28 grudnia zmarł Arata Isozaki, jeden z najważniejszych architektów drugiej połowy XX wieku. Był laureatem nagrody Pritzkera — jednego z najważniejszych wyróżnień dla architektów.
Arata Isozaki urodził się w 1931 roku Ōita na japońskiej wyspie Kyushu. Skończył studia architektoniczne na Uniwersytecie Tokijskim. W tym okresie stawiał pierwsze kroki w architekturze pracując między innymi z Kenzo Tange. W 1963 roku założył własną pracownię.
Wczesne projekty Isozakiego powstały pod wpływem doświadczeń europejskich, a jego styl mieszał się z brutalizmem i architekturą metabolistów. Jego projekty określano jako połączenie wpływów architektury japońskiej i zachodniej. Isozaki był czynnym architektem przez ponad sześć dekad. W 2019 roku otrzymał nagrodę Pritzkera. Architekt ponadto wykładałał między innymi na uniwersytetach takich jak Yale czy Harvard. Wydawał również książki o architekturze japońskiej.
Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej „Manggha” w Krakowie
fot. Nemuri | Wikimedia Commons CC BY-SA
Do jego najsłynniejszych projektów należały budynki medyczne w rodzinnym Ōita, część budynków Muzeum Sztuki Współczesnej w San Francisco, Muzeum Sztuki Kitakyushu czy najbardziej znany w Polsce projekt Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej „Manggha” w Krakowie. Był również członkiem zespołu projektowego japońskich architektów, którzy podobnie jak urbaniści z Polski przyjechali pomóc przy odbudowywaniu zniszczonego w wyniku trzęsienia ziemi Skopje.
Arata Isozaki (1931-2022)
fot. Manel Armengol | Wikimedia Commons CC BY-SA 2.0
