5 grudnia br., tuż przed swoimi 90. urodzinami odszedł Wojciech Zabłocki, architekt, laureat Honorowej Nagrody SARP (2017), wykładowca, szermierz i trzykrotny medalista olimpijski w drużynie szablistów. O śmierci projektanta i wybitnego sportowca poinformował Polski Komitet Olimpijski.
5 grudnia 2020 roku zmarł prof. dr hab. Wojciech Zabłocki, wybitny polski szermierz, architekt, były Prezes i Prezes Honorowy Polskiej Akademii Olimpijskiej. Prawdziwy pasjonat sportu, nauki i kultury. Serdeczny i charyzmatyczny Człowiek. [...] Poza wspaniałą karierą i sportowym życiem godnym naśladowania był także znakomitym architektem, twórcą wielu obiektów sportowych, akwarelistą, autorem wielu książek, a prywatnie mężem Aliny Janowskiej, znanej i cenionej aktorki, a także uczestniczki Powstania Warszawskiego — czytamy w komunikacie PKOl.
treningowy Ośrodek Olimpijski i sala gier na terenie AWF w Warszawie
© Wiktor Zając
Urodzony 6 grudnia 1930 roku w Warszawie Wojciech Zabłocki, równolegle do sportowej kariery, pracował jako architekt. W 1954 roku ukończył Wydział Architektury Akademii Górniczo‑Hutniczej w Krakowie, kilka lat później obronił doktorat na Politechnice Warszawskiej (1968), zdobył habilitację (1981) oraz uzyskał tytuł profesora zwyczajnego (1999). Był autorem projektów wielu obiektów sportowych, między innymi kompleksu hali widowiskowej i basenów olimpijskich w Aleppo, Ośrodka Olimpijskiego na igrzyska śródziemnomorskie w 1987 roku w Latakii w Syrii, sali gier Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie, czy Ośrodka Przygotowań Olimpijskich i Toru kolarskiego w Pruszkowie. Wspólnie z prof. Gustawem Zemłą zaprojektował także Pomnik Powstańców Śląskich w Katowicach oraz Pomnik Monte Cassino w Warszawie.
Pomnik Powstańców Śląskich w Katowicach
© Marcin Kuna
W 2017 roku otrzymał Honorową Nagrodę SARP za:
twórcze, trafne w treści i w formie dzieła, wzbogacające rodzimy dorobek kulturowy naszych czasów, odzwierciedlające także wysokie standardy cywilizacyjne bieżącej epoki; świadectwo, że Architektura nie zamyka się tylko w budowaniu, a jest stanem ducha, którego energia znajduje ujście w różnych dziedzinach twórczości i twórczych pasji; świadectwo, że Idee architektoniczne potrafią przekraczać granice kulturowe i służyć porozumieniu między ludźmi z całego świata; świadectwo, że forma architektoniczna może za dotknięciem czarodziejskiej różdżki Twórcy wyjść poza statyczne ograniczenia konstrukcji w sferę poezji.
