Patrycja Ziemienowicz, studiująca architekturę i design na Uniwersytecie w Aalborgu również podjęła wyzwanie tegorocznego konkursu Iceland Greenhouse Restaurant. Jej projekt samowystarczającej, ekologicznej szklarni wraz z restauracją na Islandii, będącej zielonym Edenem, znalazł się na krótkiej liście konkursu organizowanego przez Bee Breeders.
W ramach konkursu Iceland Greenhouse Restaurant uczestnicy zostali poproszeni o zaprojektowanie restauracji szklarniowej. Organizatorzy wymagali kompleksowego projektu, który pełniłby swoją funkcję przez cały rok. Budynek powstałby na terenie farmy Vogafjós i umożliwiłby uprawę warzyw oraz owoców, które następnie wraz z lokalnymi produktami byłyby serwowane w restauracji.
O szczegółowych wytycznych oraz jury, pisaliśmy w ramach projektów Samkomuhús autorstwa Agnieszki Grzemskiej, Jakuba Wichtowskiego i Jan Zielińskiego z UAP oraz Following the terrain autorstwa Katarzyny Drągowskiej i Elizy Lasek z Politechniki Warszawskiej. Obie koncepcje również znalazły się na liście shortlisted projects.
goście restauracji mogą w cieple podziwiać islandzkie niebo i krajobraz
© Patrycja Ziemienowicz
projekt Polki na krótkiej liście
Bee Breeders razem z jury, spośród zgłoszeń z całego świata, wybrało propozycje, które były oparte na przemyślanej idei oraz reprezentowały szereg pomysłów dotyczących zrównoważonego projektowania, integracji krajobrazu oraz nowych hybrydowych rozwiązań. Pośród nich, na krótkiej liście konkursowej znalazł się projekt Patrycji Ziemienowicz, Polki kończącej obecnie studia magisterskie z Architektury i Designu na Uniwersytecie w Aalborgu w Danii.
projekt restauracji znajduje się w okolicach źródeł Mývatn
© Patrycja Ziemienowicz
zielony Eden
Gdzieś w dalekiej, surowej okolicy, blisko końca świata, zachowała się mała, wypielęgnowana oaza życia. Bujny, zielony Eden, sanktuarium błogości pod oszklonym niebem. W chwili, gdy przechodzisz przez drzwi, uderza cię fala gorącego szczęścia. To miejsce, które pobudza zmysły, ale i uziemia, odżywia duszę. Wyobraź sobie. Popijasz schłodzoną, domową kombuchę siedząc na dachowym patio, mając przed sobą widok na mlecznoniebieskie gorące źródła Mývatn z jednej strony i majestatyczny wulkan Hverfjall z drugiej. Oglądasz zorzę polarną zimą lub, jeśli wolisz, zachód słońca o północy latem. Jesteś w szklarni, jak zawsze jest tu przyjemnie ciepło. Sprawdzasz menu pod kątem najnowszych specjałów szefa kuchni. Wiesz, że wszystko zostanie przygotowane z własnych, wysokiej jakości składników, sam możesz zobaczyć cały proces na własne oczy — wprowadza Patrycja Ziemieniowicz.
projekt to nie tylko restauracja i szklarnia, ale również mini sklep,
przestrzenie do jogi, sale konferencyjne i taras
© Patrycja Ziemienowicz
szklarnia, restauracja, mini sklep...
Projekt obejmuje restaurację, mogącą pomieścić ponad sto gości, targ żywności ekologicznej jako mini sklep z towarami prosto ze szklarni, warsztat do jogi i medytacji, a na piętrze przestrzenie na konferencje, wykłady i inne działania edukacyjne. Taras na dachu jest częścią restauracji, ale może również służyć do organizacji koncertów i innych wydarzeń pod gołym niebem i gwiazdami.
rzut parteru
© Patrycja Ziemienowicz
Szklarnia umożliwia odwiedzającym kontakt z procesem produkcji oraz dostęp do świeżo zebranej i wysokoodżywczej żywności, tym samym skracając łańcuch dostaw z uprawy prosto na stół. Tutaj goście znajdą komfort, zdrowie i odżywienie przez cały rok. To miejsce na nowo łączy ludzi z jedzeniem, konsumpcję z produkcją i wzmacnia więź człowieka z naturą, skąd pochodzi cała witalność. Inspiruje, oświeca i edukuje o wyborach konsumenckich w zakresie jedzenia, których dokonujemy każdego dnia — opowiada autorka.
w projekcie zastosowano między innym akwaponikę i uprawy wertykalne
© Patrycja Ziemienowicz
projektowanie regeneracyjne
Patrycja postanowiła wykorzystać potencjał natury Islandii. Jej koncepcja łączy odnawialną energię geotermalną ze zrównoważoną akwaponiką i technologią uprawy wertykalnej, pozwalając na stworzenie systemu symbiotycznego działającego w obiegu zamkniętym na niezwykle lokalną skalę — zaledwie w obrębie jednej szklarni.
Zamknięty ekosystem skutkuje brakiem szkodników czy chorób, co przełamuje zależność od nawozów i pestycydów, oraz sprawia, że produkty są całkowicie ekologiczne. Obiekt opiera się na projektowaniu regeneracyjnym, w którym produkt wyjściowy stanowi wkład, a „odpady” są przekształcane w kompost, stając się zasobami — tłumaczy architektka.
Woda deszczowa z dachu jest zbierana i ponownie wykorzystywana na potrzeby szklarni. Środowisko wewnętrzne monitorują systemy paneli kontrolnych oraz zautomatyzowane klapy wentylacyjne do regulacji temperatury, umieszczone wzdłuż kalenicy szklarni. Zapewnia to równomierny, przyjemny klimat przez cały rok.
pomysł opiera się o projektowanie regeneracyjne
© Patrycja Ziemienowicz
akwaponiczne uprawy
Cała szklarnia jest ogrzewana dzięki obfitym rezerwom islandzkiej gorącej wody geotermalnej do stabilnej temperatury powietrza wynoszącej od 23 do 25 stopni Celsjusza. Taka wartość jest optymalna dla wielu roślin, pozwalając na zwiększenie bioróżnorodności.
W centrum uwagi jest tutaj podejście agroekologiczne, rozumiane jako holistyczne podejście do zrównoważonej produkcji rolnej przy jednoczesnej trosce o środowisko naturalne — dodaje autorka.
Dlatego młoda architektka zaproponowała akwaponiczną uprawę warzyw w rynnach i wieżach. Takie uprawy są wyjątkowo wydajne ze względu na zmniejszoną powierzchnię i niższe zużycie wody w stosunku do konwencjonalnych metod. Jako ryby odpowiednie do akwaponiki autorka zasugerowała występującego na Islandii pstrąga potokowego lub złotego.
szklarnia została wykonana z ramy z drewna klejonego i osłonięta hartowanym szkłem
© Patrycja Ziemienowicz
lokalne materiały konstrukcyjne
Autorka postawiła na materiały pozyskiwane lokalnie — cement, żwir i wełnę kamienną. Fundamenty budynku wykonane zostały z produkowanego na Islandii betonu, podobnie jak wszystkie podłogi, ściany wewnętrzne i zewnętrzne. Zastosowanie pokrycia z desek modrzewiowych zminimalizowało ślad węglowy. Szklarnia otrzymała strukturalną ramę z klejonego drewna laminowanego i została osłonięta hartowanym szkłem o grubości czterech milimetrów, osadzonym w aluminiowych profilach.
restauracja swoją prostotą honoruje piękno krajobrazu Islandii
© Patrycja Ziemienowicz
globalne problemy
Mój projekt stara się zwiększyć świadomości na temat problemów globalnych, od nieefektywnych systemów produkcji żywności i kryzysu wodnego po wzrost emisji dwutlenku węgla. Proponuje wdrożenie modelu zrównoważonego rolnictwa do architektury, w tym przypadku w kontekście islandzkim. Ekspresja architektoniczna propozycji jest wynikiem zintegrowanego procesu projektowania ukształtowanego przez warunki mikroklimatyczne, gdzie minimalizm scala się z otaczającą naturą. Restauracja swoją prostotą honoruje istniejące dookoła piękno — podsumowuje Patrycja Ziemienowicz.
