Przedszkole ze żłobkiem w dolnośląskiej wsi Nagodzice to propozycja Ewy Al Nachef i Anny Wancel, studentek Politechniki Wrocławskiej. Ich projekt to przyjazny najmłodszym użytkownikom parterowy budynek z dziedzińcem oraz ogrodem deszczowym wpisany w otoczenie i wykorzystujący walory działki.
Projekt został wykonany w trakcie czwartego semestru studiów na kierunku architektura i urbanistyka w ramach kursu pt. Projektowanie usług podstawowych wsi, pod kierunkiem dr Grażyny Hryncewicz-Lamber.
Nagodzice to niewielka wieś położona w dolinie Kotliny Kłodzkiej, otoczona niskimi górami, z rzeką płynącą wzdłuż drogi. Jedna z nas znała już Nagodzice, opracowując je pod kątem projektowania ruralistycznego na trzecim semestrze studiów. Wymagało to bezpośredniego kontaktu z mieszkańcami, w związku z czym poznałyśmy ich potrzeby, obawy oraz ogólny pogląd na wieś, w której mieszkją i okolice — opowiadają studentki.
autorki postawiły na naturalne materiały: drewno na elewacji i dach kryty gontem
© Ewa Al Nachef, Anna Wancel
integracja z otoczeniem
Autorki pracując nad budynkiem, skupiły się na tym, aby obiekt stał się integralną częścią otoczenia. Tworząc kształt dachu, inspirowały się szczytami pobliskich gór. Elewacje pokryły drewnem, a dach przedszkola został wykonany z gontu, co jest bezpośrednim nawiązaniem do okolicznej zabudowy. Studentkom załeżało również na maksymalnym wykorzystaniu potencjału przestrzennego działki, a także na odpowiednim usytuowaniu i doświetleniu pomieszczeń budynku. Przestrzenie przedszkola zostały funkcjonalnie zlokalizowane i doświetlone między innymi poprzez wprowadzenie przeszkleń w dachach.
Z myślą o najmłodszych użytkownikach postanowiłyśmy wprowadzić delikatne akcenty kolorystyczne — kolorowe panele drewniane, pełniące również funkcję osłonową oraz różnobarwne ścieżki i miejsca do zabawy dla dzieci. Taki zabieg ma naszym zdaniem pozytywny wpływ na odbiór miejsca oraz na nastrój użytkowników — dodają autorki.
przedszkole to parterowy budynek z wewnętrznym dziedzińcem
© Ewa Al Nachef, Anna Wancel
parterowy budynek z atrium
Podążając za kształtem działki, autorki postwiły na projekt budynku atrialnego z dziedzińcem. Nie chciały stworzyć całkowicie zamkniętej formy, stąd widoczne wycięcie we frontowej części budynku. Dzięki temu powstał ogród deszczowy, z którego mogą korzystać zarówno starsze, jak i młodsze dzieci. Zastosowane zostały tam panele drewniane porośnięte zielenią, które skutecznie oddzielają tę przestrzeń od pobliskiej drogi. Architektki wybrały lekką, szkieletową konstrukcję z dachem opartym na wiązarach kratowych. Skomplikowana forma połaci dachowych wymagała w niektórych miejscach podparcia słupami, jednak liczne przeszklenia sprawiają, że budynek, pomimo sporej powierzchni, sprawia wrażenie lekkiego wizualnie.
przedszkole wykonane zostało w szkieletowej konstrukcji z dachem opartym na wiązarach kratowych
© Ewa Al Nachef, Anna Wancel
Bardzo ważną kwestią jest również dostępność oraz komunikacja dla osób z niepełnosprawnością. Na terenie całego znajdują się dwa przystosowane miejsca parkingowe zlokalizowane w pobliżu wejścia. Budynek jest parterowy, a wszystkie pomieszczenia wewnętrzne, szerokości drzwi oraz korytarzy są dostosowane do potrzeb wszystkich grup użytkowników.
autorki zdecydowały się na wprowadzenie akcentów kolorystycznych
© Ewa Al Nachef, Anna Wancel
przedszkole i żłobek pod jednym dachem
Architektki połączyły w taki sposób funkcje żłobka i przedszkola, aby ich działanie nie było uciążliwe dla żadnej z grup użytkowników. W ten sposób powstały dwa skrzydła — część żłobkowa oraz przedszkolna, które łączy wcześniej wspomniany ogród deszczowy. Wszystkie sale znajdują się od strony południowej, wschodniej, lub południowo-wschodniej, co zapewnia odpowiednie doświetlenie o każdej porze dnia.
budynek dzieli się na dwa skrzydła: przedszkole i żłobek
© Ewa Al Nachef, Anna Wancel
Budynek ma dwa osobne wejścia — jedno przynależące do przedszkola, drugie do żłobka. Przy wejściu znajduje się wózkownia oraz toalety. Przestronny, otwarty hall z miejscami do siedzenia jest miejscem, z którego odbierane są dzieci. Z hallu można przejść do pomieszczeń administracyjnych, szatni dla dzieci oraz sali wspólnej, która służy zarówno jako sala wspólna do zabaw, jak i miejsce spotkań z rodzicami. Przemieszczając się korytarzem w głąb budynku, docieramy do przestronnej jadalni oraz sal przedszkolnych. Każda z nich wyposażona jest w pomieszczenie pomocnicze oraz toalety.
Strefa kuchenna ma osobne wejście. Znajdują się tam magazyny, chłodnia, kotłownia, pomieszczenie dla pracowników wraz z łazienką i kuchnia z zapleczem oraz przynależącymi do niej pomieszczeniami. Po drugiej stronie znajduje się część żłobkowa składająca się z dwóch sal dla starszych dzieci oraz jednej sali dla dzieci młodszych. W tej części znajduje się również kuchnia mleczna — tam rodzice mogą zostawić posiłki dla swoich pociech.
dziedziniec pełni funkcję placu zabaw
© Ewa Al Nachef, Anna Wancel
plac zabaw na dziedzińcu
Dziedziniec pełni funkcję placu zabaw. Jest on częściowo zadaszony poprzez wysunięte połacie dachowe — podparte przez słupy i drewniane panele. Znajdują się tam zabawki dla dzieci, piaskownice, podesty zintegrowane z podłożem oraz zbiorniki wodne, które również odpowiadają za retencje wody. Zaprojektowany przez studentki obiekt jest niewysoki, dzięki czemu dziedziniec jest dobrze doświetlony, co zwiększa komfort jego użytkowania. Od strony północnej powstał sensoryczny plac zabaw dla starszych dzieci. Oprócz zintegrowanych z podłożem miejsc do zabawy pobudzających kreatywność, znajduje się tam również zbiornik wodny i ogródek, w którym dzieci mogą sadzić i uprawiać własne rośliny. Co ważne każda sala przedszkolna została wyposażona w osobne drzwi, które prowadzą bezpośrednio do tego miejsca.
elewacja zachodnia projektowanego budynku
© Ewa Al Nachef, Anna Wancel
Przedszkole jest pierwszym miejscem, w którym mamy kontakt z większą grupą osób, nawiązujemy pierwsze relacje, uczymy się komunikacji. Spędzamy tam także dużo czasu bez rodziców/opiekunów. Przedszkole powinno być miejscem przyjaznym — zarówno wizualnie, jak i pod kątem użytkowania. Stamtąd mamy pierwsze wspomnienia związane z samodzielnością. Mamy nadzieję, że właśnie taką przyjazną przestrzeń udało się nam stworzyć — podsumowują autorki.
Poczytajcie także o projekcie przedszkola w Krzanowicach, autorstwa Macieja Szwedy, studenta Politechniki Opolskiej.