Na krakowskim Zabłociu, gdzie historia spotyka się z nowoczesnością, Wojciech Buchtalarz z Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej zaprojektował Pawilon kina polskiego, będący przestrzenią promującą polską kinematografię. To próba znalezienia nowego miejsca dla kina w szybko zmieniającym się świecie.
wizualizacja pawilonu
© Wojciech Buchtalarz
poszukiwanie nowej tożsamości
Pandemia COVID-19 na długo zamknęła drzwi do kin, zmuszając widzów i widzki do przeniesienia swoich filmowych doświadczeń w sferę domową. W obliczu rosnącej dominacji platform streamingowych, takich jak Netflix czy HBO, tradycyjne kina znalazły się w trudnej sytuacji. Nawet po ponownym otwarciu przestrzeni kinowych coraz mniej osób decyduje się na oglądanie filmów na dużym ekranie, wybierając domowe zacisze.
elewacja frontowa
© Wojciech Buchtalarz
Wojciech Buchtalarz, projektując swój pawilon, nie tylko odnosi się do zastanej rzeczywistości, ale także rzuca wyzwanie zmianom kulturowym. Jego celem jest ożywienie kin jako miejsc interakcji społecznej, edukacji i odkrywania kinematografii w pełnym wymiarze – dalekim od doświadczenia oferowanego przez ekran w salonie.
przekrój A-A, elewacja boczna © Wojciech Buchtalarz
architektoniczne dziedzictwo polskich kin
Inspiracją dla Pawilonu kina polskiego były modernistyczne obiekty kinowe z lat 60. – takie jak Kino Kosmos w Szczecinie czy Kino Kijów w Krakowie. Ich charakterystyczne cofnięcie od ulicy tworzyło przestrzeń publiczną, która służyła zarówno kinomanom, jak i mieszkańcom miasta. Buchtalarz przenosi tę koncepcję na współczesne realia, projektując pawilon, który otwiera się na miasto i zaprasza widzów do interakcji z przestrzenią.
dziedziniec
© Wojciech Buchtalarz
Bryła pawilonu jest syntezą tradycji i nowoczesności. Nadwieszenie budynku na przecięciu ciągów pieszych nawiązuje do historycznej kładki fabryki Telpod, która kiedyś dominowała w krajobrazie Zabłocia. Użycie tytanowo-cynkowej blachy na elewacji podkreśla industrialny charakter dzielnicy, jednocześnie nadając budynkowi współczesny wyraz.
wnętrze
© Wojciech Buchtalarz
miejsce, które inspiruje
Pawilon kina polskiego to znacznie więcej niż tradycyjne kino. Projekt zakłada stworzenie przestrzeni wielofunkcyjnej, która będzie działać przez cały rok. Kino plenerowe, dziedziniec z małą architekturą, warsztaty edukacyjne i przestrzenie wystawowe – wszystkie te elementy współgrają z ideą promowania polskiej kinematografii.
wnętrze
© Wojciech Buchtalarz
Obiekt znajduje się w samym centrum nowego kulturalno-edukacyjnego traktu Zabłocia, w otoczeniu Fabryki Emalia Oskara Schindlera, Muzeum Sztuki Współczesnej MOCAK i AMA Film Academy. Dzięki temu pawilon staje się częścią większej narracji o rewitalizacji tej dzielnicy, łącząc funkcje kulturalne i edukacyjne z industrialną tożsamością miejsca.
Projekt wnętrza pawilonu został zaprojektowany tak, aby odpowiadał potrzebom zarówno miłośników/miłośniczek kina, jak i przypadkowych osób. Na parterze znajduje się sklep muzealny, restauracja oraz przestrzenie wystawiennicze poświęcone historii polskiego kina. Spiralne schody prowadzą na wyższe i niższe kondygnacje – do dwóch sal kinowych oraz na taras z widokiem na dynamicznie zmieniające się Zabłocie.
wnętrze +1
© Wojciech Buchtalarz
Sale kinowe zostały wyposażone w najnowsze technologie, które zapewniają najwyższy standard akustyki i projekcji. Przestrzenie te, poprzedzone wystawami edukacyjnymi, pozwalają widzom/widzkom zanurzyć się w historii i znaczeniu polskiej kinematografii.
zrównoważona architektura w służbie kultury
Projekt Wojciecha Buchtalarza uwzględnia współczesne wymagania dotyczące zrównoważonego rozwoju. Elewacja wykonana z materiałów w pełni poddawanych recyklingowi podkreśla ekologiczny charakter budynku. Dzięki przemyślanej lokalizacji w samym sercu miasta, pawilon zachęca do korzystania z transportu publicznego, rowerów czy spacerów, ograniczając jednocześnie potrzebę używania samochodów.
Ponadto podział bryły na dwie części umożliwia częściowe zamknięcie obiektu w przypadku nowych obostrzeń pandemicznych. Taka elastyczność funkcjonalna pozwala na kontynuację działań kulturalnych w niemal każdej sytuacji.
sala kinowa
© Wojciech Buchtalarz
kino na nowo – wizja przyszłości
Pawilon kina polskiego to nie tylko budynek. To przestrzeń, która redefiniuje rolę kina w społeczeństwie, przywracając mu należne miejsce w kulturze i miejskiej przestrzeni. W dobie dominacji streamingu i zmian społecznych, Pawilon kina polskiego przypomina o wartości fizycznych miejsc spotkań – gdzie film nie jest jedynie treścią, ale także doświadczeniem. Dla Krakowa i dla polskiej kinematografii to miejsce mogłoby stać się symbolem nowego rozdziału w historii kin, które na nowo odnajdują swoją rolę w świecie kultury.