Kolumna (woj. łódzkie) to miejscowość, w której się wychowałem i mieszkałem przez dwadzieścia lat. Zajmuje w moim sercu miejsce, którego nie jest w stanie zająć żadne inne miasto, dlatego wybrałem ją dla swoich poczynań projektowych. Ale to nie tylko sentyment, chciałem także oddać jej należyty szacunek i odwdzięczyć się za te wszystkie lata, kiedy cień tamtejszych sosen dawał mi wytchnienie od słońca.
wnętrza zostały zaprojektowane z trzech głównych materiałów: betonu, drewna i szkła
© Michał Bernasiak
Wyzwanie projektowe, którego się podjąłem, zakłada adaptację domu letniskowego z lat 30. XX wieku na całoroczny dom jednorodzinny, a głównym celem moich działań jest zwrócenie uwagi na problematykę niszczejącej architektury. Uważam, że powinno się ją pielęgnować, szczególnie jeśli jest silnie związana z historią miejsca. Tak właśnie jest w przypadku Kolumny, która powstała dzięki budynkom i ich wypoczynkowemu przeznaczeniu. Domy są tu zaklęte pośród szumu sosen, co daje jednocześnie ogromną wolność i ujmującą prywatność. Kolumna to połączenie przestrzeni i miejsca, a życie człowieka jest ciągłym ruchem między bezpiecznym schronieniem a przygodą, przywiązaniem a wolnością.
© Michał Bernasiak
Podczas wyznaczania konkretnych pomieszczeń i ciągów komunikacyjnych zależało mi na tym, aby przestrzeń w domu była praktyczna, estetyczna i wykorzystywała potencjał światła naturalnego i wprowadzanego przez nie do pomieszczeń ciepła. Zależało mi na możliwie jak największej liczbie perforacji w ścianach i stropach wewnątrz domu, tak żeby światło swobodnie docierało do każdego pomieszczenia w domu. Większość ścian zamieniłem na szklane tafle. Był to zabieg zainspirowany willą Tugendhatów projektu Miesa van der Rohe, szklanym domem, w którym wizualną granicę stanowiły drzewa i murawa.
podczas wyznaczania konkretnych pomieszczeń i ciągów komunikacyjnych zależało mi na tym,
aby przestrzeń w domu była praktyczna, estetyczna i wykorzystywała potencjał światła naturalnego
© Michał Bernasiak
Światło, jako nieodłączny element architektury, w mojej koncepcji pomaga budować emocje, wydobywać kształty i uwydatniać cechy użytych materiałów. Naturalne światło penetrujące pomieszczenia zostało wykorzystane dla utrzymania powiązania ze światem zewnętrznym i unikania wrażenia szczelnego zamknięcia. Przezroczystości korzystają ze zjawisk zanikania, odbić i załamań, dzięki temu obiekty zlewają się z otoczeniem i nie stanowią konkurencji dla zastanego kontekstu. Wypełnione oknami ściany tworzą natomiast obrazy tętniące życiem i barwami.
silny wpływ na projekt miała twórczość Mondriana
© Michał Bernasiak
Silny wpływ na moją pracę miała twórczość Mondriana, która stała się punktem wyjścia dla podziałów okiennych szprosów, a także dla zaprojektowanych przeze mnie mebli w sypialniach. Według grupy De Stijl w architekturze odpowiednikiem kolorów był materiał, a nie-koloru: pusta przestrzeń. Wnętrza zostały zaprojektowane z trzech głównych materiałów: betonu, drewna i szkła. Pustą przestrzenią natomiast pragnąłem nadać domowi w Kolumnie lekkości i płynności. Parter to w ogromnej większości otwarta przestrzeń przedzielona ścianą nośną wzdłuż osi środkowej domu. Piętro zostało poświęcone w całości na zamykane drzwiami sypialnie i łazienkę. Ściany wnętrz ozdobiono obrazami Anny Piechury i Marka Rothko.
wypełnione oknami ściany tworzą obrazy tętniące życiem i barwami
© Michał Bernasiak
Projekt zakłada stworzenie w Kolumnie domu, w którym z ochotą przyjmuje się zarówno ograniczenie, jak i wolność. Miejsca, które jednocześnie stanie się przytulnym otoczeniem, gdzie można zacieśniać przyjaźnie lub rozmyślać w samotności, a także otwartą przestrzenią, która zachęca do działania.
Dyplom jest publikowany w ramach konkursu Najlepszy Dyplom – Wnętrza.
© Autor
