20 sierpnia br. zakończył się pierwszy etap międzynarodowego konkursu Tubądzin Design Awards w kategorii Future NOW. Kategoria ta, która dołączyła do już istniejących — Young Power, Everyday Design oraz Unlimited Architecture — ma być odpowiedzią na postpandemiczną rzeczywistość i wyzwania, z którymi obecnie musi się zmierzyć architektura.
Tubądzin Design Awards
Konkurs Tubądzin Design Awards zgromadził wokół siebie międzynarodową społeczność architektów, projektantów i studentów uczelni artystycznych, którzy dzięki niemu mają możliwość przedstawienia projektów łączących nie tylko wiedzę techniczną z dizajnem, ale też uwzględniających czynniki takie jak dobrostan jednostki w nieustająco zmieniającym się świecie i przyspieszającej technologii. Dla Ceramiki Tubądzin, organizatora konkursu, bardzo ważne jest, aby projekty obejmowały nie tylko potrzeby ludzi, ale też otaczającej ich natury, ekologii, podejmowały kwestie ochrony środowiska. Bardzo liczymy na to, że III edycja konkursu po raz kolejny wyłoni zwycięzców wrażliwych nie tylko na obecne potrzeby swoich klientów, ale i przyszłych pokoleń — mówi Ewa Kryszkiewicz, Development and Cooperation with Architects Manager.
W tegorocznej edycji do organizatorów zgłoszono 554 projekty, a do społeczności TDA dołączyli przedstawiciele 77 krajów. Nadesłane prace oceniają: Boris Kudlička, scenograf, projektant wnętrz i ekspozycji, Małgorzata Szczepańska, scenografka, projektantka wnętrz i ekspozycji, Oksana Shumelda, architektka, designerka, współzałożycielka i opiekun kreatywny studia O.M.Shumelda, Martin Duplantier, architekt, projektant miejski, założyciel Martin Duplantier Architects SAS oraz Tomasz Smus, architekt Grupy Tubądzin.
Future NOW
W tym roku konkurs powiększony został o nową kategorię Future NOW, która stawia przed architektami, projektantami i studentami kierunków związanych ze wzornictwem zadanie zaprojektowania rozwiązań dla przyszłości, która dzieje się na naszych oczach. Konkurs cieszył się tak dużą popularnością, że organizatorzy zdecydowali się ogłosić jego kolejny etap. Szczegóły znajdziecie tutaj.
Sytuacja pandemiczna, w której na kilka tygodni wszyscy zostali unieruchomieni w domach, spowodowała, że przestrzenie przeznaczone na co dzień do życia prywatnego zaczęły nabierać zupełnie nowych funkcji. Przymusowa praca zdalna wymusiła nową aranżację strefy domowej, kompromisy między jej użytkownikami oraz konieczność zadbania o potrzeby, które wcześniej nie pojawiały się w przestrzeni osobistej — komfortu pracy, ciszy, posiadania miejsca do wideokonferencji itd. Również przestrzenie biurowe i publiczne przestały pełnić swoje funkcje w sposób, do którego byliśmy przyzwyczajeni. Przestrzenie publiczne nie tylko zmieniają swój wygląd, ale sami architekci przestali być już wyłącznie projektantami budynków, krajobrazów czy przedmiotów. W swojej pracy muszą uwzględniać oni przyszłe potrzeby samowystarczalności miast i nieustanną zmienność rzeczywistości — piszą organizatorzy konkursu.
Jury konkursowe szukało rozwiązań projektowych dla przestrzeni, które oddawałyby mobilność pomiędzy pracą a życiem prywatnym, takich, które spełniałyby wiele funkcji jednocześnie i miały możliwość szybkiej adaptacji do zmieniających się potrzeb ich użytkowników.
laureaci 1. etapu konkursu
1. nagroda, Aquamodul, proj.: Van Long Le
© Van Long Le
Pierwszą nagrodę zdobył wietnamski architekt, Van Long Le, który w związku z zagrożeniem planety przez działalność człowieka, a jednocześnie mając na uwadze wielki potencjał turystyczny Wietnamu, stworzył „Aquamodul” —umieszczone na morzu, samowystarczalne energetycznie, ruchome moduły mieszkalne. Moduły łącząc się na wiele możliwych sposobów, tworzą morską wioskę, która pozwala spełnić założenia autora projektu, takie jak uregulowanie zarybienia terenu, rozwój kultury wodnej oraz promocja turystyki. Wyspy-moduły pozostać mają w nieinwazyjnej relacji z wyspami stworzonymi przez naturę.
2. nagroda, „Przestrzeń prywatna”, proj.: Mykola Molhan
© Mykola Molhan
Drugie miejsce zajął Mykola Molhan z Ukrainy, który zaproponował projekt domu „Przestrzeń prywatna”. Projektant zawarł w nim metaforę zmieniającej się rzeczywistości, nieprzewidywalności problemów, szybkości poruszania się i wymiany informacji. Choć, jak piszą organizatorzy, projekt na pierwszy rzut oka jest po prostu dobrze zaprojektowanym, solidnym budynkiem mieszkalnym o klasycznych kształtach, gdy zmieni się nieco perspektywę — zaskakuje. Z każdej strony jest geometrycznie różny, jedna ze ścian jest całkowicie przeszklona, inne podlegają nachyleniom, które dodają projektowi dynamiki.
3. nagroda, „Braking Walls, Building Bridges”, proj.: Yi Yang Chai
© Yi Yang Chai
Trzecią nagrodę przyznano Yi Yang Chai z Malezji, który w swoim projekcie „Braking Walls, Building Bridges” inspirował się cytatem Isaaca Newtona: „budujemy zbyt wiele murów, ale za mało mostów”. Konkursowy projekt to centrum dla aktywnych seniorów, które zbudowane jest wokół idei otwartości i łączenia: pokoleń, natury z technologią, różnych społecznych grup i odpoczynku z edukacją. Bryła ośrodka nie jest zamknięta, łączy mieszkańców społeczności poprzez kładki, ścieżki, tarasy, a także nieregularną konstrukcję modułową i przeszklenia. Seniorzy nie są w projekcie alienowani, ale integrowani, włączani w życie społeczności. Projekt, jak piszą organizatorzy, zakłada więcej niż stworzenie propozycji architektonicznej — kryje się za nim idea kreowania postaw otwartości, kultywowanie kultury uczenia się przez całe życie i ożywienie relacji ludzi z różnych środowisk i grup wiekowych.