Praca zgłoszona na konkurs
„Najlepszy Dyplom Architektura”
Projekt polega na stworzeniu ekologicznego środowiska do mieszkania, które ma być zgodne z alternatywnym stylem życia tallińczyków. Proponowana koncepcja przewiduje przestrzenie łączące zabudowę mieszkalną, usługową, budynki użyteczności publicznej, strefy zajęć rekreacyjnych z ekologicznymi rozwiązaniami po to, by podnieść jakość życia mieszkańców.
założenie urbanistyczne
© Miriam Mik
Zabudowę utworzono na siatce modularnej 8,10 na 8,10 metra, została ona zastosowana na całym terenie opracowania. Założeniem było wprowadzenie funkcji mieszkalnej od strony miasta jako kontynuacji sposobu zagospodarowania ulicy Kopli. Funkcję usługową wprowadzono od strony torów. Aby zniwelować hałas, zwiększono w ich sąsiedztwie wysokość zabudowy do czterech kondygnacji. W usługach przy module komunikacyjnym wprowadzono przestrzeń integracyjno‑wypoczynkową oraz biblioteki dla pracowników i mieszkańców osiedla. Na elewacjach, jako dodatkową barierę akustyczną budynków, zastosowano panele z wiszącą zielenią.
rzut urbanistyczny
© Miriam Mik
Funkcja mieszkalna, z trzema kondygnacjami, łączy się naprzemiennie z mniejszym modułem komunikacji. Zastosowanie różnych typów mieszkań (powierzchnia od trzydziestu do stu metrów kwadratowych) w naturalny sposób przyciągnie zróżnicowaną grupę mieszkańców, co jest ważnym czynnikiem w tworzeniu żywego środowiska miejskiego.
przekrój założenia urbanistycznego
© Miriam Mik
Wyróżniono dwa rodzaje elewacji zespołów mieszkaniowych, które podkreślą ich indywidualne własności. Zakres okładzin nawiązuje do materiałów tradycyjnych występujących w historycznej części Tallina, jak drewno, cegła oraz kamień naturalny. Moduły zabudowy zostały również połączone z parkingiem podziemnym. Na końcach terenu opracowania utworzono placówki edukacyjne. W zabudowie zaplanowano również moduły o funkcji integracyjnej i usługowo‑wypoczynkowej, takie jak kawiarnia lub sklepy z lokalną żywnością. Strefy umożliwiają integrację mieszkańców osiedla i miasta. Przewidziano także miejsca do spotkań wspólnoty mieszkaniowej, można je również wykorzystać do zorganizowania przyjęć.
po lewej: ukształtowanie terenu zabudowy; po prawej: analizy funkcjonalne
© Miriam Mik
W projekcie zastosowano rozwiązania ekologiczne w postaci pozyskiwania energii słonecznej oraz magazynowania wody deszczowej. We wnętrzu opracowanego obszaru przewidziano utworzenie interaktywnych szklarni, które umożliwiają mieszkańcom uprawę roślin. Jedna z nich została przeznaczona dla dzieci. Aby nawiązać do charakteru otaczającej zabudowy, w koncepcji nowych obiektów zastosowano dachy dwuspadowe o kącie nachylenia czterdzieści stopni.
schemat rodzaju mieszkań
© Miriam Mik
Koncepcja rozwiązania komunikacji uwzględnia przedłużenie ulic Volta i Kungla, by połączyć dzielnice Kalamaja i Pelgulinn. Na tym odcinku zaproponowano wpuszczenie torów pod ziemię, a na odzyskanym terenie utworzenie parku. To rozwiązanie pozwoliło na umieszczenie dodatkowej strefy zabudowy mieszkalnej od strony wschodniej. W warstwie komunikacyjnej poszczególne części są połączone ścieżkami rowerowo‑pieszymi. Zabudowę ukształtowano tak, aby stworzyć kameralne wnętrza urbanistyczne, do których wpisano strefy rekreacyjne przewidziane dla najmłodszych i dla wypoczynku starszych osób.
wnętrza urbanistyczne
© Miriam Mik
W wyniku połączenia funkcji mieszkalnych, biurowych, stref integracyjnych oraz edukacyjnych stworzono spójną przestrzeń do życia. Wprowadzenie ekologicznych rozwiązań pozyskiwania energii zmniejszy szkodliwe oddziaływanie na środowisko. Nadmiar energii będzie wykorzystany w otoczeniu zabudowy — posłuży więc nie tylko mieszkańcom osiedla, ale również dzielnicy. Osiedle tworzy nie tylko wartość środowiskową i finansową, lecz także społeczną, dając podstawy dla budowania poczucia wspólnoty.
Miriam MIK
Ilustracje: © Autorka
