W Rotterdamie wzrasta zapotrzebowanie na mieszkania dla studentów. Aby temu zaradzić, architekci z pracowni Mecanoo zostali poproszeni o zaprojektowanie domu studenckiego na kampusie Uniwersytetu Erazma w Rotterdamie — na skrzyżowaniu ulic Abram van Rijckevorselweg i Burgemeester Oudlaan.
Wewnętrzna ulica
Ośmiopiętrowy gmach o wysokości 25 metrów mieści 281 mieszkań typu studio, przeznaczonych dla studentów zagranicznych. Centralnie umieszczony dziedziniec doprowadza światło do wnętrza budynku i tworzy wewnętrzną ulicę, która łączy akademik z siecią ulic kampusu. Patio prowadzi do przestronnego lobby po obu stronach budynku, zapewnia również dostęp do poszczególnych pokoi, przestrzeni do wspólnej nauki, pralni samoobsługowej, biura konsjerża i parkingu rowerowego.
rzut parteru
© Mecanoo
W przeszklonym cokole budynku umieszczone zostały pomieszczenia o powierzchni od 20 do 40 metrów kwadratowych. Pokoje usytuowane na najniższej kondygnacji są wysokie na cztery metry — taka przestrzeń pozwoliła na zlokalizowanie sypialni na antresoli, a toalety na dole. Pokoje na pozostałych piętrach rozmieszczone są po obu stronach korytarza i mają wielkość od 22 do 24 metrów kwadratowych.
rzut 1.piętra
© Mecanoo
Na dachu akademika architekci z pracowni Mecanoo zaprojektowali wspólny taras z drewnianą podłogą, ławkami i widokiem na kampus uniwersytecki — miejsce przeznaczone zarówno na wypoczynek, jak i studenckie imprezy.
Zawinięty w złoto
Elewacje budynku obłożone są aluminiowymi panelami o złotym odcieniu. Padające na dom studencki promienie światła dziennego tworzą grę cieni wzdłuż przypominających harmonijkę paneli, które — w zależności od punktu widzenia — stopniowo zmieniają kolor, przechodząc od tonacji złotej do srebrnej.
aksonometria
© Mecanoo
Narożna lokalizacja, choć ważna z punktu widzenia tożsamości wizualnej całego kampusu, wiązała się z wyzwaniami związanymi ze wzmożonym hałasem ruchliwych ulic. Aby stworzyć odpowiednie warunki do nauki, architekci wykorzystali dekorację elewacji — obok każdego z okien aluminiowa „harmonijka” wystaje poza ścianę budynku, dzięki czemu subtelnie ukrywa wytłumioną akustycznie wentylację. W ten sposób świeże powietrze może dostać się do środka, podczas gdy hałas ulicy i ruchu drogowego jest zablokowany. Aby podkreślić zwieńczającą całość kondygnację, architekci odwrócili wzór powtarzający się na elewacji.
Dzięki zastosowaniu w budynku elementów prefabrykowanych, budynek powstał w ciągu zaledwie roku.
oprac. red.
na podstawie opisu autorskiego
