Po kilkuletniej walce organizacji ekologicznych, Minister Klimatu i Środowiska uchylił decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach dla budowy zapory na Wiśle w Siarzewie. Stopień wody w okolicy Ciechocinka to wyciągnięty z szuflady projekt sprzed kilkudziesięciu lat.
wiecznie żywy PRL
Projekt stopnia wodnego Siarzewo
fot. Wody Polskie
Na początku 2021 roku Wody Polskie ogłosiły postępowanie przetargowe w zakresie projektu budowy stopnia wodnego w Siarzewie. W skład inwestycji wchodzić mają zapora, jaz ze śluzą oraz elektrownia wodna o mocy około 80 MW. Ogromne, szacowane na około 4,5 mld złotych koszty budowy instalacji miały być uzasadnione potrzebą ochrony przeciwpowodziowej i przeciwdziałania suszy. Nie bez znaczenia jest też stan iwiek zapory we Włocławku. Oddana w1970 roku inwestycja miała być jedynie częścią serii stopni wodnych na Wiśle, te jednak nigdy nie powstały. To z kolei powoduje zwiększoną erozję dna przy samej tamie, którego nie zabezpiecza cofka z nigdy niezrealizowanego stopnia wodnego w Siarzewie.
renaturyzacja i toksyczne osady
Zapora we Włocławku
fot. Marcin polak / Wikimedia Commons
Organizacje ekologiczne, w tym WWF i Koalicja Wolne Rzeki argumentuje jednak, że rozwiązaniem problemów stopnia wodnego we Włocławku nie jest budowa kolejnej zapory, a rozebranie tej istniejącej i renaturyzacja tego odcinka Wisły. Takie posunięcie wiązałoby się z kolei z potrzebą osuszenia obszaru zajmowanego teraz przez zalew i utylizacji szkodliwych osadów. Mieszanina złożona m.in. z pestycydów i metali ciężkich odkłada się tam od początku istnienia tamy, a związana jest m.in. z rozwojem przemysłu w latach siedemdziesiątych. Ekolodzy wskazywali jednak, że przedłużanie życia zaporze we Włocławku, nie likwiduje problemu, tylko przerzuca odpowiedzialność na kolejne pokolenia.
zaskarżona decyzja
Wisła na wysokości planowanego stopnia wodnego w Siarzewie
fot. Wikimedia Commons
W 2016 roku Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska wydała negatywną decyzję dla budowy zapory w Siarzewie. W 2017 po zmianach kadrowych w instytucji RDOŚ zmienił jednak zdanie. Odwołanie od decyzji złożyły organizacje środowiskowe. Ostatecznie w sierpniu 2021 Minister Klimatu i Środowiska w całości uchylił zaskarżony dokument i przekazał do ponownego rozpatrzenia. Organizacje które zaskarżały decyzję boją się przede wszystkim nieodwracalnych zniszczeń siedlisk ryb, ptaków i płazów. Odwołania złożyły Klub Gaja, Towarzystwo Ochrony Przyrody, Fundacja Greenmind, Towarzystwo na rzecz Ziemi, Ogólnopolskie Towarzystwo Ochrony Ptaków, Towarzystwo Przyrodnicze Alauda, Klub Przyrodników i WWF Polska.
sztuka protestu
W walkę z planami inwestycyjnymi Wód Polskich włączyła się też artystka Cecylia Malik. Twórczyni znana z akcji społecznych w sprawie m.in. ochrony krakowskiego Zakrzówka czy Hotelu Cracovia, powołała projekt Siostry Rzeki. Uczestniczki akcji protestują przeciwko regulowaniu i betonowaniu, a tym samym przeciw niszczeniu całych ekosystemów.
Akcja Siostry Rzeki
fot. Facebook - Cecylia Malik
Organizują happeningi na wodzie, szyją i prezentują kostiumy kąpielowe z wyhaftowanym na nich "prorzecznym" przekazem, dzięki czemu udaje się im przebić do mediów. W taki sposób akcja Siostry Rzeki rozbudza społeczną świadomość na temat tego, jak wielkim skarbem jest dla nas Wisła, Nida, Dunajec czy Tarnawka. Ich działania pokazuje film dokumentalny pod tym samym tytułem.
