoszony tegoroczny zwycięzca nagrody Miesa van der Rohe. Do finału zakwalifikowano pięć realizacji z całej Europy, a o nagrodę walczy PLATO zaprojektowane przez Roberta Koniecznego. Prezentujemy przegląd wszystkich realizacji zakwalifikowanych do grona finalistów.

Fundacja Miesa van der Rohe od lat przyznaje nagrodę współczesnym realizacjom, wyróżniając najlepsze praktyki architektoniczne, ponadczasowe wartości i idee istotne dla architektury XXI wieku. W styczniu kapituła opublikowała krótką listę konkursu, w ramach której wyłoniono 40 realizacji architektonicznych nominowanych do nagrody. O realizacjach z Polski i polskich architektów i architektek pisała wówczas Dobrawa Bies. Do finału zakwalifikowanych zostało pięć obiektów oraz dwie realizacje dobrze rokujących pracowni, o czym informowaliśmy na naszym portalu. Przed ogłoszeniem wyników konkursu, chcemy zaprosić Państwa do przeglądu finalistów.

Galeria Sztuki Współczesnej Plato

Lokalizacja: Ostrawa, Czechy
Pracownia: KWK Promes
Autorzy: Robert Konieczny, Michał Lisiński, Dorota Skóra, Tadeáš Goryczka, Marek Golab-Sieling, Agnieszka Wolny-Grabowska, Krzysztof Kobiela, Adrianna Wycisło, Mateusz Białek, Jakub Bilan, Wojciech Fudala, Katarzyna Kuzior, Karol Knap, Damian Kuna, Magdalena Orzeł-Rurańska, Elżbieta Siwiec, Anna Szewczyk, Jakub Pielecha, Kinga Wojtanowska

W projekcie adaptacji dziewiętnastowiecznego budynku rzeźni pracowni KWK Promes najistotniejszym elementem było zachowanie tego, co najcenniejsze w zabytkowym kompleksie, a jednocześnie wtłoczenie w niego ducha nowoczesności z wykorzystaniem na nowe, kulturowe funkcje. Uwagę przykuwają charakterystyczne drzwi stanowiące pomost pomiędzy starym a nowym, kontrastujące z istniejącą tkanką poprzez dobór materiałów i kolorystykę. To rozwiązanie pozwala także na swobodną adaptację obiektu do celów wystawienniczych. Zmianom uległo również bezpośrednie otoczenie budynku, wprowadzono zieleń i miejsca retencji wody.

Galeria Sztuki Współczesnej Plato w Ostrawie (proj. KWK Promes), Czechy

Pawilon studencki na kampusie Uniwersytetu Technicznego

Lokalizacja: Braunschweig, Niemcy
Pracownia: Gustav Düsing; Büro Hacke
Współpraca: Knippers Helbig Ingeniereu (Inżynieria konstrukcyjna); iwb ingenieure (Kierownik budowy), Dehne Kruse Branschutzingenieure (Konsultacje przeciwpożarowe), energydesign (Fizyka budowli)

Pawilon Studencki w Braunschweig ma przede wszystkim przełamywać bariery hierarchiczne w uniwersyteckim środowisku, pozwalając na swobodne korzystanie z obiektu zarówno kadrze akademickiej, jak i studentom. Składający się z sieci przejść i pomostów budynek ma zdecentralizowany charakter. Pawilon na planie kwadratu wykonany został z lekkiej konstrukcji złożonej z drewna i stali. Fasada budynku została wykonana ze szkła, co pozwala na całkowite otwarcie obiektu.

Pawilon studencki na kampusie Uniwersytetu Technicznego w Braunschweig (proj. Gustav Düsing & Max Hacke), Niemcy

Szkoła Reggio

Lokalizacja: Madryt, Hiszpania
Pracownia: Andres Jaque / Office for Political Innovation
Architekt: Andres Jaque
Zespół: Luis González Cabrera, Alberto Heras, Ismael Medina Manzano, Jesús Meseguer Cortés, Paola Pardo-Castillo, Rajvi Anandpara, Juan David Barreto, Inês Barros, Ludovica Battista, Shubhankar Bhajekar, Elise Durand, Drishti Gandhi, Maria Karagianni, Bansi Mehta, Alessandro Peja, Meerati Rana, Mishti Shah, Saumil Shanngavi
Współpraca: Roberto González García (Office for Political Innovation); Iago González Quelle, Víctor García Rabadán (Qube Ingeniería de Estructuras); Juan Antonio Posadas Mingobasarrate, Jorge Basarrate, Álvaro Mingo (JG Ingenieros); Javier González Nieto, Javier Mach Cesteros (Dirtec Arquitectos Técnicos); Ángel David Moreno Casero (ADAMA Arquitectos Técnicos S.L.P.)

Kluczem do powstawania szkoły Reggio w Madrycie była partycypacja architektów z użytkownikami przestrzeni — uczniami, nauczycielami i rodzicami. Architektura budynku ma służyć jako miejsce zderzeń pomiędzy różnymi światami i tradycjami architektonicznymi, tworząc różnorodną przestrzeń. Sąsiadując z liniowym parkiem Valdebebas, szkoła minimalizuje swój ogólny obszar budowy i użytkowania gruntów, rozszerzając zajęcia sportowe, naukowe i programowe na teren publiczny parku.

Szkoła Reggio (proj.: ANDRES JAQUE / OFFICE FOR POLITICAL INNOVATION), Hiszpania

Przebudowa opactwa Saint-Francois

Lokalizacja: Sainte-Lucie-de-Tallano, Francja
Pracownia: Amelia Tavella Architectes

Przebudowa opactwa według projektu biura Amelii Tavelli miała przede wszystkim pozwolić zachować charakter Klasztoru Świętego Franciszka w Sainte-Lucie de Tallano na Korsyce. Historia budynku sięga XV wieku, obiekt jako zabytek zachował się częściowo w ruinie. Wprowadzone rozwiązanie kontynuacji z miedzi ma wprowadzić w istniejącą tkankę nowoczesność, zachowując jednocześnie szacunek i mistyczny charakter miejsca.

Przebudowa opactwa Saint-Francois w Santa Lucia di Tallà(proj.: Amelia Tavella Architectes), Francja

Hage

Lokalizacja: Lund, Szwecja
Pracownia: Brendeland & Kristoffersen architects; Price & Myers (konstrukcja)
Architekci: Geir Brendeland, Olav Kristoffersen, Thomas Skinnemoen, Tim Lucas, Ian Shepherd
Współpraca: Jake Ford, Åsa Bjerndell (White architects); Johan Tilly (Proswede — steel fabrication), Håkan Nilsson (Murbolaget — bricklayer); Jonas Kroon (Mickael Forsberg, Christer Persson (NCC — concrete works)

Hage jest jedyną przestrzenią publiczną w gronie finalistów, a jej wyjątkowość podkreśla charakter zamawiającego, czyli Katedra w Lund. Ogrodzony teren ma stać się miejscem wymiany pomysłów, kontemplacji, wydarzeń, warsztatów i spotkań. Konstrukcja kompleksu wraz z materiałami ma odwoływać się do gmachu katedry.

Hage w Lund (proj.: Brendeland & Kristoffersen architects), Szwecja

Lista dobrze rokujących pracowni (Emerging List)

Biblioteka im. Gabriela Garcia Marqueza

Lokalizacja: Barcelona, Hiszpania
Pracownia: SUMA Arquitectura
Architekci: Elena Orte; Guillermo Sevillano
Współpracownicy: Marta Romero; Jesús López; Luis Sierra; Ana Patricia Minguito; Pablo Corroto; María Abellán; Sara Contreras; Rita Álvarez Tabio; Miguel Ángel Maure
Współpraca: Miguel Nevado (konstrukcja); ENAR (Fasada); Úrculo Ingenieros (Instalacje Inżynieryjne); M7 Ingenieros (Instalacje Inżynieryjne na Miejscu); Julio Gonzalez (Architekt Krajobrazu); Margarida Ingeniería Acústica (Akustyka); CABA (Inżynieria Efektywności Energetycznej — LEED); COMO Design (Sygnalizacja); Antonio Yoldi, Miguel Ángel Orcalla (Zarządzanie realizacją)

Celem biblioteki im. Gabriela Garcii Marqueza było stworzenie nowego punktu w jednej z barcelońskich dzielnic. Projekt miał odnosić się do lokalnych kontekstów, robotniczej historii miejsca, jednocześnie tworząc miejsce spotkań, dyskusji i aktywności kulturalnej w nowym ekosystemie. Fasada ma odwoływać się do kształtu stosu książek.

Biblioteka im. Gabriela Garcia Marqueza w Barcelonie (proj.: SUMA arquitectura), Hiszpania

Skwer i informacja turystyczna w Piódão

Lokalizacja: Piódão, Portugal
Pracownia: Branco del Rio
Architekci: João Branco; Paula del Río
Współpracownicy: Marco Silva

Niewielki parking w miejscowości Piódão został zamieniony w pełnoprawny plac. Z przestrzeni usunięto samochody, wprowadzając nowy układ przestrzenny zachowujący zgodność z lokalnym dziedzictwem kulturowym i otoczeniem. Przestrzeń placu została uzupełniona nie tylko o elementy architektoniczne odwołujące się do zabytkowej struktury, ale również o zieleń w postaci drzew.

Skwer i informacja turystyczna w Piódão (proj.: Branco del Rio), Portugalia

kiedy poznamy wyniki konkursu?

Wyniki tegorocznej edycji nagrody Miesa ver der Rohe poznamy 25 kwietnia 2024 roku. Gala przyznania nagród odbędzie się w Brukseli. Być może Robert Konieczny będzie pierwszym nagrodzonym Polakiem w historii nagrody? Tego dowiemy się już jutro!