Weronika Gielo i Daria Uss, absolwentki architektury z Sopockiej Akademii Nauk Stosowanych zaprojektowały plus energetyczne i neutralne węglowo Centrum Kulturowe w Maroku. Ich projekt „Milieu”, będący częścią pracy magisterskiej, brał udział w międzynarodowym konkursie „The Oasis Cultural center” platformy UNI i otrzymał wyróżnienie honorowe.
Celem konkursu odbywającego się pod patronatem Chafika Zeroukki, architekta z Zaha Hadid Architects była zaprojektowanie centrum kulturowego przy Marokańskiej oazie, obok zbiornika Barrage Lalla Takerkoust. Postępujące zmiany klimatu, załamania gospodarki oraz nieprawidłowa polityka środowiskowa, wpłynęły negatywnie na dalsze obszary Marrakeszu, które stały się mało atrakcyjne i nieprzynoszące wystarczających korzyści finansowych. Dla tego projektowany obiekt miał ożywić turystykę będącą jednym z głównych źródeł dochodów, a to miało w konsekwencji polepszyć warunki życia lokalnej społeczności.
Centrum Kulturowe to miejsce dla działań artystycznych
© Weronika Gielo, Daria Uss
Proponowane centrum kultury miało być przykładem zielonego miasta — gdzie wykorzystanie energii, energia alternatywna, recykling i zrównoważony rozwój są wdrażane jako przykład dla reszty regionu. Głównym założeniem było stworzenie obiektu zgodnego z tradycyjną technologią budowlaną, tym samym zapewniając ekologiczne rozwiązania pod względem energetycznym.
wyróżnienie dla polskich studentek
Zgłoszone na konkurs projekty oceniało jury w składzie: Meritxell Inaraja (Meritxell Inaraja ARQUITECTA, Hiszpania), Tarik Oualalou (OUALALOU+CHOI, Francja), Isabel Collado (DOSIS, Hiszpania), Ignacio Peydro (DOSIS, Hiszpania), Mohamed Bennani (Mohamed Bennani Architects, Maroko). Przyznano między innymi: dwie Nagrody główne, Nagrodę Publiczności oraz sześć wyróżnień honorowych, pośród których znalazł się projekt „Milieu” autorstwa Weroniki Gielo i Darii Uss. Propozycja została wykonana jako praca magisterska pod kierunkiem dr. Bartka Felskiego i dr hab. Justyny Martyniuk-Pęczek.
rzut i analizy projektowe
© Weronika Gielo, Daria Uss
Zadaniem naszego projektu była nie tylko odpowiedź na założenia wymagane przez organizatora konkursu, lecz także otworzenie się na potrzeby lokalnej społeczności, a nie wyłącznie na potrzeby turystyki. Problem społeczno-kulturowy jasno podkreśla, jak dużą rolę w kraju odgrywa bezrobocie, w tym osób wykształconych, a także kulturowa izolacja kobiet. W tym celu stworzyłyśmy program użytkowy obejmujący również kobiety i młodzież w zakresie edukacji i zatrudnienia oraz prowadzenia kursów rękodzieła i wyrobów, przy wykorzystaniu miejscowych materiałów — tłumaczą autorki.
uniwersalny projekt
Projekt Centrum Kulturowego to przykład architektury nie tylko ciekawej pod względem bryły, ale także pod względem możliwości, jakie będzie proponowała i spełniała dla okolicznej ludności. Wszystkie zastosowane w projekcie rozwiązania techniczne są ekologiczne i przyjazne środowisku.
projekt Centrum Kulturowego w Maroku, przekroje
© Weronika Gielo, Daria Uss
Jest to przykład budownictwa, które ze względu na prostotę wykonania, użyte materiały, a także program może zostać wzniesione w dowolnym miejscu świata, w tym w Maroku i służyć mniejszym grupom społecznym w celach edukacji, a także być wzorem na tworzenie architektury współistniejącej ze środowiskiem — dodają architektki.
ściany z gliny i plastiku z recyklingu
Celem projektu było stworzenie plus energetycznego, neutralnego węglowo centrum kulturowego zaprojektowanego zgodnie z zasadami zrównoważonego budownictwa, w którym ekologia i przyjazny wpływ na środowisko były najwyższym priorytetem.
ściany wykonano z gliny, a ażury nawiązują do lokalnej kultury
© Weronika Gielo, Daria Uss
Wnętrze oraz zewnętrze budynku autorki zaprojektowały w całości z gliny z domieszką koziego i wielbłądziego włosia, popiołu oraz plastiku. Wewnętrzne dziedzińce będące elementem charakterystycznym dla Maroka sprawiają, że obiekt wpisuje się w otoczenie.
W trakcie pracy nad projektem studentki prowadziły badania mające na celu własnoręczne stworzenie ściany glinianej oraz obserwowanie jej charakteru, zachowań i możliwości, w tym możliwości posadowienia w dowolnym miejscu na świecie.
plus energetyczne centrum kulturowe
Autorki uważają, że rozwiązania architektoniczne, a także odpowiedni projekt zieleni, opierający się na wykorzystaniu drzew Oxytree, stworzą miejsce będące obiektem plus energetycznym po upływie dziewięciu lat, a także neutralnym węglowo po dwunastu latach. Nowoczesna architektura oraz ciekawe rozwiązania sprawią, że obiekt stanie się często odwiedzanym miejscem na mapie Maroka, a sam może stać się przykładem, który może być powielany na innych obszarach.
Centrum Kulturowe wpisuje się w krajobraz Maroka
© Weronika Gielo, Daria Uss
Zastosowanie lokalnych materiałów, odniesienie się do tradycyjnych technik budowlanych, wykorzystanie plastiku, a także sposobu formowania bryły jest dowodem na to, że jesteśmy w stanie projektować architekturę tożsamą z miejscem, w którym się znajduje, będącą elementem podkreślającym dany krajobraz, dając wrażenie, jakby znajdowała się tam od zawsze — podsumowują Weronika i Daria.
