Zofia Zielińska i Kacper Klaus z Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej zostali wyróżnieni w międzynarodowym konkursie „Sensory Museum”, organizowanym przez platformę archiol.org. Projekt „Transparency”, zrealizowany w ramach kursu „Fabryka uniwersalna w inteligentnym parku przemysłowym”, pod opieką dr i Jakuba Onyszkiewicza, dr Magdaleny Muszyńskiej-Łanowy oraz dr hab Łukasza Wojciechowskiego łączy funkcję zarówno produkcyjną, jak i wystawową oraz edukacyjną i sensoryczną.
lokalizacja
© Zofia Zielińska i Kacper Klaus
międzynarodowy konkurs „Sensory Museum”
Konkurs „Sensory Museum” jest organizowany przez platformę archiol.org i skierowanym do architektów/architektek oraz studentów/studentek z całego świata. Uczestnicy i uczestniczki mieli za zadanie stworzenie koncepcji budynku, oddziaływującego na różne zmysły i odkrywającego nowe sposoby interakcji człowieka z przestrzenią. Jury doceniało przede wszystkim innowacyjność, funkcjonalność oraz oryginalne podejście do projektowania przestrzeni sensorycznych.
przełomowe spojrzenie na przestrzeń produkcyjną
Projekt „Transparency” to nowatorskie podejście do przestrzeni produkcyjnych oraz samego materiału, jakim jest szkło. Huta została zaprojektowana w taki sposób, aby łączyć fascynujący proces wytwarzania szkła z wyjątkowymi doświadczeniami sensorycznymi, które się z nim wiążą. Szkło, coraz bardziej obecne w nowoczesnej architekturze oraz w życiu codziennym, dzięki postępowi technologicznemu, zyskuje nowe, innowacyjne możliwości zastosowania. Cały obiekt zaprojektowano wokół idei przejrzystości, uwzględniając jej szeroką definicję.
wizualizacja zewnętrzna, strefa wejściowa
© Zofia Zielińska i Kacper Klaus
lokalizacja i budynek
Budynek huty znajduje się przy ul. Klimasa we Wrocławiu, w otoczeniu zieleni, zabudowy mieszkaniowej oraz w pobliżu jednej z głównych arterii komunikacyjnych miasta. Taka lokalizacja zapewnia łatwy dostęp dla przechodniów, co było kluczowe przy tworzeniu przestrzeni, która ma wzbudzać ciekawość i zachwyt – zarówno dzięki ekspozycjom wewnętrznym, jak i zewnętrznym.
koncepcja projektu zagospodarowania terenu
© Zofia Zielińska i Kacper Klaus
Każda funkcja budynku została zaprezentowana w osobnej bryle, które połączono w całość i osłonięto ażurową, stalową konstrukcją, tworzącą prostopadłościenną formę. Dzięki zastosowaniu częściowo przeziernych paneli fotowoltaicznych przed fasadą, budynek jest energooszczędny, a jednocześnie chroniony przed nadmiernym nasłonecznieniem. Podwójne szklane fasady zapewniają komfort termiczny oraz naturalną wentylację wewnątrz budynku, jednocześnie umożliwiając podgląd produkcji z zewnątrz, co symbolizuje przejrzystość i otwartość działań huty. Pracownicy mają stały kontakt z zielenią oraz dostęp do naturalnego światła, co pozytywnie wpływa na komfort ich pracy.
aksonometria
© Zofia Zielińska i Kacper Klaus
ścieżka sensoryczna – interaktywna przestrzeń dla zwiedzających
Na wysokości pierwszego piętra, wokół budynku oraz wewnątrz hali produkcyjnej, biegnie ścieżka sensoryczna, wzbogacona o specjalne kubiki, prezentujące właściwości szkła oraz nowinki technologiczne. Znajdują się tam między innymi luksfery reagujące na temperaturę, szkło dźwiękochłonne, szkło zmieniające przezierność oraz elementy umożliwiające dotyk różnych tekstur szkła i odbiór dźwięków związanych z procesem produkcji. Ścieżka zapewnia odwiedzającym unikalny widok na pomieszczenia, które w tego typu obiektach są zazwyczaj niedostępne, a jej wewnętrzna część pozwala na bezpośrednią obserwację pracy specjalistów bez zakłócania przebiegu produkcji.
plansza konkursowa
© Zofia Zielińska i Kacper Klaus
szkło – materiał przyszłości
„Transparency” ma na celu zapoznanie społeczeństwa z możliwościami szkła, jego procesem produkcji oraz przyszłymi kierunkami jego zastosowania. Otwarcie produkcji na osoby niezwiązane bezpośrednio z procesem ma na celu pogłębienie zrozumienia tego materiału i technologii jego obróbki, która, dzięki postępowi technologicznemu, staje się coraz bardziej przyjazna dla środowiska. Projekt przyczynia się także do redukcji odpadów produkcyjnych, wykorzystując tłuczek szklany i resztki materiałów do organizowania warsztatów i kursów. Jest to innowacyjne podejście zarówno do przestrzeni produkcyjnej, jak i do funkcji edukacyjnej, które umożliwia odkrywanie wszechstronnych możliwości szkła oraz zachęca do szerszego jego wykorzystania w architekturze i codziennym życiu.
