Teatr Letni im. Heleny Majdaniec przechodzi właśnie gruntowne zmiany. W ramach konkursu wyłoniono projekt na przebudowę. Przygotuje je biuro architektoniczne Flanagan Lawrence z Londynu. Chociaż z oryginalnej koncepcji Zbigniewa Abrahamowicza pozostanie jej najbardziej spektakularny element, czyli monumentalny łuk, to rozbudowa zmieni całkowicie wyraz obiektu.
Teatr Letni im. H. Majdaniec, zlokalizowany jest w południowo – zachodniej części Parku Kasprowicza. To największy tego typu obiekt w Szczecinie oraz jeden z większych w Polsce. Może pomieścić 4,5 tysiąca widzów na miejscach siedzących. Odbywają się tam duże koncerty z udziałem gwiazd, uroczystości i imprezy lokalne.
scena w Quistorp Park
Pierwsza scena w dzisiejszym parku Kasprowicza, a podówczas Quistorp Park, pojawiła się w latach 30 XX wieku. Była to drewniana konstrukcja z kilkoma rzędami ławek umiejscowiona nad jeziorem Westendsee (po 1945 – Rusałka). Było to popularne miejsce rekreacji mieszkańców Szczecina. Założenie było pomyślane tak, aby reszta publiczności mogła zajmować miejsca na opadającym w stronę sceny zboczu dzisiejszej doliny Niemierzyńskiej.
społecznym wysiłkiem
Po wojnie park Kasprowicza był coraz intensywniej wykorzystywany jako miejsce wydarzeń kulturalnych i rozrywkowych. W latach 60. organizowano tam Festiwal Młodych Talentów. W związku ze wzrastającym zapotrzebowaniem na dużą scenę w tym miejscu Towarzystwo Przyjaciół Szczecina powołało Społeczny Komitet Budowy Parku Kultury i Wypoczynku w Szczecinie. Jego celem było zorganizowanie i wybudowanie amfiteatru, który spełniłby oczekiwania szczecinian. Projekt powierzono Zbigniewowi Abrahamowiczowi. Zaproponował on obiekt wpisujący się w krajobraz i jednocześnie spełniający wszystkie pożądane funkcje. Ponad drzewami unosi się żelbetonowy łuk, pod którym rozpięte jest zadaszenie nad sceną i widownią. Trudności finansowe i skomplikowanie techniczne budynku sprawiły, że zadaszenie dodano później, a także systematycznie je powiększano.
Teatr Letni w Szczecinie przed remontem
© shoshannach
rozbudowa
W roku 2000 Teatr doczekał się nowego dachu oraz gruntownego remontu widowni, a także częściowego remontu pomieszczeń podscenia. W 2015 roku ogłoszono i rozstrzygnięto konkurs architektoniczny na przebudowę obiektu. Zwycięzcą konkursu zostało biuro architektoniczne Flanagan Lawrence z Londynu. Zaproponowana przez nich struktura wypełnia łuk Abramowicza. Został on odrestaurowany i pomalowany co zakrywa naturalny kolor i fakturę betonu – tak ważne dla wyrazu całości. Zastanawiające jest, co skłoniło miasto do pożegnania się z jednym z bez wątpienia ciekawszych przykładów powojennej architektury w Szczecinie. Obiekt nie jest ujęty w ewidencji ani tym brardziej w rejestrze zabytków. Nie podlega też pod Miejskiego Konserwatora Zabytków. Będąc obiektem na terenie parku leży w gestii Zakładu Usług Komunalnych w Szczecinie.
Wizualizacja przebudowy teatry, projekt Flanagan Lawrence
© materiały prasowe UM Szczecin
niechciane dziedzictwo?
Zbigniew Abrahamowicz to bez wątpienia ważna postać dla architektury Szczecina. Jest autorem licznych kościołów, obiektów kultury, oświaty i służby zdrowia, a także lokali gastronomicznych czy małej architektury. Z tej ostatniej kategorii warto wspomnieć mozaikową fontannę nazywaną „ścianą płaczu”. Została ona rozebrana w 2001 roku i zastąpiona fontanną w formie dzbana z lejącą się wodą. Niedawno odrestaurowano też niewielki amfiteatr w Żydowcach. Mimo drobnych zmian, któych dokonano, obiekt stracił swój pierwotny, surowy charakter. Dodanie barierek, usunięcie grubej betonowej ramy w okół ekranu, a także zastosowanie kostki betonowej do wykończenia amfiteatru całkowicie zmieniło jego pierwotny wyraz. W przypadku powojennej architektury w nurcie modernizmu czy brutalizmu, ważne jest zachowanie detali. Operuje ona przede wszystkim bryłami, ich proporcjami i wzajemnymi relacjami a także kolorem i fakturą materiału. W takim przypadku nawet niewielkie zmiany, mogą doprowadzić do zatracenia oryginalnego efektu estetycznego.
amfiteatr w Żydowcach w trakcie remontu
© szczecin_prawobrzeze
