obiekt wpisany w historyczną przestrzeń
Mając na uwadze regułę św. Benedykta, autorka stworzyła skromny i pozbawiony nadmiernej ornamentyki obiekt. Obecnie zachowały się relikty dolnych partii ścian skrzydła zachodniego oraz południowego. Ściany nowego obiektu podkreślają oryginalny układ i powielają grubość zastanych ścian, sprawiając wrażenie, jakby z nich wyrastały. Jednocześnie nie udają historycznych, można odróżnić je dzięki subtelnej zmianie materiału — cegle i delikatnej zmianie koloru.
ściany nie udają historycznych, można odróżnić je dzięki subtelnej zmianie materiału i koloru
© Anna Kowalik
Anna Kowalik w przestrzeni krużganków zwróciła uwagę na wzajemne proporcje elementów względem siebie, rytm otworów i ścian. Zastosowała betonową kolebkę, a na podłodze betonowe płyty podkreślające podziały krużganku. Na ich łączeniu zaprojektowała subtelny, mały, miedziany krzyżyk. Nowy wirydarz jest pomyślany jako ogródek ziołowy ze studnią pośrodku, przywołujący na myśl pierwsze ogrodowe założenia w średniowiecznych klasztorach.
przyklasztorne centrum rekolekcyjne
Wejście do centrum umieszczone jest w zachodnim skrzydle obiektu, gdzie mieści się pomieszczenie recepcji. Kierując się w stronę południową, odwiedzający natrafią na salę konferencyjną z pomieszczeniem kuchennym i magazynami nawiązującymi do refektarza i kuchni zakonnej. Ciąg komunikacyjny zlokalizowany jest na przecięciu południowego i zachodniego skrzydła i prowadzi na piętro z pokojami gościnnymi.
rzut parteru całego założenia
© Anna Kowalik
Na parterze skrzydła wschodniego znajduje się sala wykładowa oraz pomieszczenie do wypoczynku. Komunikacja pionowa powiela ślad tej historycznej. W zabytkowej części skrzydła znajduje się kapitularz, w którym autorka planuje umieścić zrekonstruowane ławy oraz tron opata. Przestrzeń ta ma służyć jako muzeum opactwa. Na piętrze skrzydła południowego znajdują się pokoje z loggiami z widokiem na Pilicę oraz historyczną ścianę południową, zamykającą obiekt. Loggie oddzielają pokoje od starego muru z biforiami z których roztacza się widok na naturę. W skrzydle wschodnim znajdują się cele klasztorne dla czterech braci. Dalszą część skrzydła zajmuje biblioteka oraz przylegające do niej archiwum.
Projekt centrum rekolekcyjnego porządkuje miejsce i uspokaja otoczenie. Pomyślany został jako architektura tła, dzięki której możliwe jest uwydatnienie piękna kamiennego kościoła i historycznego otoczenia.
Projekt znalazł się w finale tegorocznej edycji Nagrody im. Zbyszka Zawistowskiego „Dyplom Roku”, której rezultaty zostaną ogłoszone w październiku. Oprócz Anny Kowalik do nagrody zostały nominowane m.in.: Adriana Sowa z projektem Herbarium, Marta Stachurska, która stworzyła projekt Muzeum Kultury w Materze i Julia Zasada autorka projektu Ambasady Republiki Czeskiej w Etiopii.
oprac.: Dobrawa Bies
ilustracje dzięki uprzejmości Anny Kowalik
