Praca zgłoszona na konkurs
„Najlepszy Dyplom Architektura”
Przedmiotem pracy jest obiekt Centrum Mody i Designu, czyli budynek użyteczności publicznej o funkcji wystawienniczo-edukacyjnej powiązanej z modą i designem. Projekt ten jest próbą odpowiedzi na pytanie, jak kształtować nowe elewacje w historycznych pierzejach.
powiązania z sąsiednią zabudową
© Izabella Janusz
lokalizacja i zagospodarowanie terenu
Zaprojektowany został przy ulicy Pawiej w Krakowie, w zabudowie pierzejowej, wśród historycznej tkanki miasta. Obiekt, powstały w wyniku analiz, rozwija i udoskonala charakterystyczne cechy przestrzenne miejsca, w którym się znajduje, czyli historycznego centrum Krakowa. Jest to przestrzeń służąca szczególnie studentom krakowskiej ASP, której siedziba mieści się niedaleko.
Dla obszaru istnieje aktualny MPZP, który wskazał obowiązującą linię zabudowy. Na kształt zabudowy wpłynęła też analiza zacieniania, w wyniku której północno-zachodni narożnik działki pozostał niezabudowany.
analizy
© Izabella Janusz
funkcja
Obiekt przewidziany jest do organizacji aktywności związanych z modą i designem. W sali audytoryjnej można przeprowadzić wykład dla dziewięćdziesięciu pięciu osób. Istnieje również możliwość organizacji pokazu mody w sali wielofunkcyjnej. Oprócz tego znajdują się w nim otwarte przestrzenie, między innymi do pracy i nauki. Na parterze przewidziano sklep, w którym sprzedawane będą na przykład produkty powstałe na warsztatach.
aksonometria i schemat funkcjonalny
© Izabella Janusz
Budynek zaprojektowany jest zgodnie z zasadą projektowania uniwersalnego. Przeznaczony jest dla użytkowników z każdej grupy wiekowej czy społecznej. Obejmuje to również dostosowanie do potrzeb osób z niepełnosprawnościami (przystosowane windy i toalety na każdej kondygnacji, dodatkowe miejsca w sali audytoryjnej).
przekrój 3D
© Izabella Janusz
główna idea architektoniczna
Główną ideą projektu było ukształtowanie budynku z elewacją dobrze wpisującą się w kontekst historycznego otoczenia, która jednocześnie dzięki wyglądowi i zastosowanym technologiom będzie wizytówką XXI wieku.
Fasada projektowanego budynku wykonana jest w całości ze szkła, które w stu procentach przepuszcza światło. Pozwala połączyć przestrzeń zewnętrzną i wewnętrzną bez widzialnej bariery. Przed szklaną przegrodą zaprojektowano panele, które mogą manipulować dostępem światła do wnętrza. Projektowana elewacja kształtowana była z trzech rodzajów powierzchni: jednej obejmującej tylko wspomniane przeszklenie oraz dwóch zawierających przeszklenie oraz dodatkową przysłaniającą przegrodę.
schemat rozwiązań ekologicznych
© Izabella Janusz
Pierwszy rodzaj powierzchni to w pełni transparentne przeszklenia, wpuszczające do wnętrz największą ilość światła. Zastosowane zostały one w miejscach wymagających bezwzględnego połączenia, zarówno wizualnego, jak i komunikacyjnego, czyli ulica — hol główny, foyer — taras. Transparentność szkła pozwala wydzielić poszczególne pomieszczenia wewnątrz budynku, nie tworząc bariery pomiędzy nimi, a zastosowanie go w parterze zaprasza przechodniów do wnętrza budynku.
Drugim rodzajem powierzchni są przegrody zaprojektowane parametrycznie. Efektem są drobne pionowe kafelki zamocowane permanentnie do przeszklenia. Poprzez różne kąty ustawienia tworzą one gradient bezpośrednio powiązany z funkcją wewnątrz budynku. Ten rodzaj powierzchni pozwala na dostarczenie do wnętrza odpowiedniej ilości światła dziennego, które przebijając się przez tę formę, tworzy we wnętrzu ciekawe obrazy.
algorytm kształtowania elewacji parametrycznej
© Izabella Janusz
Ostatnim rodzajem są duże kinetyczne panele, otwierane i zamykane według potrzeby użytkowników poszczególnych pomieszczeń.
konstrukcja
Budynek wykonany jest w pełni w technologii żelbetowej, a z racji położenia w pierzejowej zabudowie śródmiejskiej potrzebne było zabezpieczenie wykopu. W tym celu zaprojektowano palisadę, a następnie zastosowano technologię betonu wodoszczelnego.
Elewacja frontowa to przeszklenie strukturalne przysłonięte dwoma rodzajami paneli. Jednym z nich są kinetyczne panele, otwierane i zamykane według potrzeby użytkowników. Drugim rodzajem przysłony są drobne ceramiczne płytki zaprojektowane parametrycznie.
wizualizacja
© Izabella Janusz
rozwiązania ekologiczne
W budynku zastosowano rozwiązania proekologiczne, między innymi powietrzną pompę ciepła zapewniającą ogrzewanie oraz ciepłą wodę w budynku, panele fotowoltaiczne, zbiornik retencyjny na wodę deszczową (nadmiar wody odprowadzany jest do miejskiej sieci kanalizacji deszczowej) czy kinetyczne panele chroniące przed przegrzewaniem.
Izabella JANUSZ
Ilustracje: © Autorka
