Czy wiesz, że przemysł tekstylny generuje rocznie 92 miliony ton odpadów? Co by było, gdyby je wykorzystać jako materiał budowlany? Natalia Piórecka, Rita Morais i Jennifer Levy, badaczki z londyńskiego laboratorium Bio-Integrated Design przy Bartlett School of Architecture, stworzyły UrbanMYCOskin, nowatorski biomateriał na bazie wspomnianych odpadów i grzybni. To jest właśnie przyszłość architektury!
proces tworzenia UrbanMYCOskin
© Ilustracje udostępnione dzięki uprzejmości Natalii Pióreckiej
Wykorzystywanie materiałów pochodzenia biologicznego i stosowanie etycznie produkowanych niskoemisyjnych materiałów jest jednym z kluczy do obniżenia emisji dwutlenku węgla w branży budowlanej. UrbanMYCOskin wychodzi temu wyzwaniu naprzeciw — łączy grzybnię z odpadami rolniczymi i tekstylnymi. Tak zintegrowane komponenty transformowane są w tworzywo i, za pomocą technologii cyfrowej fabrykacji, nabierają oczekiwanego przez nas kształtu poprzez druk 3D.
druk 3D
© Ilustracje udostępnione dzięki uprzejmości Natalii Pióreckiej
Projekt nie tylko promuje ekonomię cyrkularną, ale także ma na celu stworzenie infrastruktury bioreceptywnej — tłumaczą twórczynie UrbanMYCOskin. — Dzięki zastosowaniu specyficznych topologii geometrycznych, opartych na symulacjach środowiskowych, Urban MYCOskin kreuje mikroklimat, który pomaga dostosować miejską przestrzeń do ekstremalnych wzrostów temperatur. Bioklimatyczne strategie projektu obejmują przekierowywanie wody deszczowej, tworzenie zacienionych przestrzeni i promowanie wzrostu roślin w wybranych obszarach, wspierając lokalną bioróżnorodność — dodają.
Badaczki zdobyły za ten projekt nagrodę w kategorii Wschodzące gwiazdy w konkursie New European Bauhaus 2024. W konkursowej wizji zaproponowały zbudowanie z tego materiału przystanku tramwajowego na Praça Martim Moniz w Lizbonie.
O procesie tworzenia UrbanMYCOskin, możliwościach zastosowania i wytrzymałości materiału na bazie grzybni rozmawiamy z Natalią Piórecką
Ola Kloc: Przekształcacie odpady rolnicze i tekstylne na materiał budowlany, jak wygląda ten proces?
Natalia Piórecka: Proces przekształcania odpadów rolniczych i tekstylnych w materiał budowlany polega na wykorzystaniu grzybni, która jest organizmem zdolnym do rozkładu materii organicznej. Początkowo odpady są zbierane i przetwarzane w celu stworzenia odpowiedniego podłoża do wzrostu grzybni. Następnie grzybnia jest wprowadzana do podłoża, gdzie kolonizuje się i poprzez częściowy rozkład wiąże ze sobą cząsteczki odpadów, tworząc spójny materiał. Materiał ten można formować w pożądane kształty i pozwolić mu rosnąć i wzmacniać się w czasie. Zatrzymując proces rozkładu w określonym momencie, możemy uzyskać wysoce funkcjonalny biomateriał.
elementy zbudowane z UrbanMYCOskin
© Ilustracje udostępnione dzięki uprzejmości Natalii Pióreckiej
Ola: Jak długo trwa produkcja takiego materiału?
Natalia: Czas produkcji materiału na bazie grzybni może różnić się w zależności od kilku czynników, takich jak rodzaj i ilość używanego podłoża, wybrany gatunek grzybni oraz warunki, w których odbywa się wzrost. Typowo, proces wzrostu grzybni, czyli kolonizacji substratu, zajmuje około dwóch tygodni. Po tej fazie materiał jest gotowy do obróbki końcowej.
Ola: Czy da się porównać jego wytrzymałość do innych materiałów budowlanych?
Natalia: Pod względem trwałości, materiały na bazie grzybni mogą wykazywać wytrzymałość porównywalną do tradycyjnych materiałów budowlanych, na przykład do nieobrobionego drewna. Ich trwałość może jednak różnić się w zależności od wielu czynników, takich jak sposób zastosowania, warunki środowiskowe i metody konserwacji, szczególnie jeśli materiał jest narażony na bezpośredni kontakt z wodą. Ogólnie, materiały grzybniowe wykazały duży potencjał zastosowania w architekturze i designie, zwłaszcza w przestrzeniach wewnętrznych.
projekt przystanku tramwajowego na Praça Martim Moniz w Lizbonie z wykorzystaniem Urban MYCOskin
© Ilustracje udostępnione dzięki uprzejmości Natalii Pióreckiej
Z rosnącym zainteresowaniem naukowców, inżynierów, architektów i projektantów, materiały te bardzo szybko się rozwijają, przekraczając granice typowych kompozytów. Prowadzone są liczne badania nad ich trwałością i wytrzymałością, również na zewnątrz, co znajduje odzwierciedlenie w projekcie UrbanMYCOskin. Dzięki swojej różnorodności i ogromnym zaletom ekologicznym, takim jak niska energia potrzebna do produkcji, możliwość utylizacji odpadów jako bazy do wzrostu czy ich pełna biodegradacja, kompozyty stworzone z użyciem grzybni stanowią atrakcyjną alternatywę wobec konwencjonalnych materiałów budowlanych i ich zastosowanie w codziennym życiu będzie coraz powszechniejsze. Kluczowe jest również dostrzeżenie unikalnych zalet i właściwości tych materiałów, które nie ograniczają się jedynie do roli substytutów istniejących rozwiązań, ale oferują nowe perspektywy w tworzeniu innowacyjnych projektów architektonicznych.
Ola: Dziękuję za rozmowę!
