Jakub Pagacz z Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej stworzył projekt społeczny — miejsce, w którym chińscy rolnicy, migrujący do dużych miast mogą nauczyć się wykorzystywania współczesnych technologii oraz życia w aglomeracji. Praca jest dyplomem inżynierskim wykonanym pod kierunkiem dr hab. Mateusza Gyurkovicha oraz prof. Angelo Sampieriego.
Projekt o nazwie Centrum Rozwoju Rolnictwa Miejskiego jest częścią dużego założenia urbanistycznego dzielnicy Tongzhou, położonej wschodnim Pekinie. Jest to miejsce – schronienie dla migrujących do miasta rolników, gdzie będą mogli zdobyć nowe umiejętności, które przystosują ich do życia w nowoczesnej aglomeracji, oraz nauczą się jak za pomocą współczesnych technologii, można uprawiać efektywne rolnictwo.
nowy obiekt tworzy prostokątną ramę dla zielonych terenów
© Jakub Pagacz
podział społeczeństwa
Koncepcja jest odpowiedzią na istniejący w Chinach system hukou, tworzący prawną klasyfikację ludzi na tych pochodzenia miejskiego oraz wiejskiego. System ten zabrania migracji. Pomimo to od lat 80. ubiegłego wieku ponad 200 milionów Chińczyków żyje poza miejscem zameldowania. Rolnicy którzy opuścili swoje ziemie, utknęli na margnesie miejskiego społeczeństwa. Cierpią z powodu o wiele niższego dostępu do edukacji i usług rządowych. Oskarża się ich o wzrost przestępczości i bezrobocia.
projekt składa się z wieżowca oraz zabudowy mniejszej
© Jakub Pagacz
zielona oaza w mieście
Jakub Pagacz zaproponował nowe rozwiązania w dzielnicy Tongzhou. Projektowana forma urbanistyczna (pracowana we współpracy z Santiago Bordą oraz Eleonorą Curado) przybiera kształt horyzontalnego wieżowca. Tworzy prostokątną ramę, wewnątrz której znajdują się ocalałe resztki terenów zielonych. W celu połączenia projektu z istniejąca tkanką miejską horyzontalny wieżowiec został podniesiony na wysokość 9 metrów, umożliwiając pod nim swobodną komunikację pieszą.
założenie to zielona oaza w centrum Pekiniu
© Jakub Pagacz
archetyp wiejskiego domu
W wolnych przestrzeniach autor zaproponował budynki przypominające wiejską zabudowę. Współczesne stodoły, pełnią funkcje usługowe i handlowe. Zaplanowano tam targowiska, sklepy i restauracje, gdzie rolnicy oraz lokalni rzemieślnicy mogą sprzedawać swoje produkty. Miejsca te to także przestrzenie integracyjne. Na pozór chaotyczny układ przestrzenny nawiązuje do wiejskiej zabudowy Hutong, która w Chinach jest niszczona bez większego zastanowienia. Chodząc pomiędzy wąskimi uliczkami, trafiamy na mały plac, a za około 20 metrów zaczynają się pola uprawne.
główny budynek składa się ze szklanej elewacji i widocznej drewnianej konstrukcji
© Jakub Pagacz
architektura zrównoważona
Autor w projekcie zastosował różnorodne materiały budowlane. Główne elementy nośne konstrukcji horyzontalnego wieżowca składają się z wielkogabarytowych wiązarów z drewna klejonego poprowadzonych wzdłuż fasad, słupów zewnętrznych i wewnętrznych oraz belek. Utworzone w ten sposób kratownice nadają całemu obiektowi niezbędną sztywność. Wewnętrzne słupy zostały zaprojektowane na rzucie równoramiennego krzyża. Budynek o formie współczesnego biurowca dzięki szklanej elewacji wraz z widoczną konstrukcją drewnianą wpisuje się w styl high-tech oraz architektury zrównoważonej. Natomiast mniejsza zabudowa — współczesne stodoły zostały wykonane z wykorzystaniem żelbetu monolitycznego.
oprac.: Dobrawa Bies
ilustracje dzięki uprzejmości Jakuba Pagacza
