NOWOŚĆ! Prawo w architekturze – przystępnie na portalu A&B
Zostań użytkownikiem portalu A&B i odbierz prezenty!
Zarejestruj się w portalu A&B i odbierz prezenty
maximize

Sara Mędrala – „Piramida – uniwersalna, modułowa, wielorodzinna zabudowa mieszkaniowa wraz z funkcjami towarzyszącymi”

19 października '22
Dane techniczne
Typ: praca dyplomowa magisterska
Rok obrony: 2020
Nazwa: „PIRAMIDA — PROJEKT KONCEPCYJNY UNIWERSALNEJ, MODUŁOWEJ, WIELORODZINNEJ ZABUDOWY MIESZKANIOWEJ WRAZ Z FUNKCJAMI TOWARZYSZĄCYMI”
Autorka: Sara Mędrala
Uczelnia:
Wydział Architektury Politechniki Śląskiej
Promotorka:

dr Małgorzata Balcer-Zgraja

Praca zgłoszona na konkurs
„Najlepszy Dyplom Architektura”

W dzisiejszych czasach zauważamy tendencję do szablonowego podejścia projektowego dotyczącego fizjonomii projektowanych budynków — trudno wskazać w mieście obiekt mieszkaniowy niebędący prostopadłościanem.

Stosując sprawdzone rozwiązania, zamykamy swoje myślenie, nie wychodzimy poza bezpieczny dla nas horyzont, tracąc w ten sposób okazję do stworzenia wyjątkowego środowiska do życia. Uzasadnione wydaje się zbadanie potencjału tkwiącego w innych niż bazujące na układzie prostopadłościennym typach zabudowy.

wizualizacja

wizualizacja

© Sara Mędrala

Bryła piramidy jest nam znana od starożytności i najczęściej kojarzy się z symbolem Egiptu. Istotą pracy jest zbadanie podstawowych parametrów przedmiotowej bryły pod kątem wykorzystania jej w budownictwie mieszkaniowym XXI wieku. Bazując na rozległej analizie porównawczej (analiza historyczna, analiza obiektów referencyjnych, analiza statyczno-wytrzymałościowa, analiza energetyczna oraz analiza geometryczna w odniesieniu do powierzchni użytkowej) klasycznej bryły ostrosłupa z odwróconą bryłą ostrosłupa, do dalszego etapu projektowego przyjęty został model podstawowy w postaci bryły odwróconej piramidy.

wizualizacja

wizualizacja

© Sara Mędrala

Zadaniem projektowym było stworzenie uniwersalnej struktury zabudowy mieszkaniowej, z wykonanych analiz i badań wynika jednak, iż konieczne jest wydzielenie dwóch typów zabudowy — środowisko miejskie oraz pozamiejskie znacznie różnią się od siebie i nie jest możliwe zastosowanie tego samego systemu w obu przypadkach.

W związku z tym utworzone zostają dwa modele strukturalne:

model strukturalny
dla przestrzeni miejskich — MODEL I

Wysoki wskaźnik intensywności zabudowy, niewielka powierzchnia terenów zielonych oraz bliskość usług to cechy typowe dla obszarów miejskich. Moduły mieszkalne ulokowane są blisko siebie, nie ma konieczności wprowadzania dodatkowej funkcji — w mieście wszystko mamy w zasięgu ręki. Zabudowa będzie podwieszona na istniejących już budynkach i przyjmie formę zielonych ścieżek z wydzielonymi ogródkami indywidualnymi. Trzony odwróconych piramid będą mieścić w sobie instalację oczyszczającą miejskie powietrze. Żaluzje, którymi obudowane będą moduły mieszkalne, odbiją odgłosy ruchu ulicznego.

model strukturalny dla przestrzeni miejskich - MODEL I       rzuty i przekroje modelu strukturalnego dla przestrzeni miejskich - MODEL I

model strukturalny dla przestrzeni miejskich — MODEL Il; rzuty i przekroje

© Sara Mędrala

model strukturalny
dla przestrzeni pozamiejskich — MODEL II

Na terenach pozamiejskich ze względu na mniejszą intensywność zabudowań nowo projektowana struktura będzie kształtowana swobodnie. Konieczne jest wprowadzenie dodatkowej funkcji towarzyszącej. Nowo projektowana struktura w trosce o środowisko naturalne będzie oddzielona od podłoża oraz rozbudowywana tylko w kierunku pionowym. Połączenie struktury z innymi ośrodkami będzie możliwe jedynie za pośrednictwem stacji szybkiej komunikacji szynowej, częściowo ulokowanej pod ziemią.

model strukturalny dla przestrzeni pozamiejskich - MODEL II       rzuty i przekroje modelu strukturalnego dla przestrzeni pozamiejskich - MODEL II

model strukturalny dla przestrzeni pozamiejskich — MODEL II; rzuty i przekroje

© Sara Mędrala

Oba modele bazują na wykorzystaniu podstawowego modułu odwróconej piramidy oraz tworzą zwartą całość połączoną wspólną ideą urbanistyczną, zbudowaną na podstawie teorii ośrodków centralnych Christallera, odpowiadającą na problemy ekspansji miast, zanieczyszczenia środowiska, jakości mieszkań oraz braków terenów zielonych w mieście.

moduły mieszkaniowe       moduły mieszkaniowe

moduły mieszkaniowe

© Sara Mędrala

Stuprocentowe poszanowanie terenów zielonych jest możliwe tylko w jednym przypadku — oderwaniu zabudowy od powierzchni ziemi. Dodatkowo ścięcie bryły pod kątem 60 stopni zmniejsza powierzchnię zacienienia gleby wokół podniesionej zabudowy, tym samym projektowany moduł przyjmuje kształt odwróconego ostrosłupa.

wizualizacja

wizualizacja

© Sara Mędrala

Płaska podstawa odwróconego ostrosłupa może być wykorzystana jako powierzchnia biologicznie czynna — idea ta nie dość, że szanuje przestrzenie zielone, to jeszcze zakłada tworzenie nowo projektowanych struktur zielonych.

moduł biurowy       przekrój modułu biurowego

moduł biurowy

© Sara Mędrala

Zestawiając geometrię odwróconego ostrosłupa z warunkami antropometrycznymi, warto zaznaczyć, że dolna przestrzeń bryły nie jest przeznaczona do użytku, zostanie wykorzystana na urządzenia związane z zaopatrzeniem technicznym oraz energetycznym budynku.

 
Sara
MĘDRALA

Ilustracje: © Autorka

Głos został już oddany

BIENNALE YOUNG INTERIOR DESIGNERS

VERTO®
system zawiasów samozamykających

www.simonswerk.pl
PORTA BY ME – konkurs
INSPIRACJE