Na dole współcześnie, na górze — historycznie. Niełatwe zadanie mieli projektanci z pracowni Ultra Architects na poznańskiej Wildzie. Właśnie rusza budowa zespołu budynków, który uzupełni przestrzeń historycznej dzielnicy tuż obok ścisłego śródmieścia. Ma być lekko i powściągliwie, a przy tym niemonotonnie.
Nietypową lukę między dwiema ważnymi ulicami Wildy w Poznaniu wypełnią trzy mieszkalne budynki pod nieco zagadkową nazwą Dolna Górna Wilda (inwestor: OKRE Development). Każdy dom ma być inny, choć wszystkie utrzymane w tym samym powściągliwym duchu. Wspólne mianowniki to tynkowane na jasnoszary kolor elewacje, portfenetry ze szklanymi balustradami, balkony, loggie, dachowe tarasy i miejsce na usługi w przylegających do ulic parterach. Nowe budynki powstaną na niewielkim zboczu i terenie służącym dziś jako parking w klinie między ulicami Górna Wilda i Dolna Wilda.
zespół mieszkaniowy „Dolna Górna Wilda” w Poznaniu, proj. Ultra Architects — widok ogólny
© OKRE, www.dolnagornawilda.pl
Górna Wilda to jeden z dwóch głównych traktów dzielnicy. Wznosząc się i malowniczo meandrując, wiedzie ku rynkowi Wildeckiemu. Dolna Wilda stanowi z kolei prosto wytyczoną granicę między zwartą zabudową a otwartą przestrzenią tzw. południowego klina zieleni wzdłuż dawnego stadionu Szyca (docelowo stadion i obszar wokół niego będzie pełnił głównie funkcję parkową — zgodnie z koncepcją wyłonioną w tegorocznym konkursie).
skrzyżowanie ul. Spadzistej i Górna Wilda, zadrzewiony teren zostanie zabudowany
fot.: Jakub Głaz
czekanie się opłaci?
Parcela, na której staną domy autorstwa Ultra Architects leży bardzo blisko ścisłego śródmieścia, trzysta metrów od Starego Browaru i deptaku w ul. Półwiejskiej. Aż dziwne, że tak atrakcyjna lokalizacja czekała dotąd na uzupełnienie zabudową. Wiele sąsiednich działek zostało zajętych w ciągu ostatniego ćwierćwiecza przez postmodernistyczne mieszkalne plomby. Obok stoi też współczesny hotel o blokowej bryle oblepionej tanim historyzującym detalem.
ul. Dolna Wilda, widok w stronę centrum — przestrzeń między domami zachodniej pierzei zostanie wypełniona nowym budynkiem; w głębi wieżowiec przy pl. Andersa
fot.: Jakub Głaz
Zwłoka w inwestowaniu wyjdzie zatem miejscu na dobre, bo nowy projekt uzupełnienia wildeckiego kwartału prezentuje wyższy poziom od sąsiadów z ostatnich dekad. Gwarancję przyzwoitej jakości dają również doświadczenie i liczne sukcesy wielokrotnie nagradzanych projektantów. To zresztą nie pierwsza realizacja Ultra Architects na Wildzie. Pracownia ma na koncie zabudowę mieszkalną przy ulicy Fabrycznej oraz bardzo udany charakterystyczny budynek mieszkalno-usługowy przy Rynku Wildeckim 3. Realizacja ta (inwestorem był również OKRE) wytworzyła nieistniejącą wcześniej pierzeję historycznego targowego placu, a architekci zostali za nią rok temu uhonorowani w konkursie o Nagrodę Architektoniczną Województwa Wielkopolskiego. Zdobyli też wyróżnienie w poznańskim konkursie im. J. B. Quadro. Teraz, ze względu na swoją lokalizację projekt jest mniej widowiskowy i z pewnością był trudniejszy do zaprojektowania.
niełatwa układanka
Wyzwań było kilka. Pierwsze to sąsiednia zabudowa. Przy Górnej Wildzie teren inwestycji przylega bezpośrednio do kamienicy z początku XX wieku. W pobliżu są podobne budynki, nie brak też prostszych domów z okresu międzywojennego ocierających się o modernizm. Niemal naprzeciw uwagę zwraca sporych rozmiarów neomodernistyczna narożna plomba sprzed niecałej dekady. Pierzeja Dolnej Wildy to z kolei wspomniane już hotel i postmodernistyczna plomba oraz otwarta przestrzeń wokół dawnego stadionu Szyca. Drugim wyzwaniem było nachylenie terenu, jego nieregularny kształt oraz silne wyeksponowanie fragmentu działki na zakręcie ul. Górna Wilda. Trzecia trudność? Z dużą dozą pewności można wydedukować, że było nią spełnienie oczekiwań inwestora dotyczących intensywności zabudowy oraz kosztów.
teren inwestycji „Dolna górna Wilda” — widok z ul. Górna Wilda w stronę ul. Dolna Wilda i dalej — na stadion; po lewej — Hotel Włoski
fot.: Jakub Głaz
Jak zatem wyglądać będzie nowy zespół mieszkalny? Najciekawiej zaprezentuje się od strony „historycznej”. Przy Górnej Wildzie budynek przylega do ponad stuletniej kamienicy, nawiązując do niej formą i podziałem elewacji — jednak we współczesny sposób — bez imitacji lub pastiszu. Z drugiej strony działka sąsiaduje z niezabudowanym terenem, ale w projekcie nie ma (czego można by się spodziewać w zabudowie pierzejowej) ślepej ściany czekającej na budowę kolejnej kamienicy. Widzimy za to interesująco rozrzeźbioną północną elewację w przepisowej odległości od granicy działki.
zespół mieszkaniowy „Dolna Górna Wilda” w Poznaniu, proj. Ultra Architects, wizualizacja — ul. Górna Wilda, widok z wylotu ul. Spadzistej, po lewej widoczny narożnik elewacji frontowej i północnej
© Ultra Architects / OKRE
Projektanci tłumaczą, że to skutek niefortunnej modyfikacji przepisów sprzed ponad czterech lat. Odtąd — gdy nie ma pozwalającego na to planu miejscowego (a w tym miejscu go brakuje) — nie można tworzyć zwartej pierzei ulicy (dochodząc do granicy działki), jeśli na sąsiedniej nie stoi już budynek ze ślepą ścianą. Północna elewacja, na wysokości lekkiego zakrętu ulicy, interesująco domknie zatem oś widokową od strony centrum (do czasu, gdy sąsiad nie postawi swojej plomby).
bez mikropatologii
Wzdłuż Dolnej Wildy będzie znacznie spokojniej. Dolny budynek uzupełni ściśle pierzeję między hotelem a postmodernistyczną plombą. Proste, bardzo oszczędne elewacje ożywione naprzemiennym rytmem okien połączą we właściwy sposób dwa odmienne budynki.
zespół mieszkaniowy „Dolna Górna Wilda” w Poznaniu, proj. Ultra Architects, wizualizacja — elewacja wschodnia dolnego budynku uzupełni pierzeję ul. Dolna Wilda
© Ultra Architects / OKRE
Niemal równie powściągliwe będą elewacje trzeciego, środkowego budynku, przylegającego do istniejącego obok domu w drugim rzędzie zabudowy. Trudno przy tym nie zauważyć, że mógłby być on znacznie mniej pękaty, a starannie zaplanowane zielone przestrzenie (o „mozaikowym układzie” roślinności) między nowymi domami — o wiele większe. Kalkulacje inwestora zapewne nie sprzyjały takiemu rozwiązaniu.
zespół mieszkaniowy „Dolna Górna Wilda” w Poznaniu, proj. Ultra Architects, wizualizacja — widok z terenu inwestycji w stronę ul. Górna Wilda
© Ultra Architects / OKRE
Będzie zatem dość gęsto, ale — na szczęście — kompleksowi nie grozi zbyt duża liczba lokatorów. Mają tu powstać jedynie 93 mieszkania. W górnym i środkowym budynku lokale będą obszerne, trzy- lub czteropokojowe – o metrażach od ok. 60 do ok. 110 m kw. Jedynie w dolnej plombie przeważać mają mniejsze metraże: od 33 m kw. w górę. Nie ma też mowy o pladze w postaci „usługowych” mikroapartamentów. Miejsca na samochody znajdą się w jednopoziomowej hali garażowej.
zespół mieszkaniowy „Dolna Górna Wilda” w Poznaniu, proj. Ultra Architects, wizualizacja — elewacja wschodnia dolnego budynku wzdłuż ul. Dolna Wilda
© Ultra Architects / OKRE
Szkoda tylko, że — nawet mimo dużych metraży — w mieszkaniach brakuje dających się wydzielić aneksów kuchennych z niezależnym oknem, a część lokali jest doświetlona jednostronnie. Ułomność ta osłabia zasadniczo dobrą ocenę rzutów i jest pochodną korytarzowych układów wewnętrznej komunikacji. Takich, które da się obsłużyć jedną windą i klatką schodową (znów inwestorska oszczędność, typowa zresztą niemal dziś dla wszystkich deweloperów).
Zięta ci wszystko osłodzi
Mankamenty te być może osłodzi mieszkańcom wartość dodana w postaci zapowiadanych przez inwestora
efektownych kompozycji w lobby i oznaczeń mieszkań projektu Oskara Zięty wykonanych z […] polerowanej stali przetworzonej w technologii FiDU [...]. Z kolei w najwyższym punkcie założenia, od strony Górnej Wildy zaplanowano lokalizację miejskiej rzeźby Zięty, która będzie widoczna dla przechodniów ulicy.
ul. Górna Wilda, widok w stronę centrum, w miejscu drzew powstanie jeden z budynków nowej inwestycji
fot.: Jakub Głaz
Obok rzeźby mają zostać posadzone nowe drzewa, w zastępstwie za okazy, które trzeba będzie wyciąć pod budowę. Planowane są też nasadzenia kompensacyjne w pobliskim parku Jana Pawła II. Kiedy będziemy mogli porównać wizualizacje i zapowiedzi z realizacją? Prace mają ruszyć tej jesieni i zakończyć się po dwóch latach.
