Paulina Wilde z Politechniki Opolskiej jest autorką projektu gospodarstwa agroturystycznego i stadniny koni w miejscowości Pogórze w województwie opolskim. Jej celem było stworzenie cichego miejsca do odpoczynku, gdzie goście mogą poznać uroki wiejskiego życia oraz skorzystać z hipoterapii.
Projekt jest pracą inżynierską wykonaną na Wydziale Budownictwa i Architektury Politechniki Opolskiej pod kierunkiem dr Anny Szczegielniak.
Założeniem projektu było stworzenie miejsca cichego, w spokojnej okolicy, który ma być odpowiedzią na wzrastający problem związany ze stresem i szybkim tempem życia. Teren jest przeznaczony dla osób chcących skorzystać z życia wiejskiego oraz osób mających problemy ze sprawnością fizyczną i psychiczną. Autorka stworzyła przestrzeń przeznaczoną do leczenia za pomocą hipoterapii — terapii z koniem.
na terenie gospodarstwa znajduje się stajnia i prowadzona jest hipoterapia
© Paulina Wilde
wypoczynek w kontakcie z naturą
Etapem poprzedzającym projektowanie były liczne analizy przestrzenno-urbanistyczne, które pozwoliły studentce lepiej zrozumieć specyfikę miejsca i kontekst, w którym planowała budynki. W najbliższej okolicy projektowanych obiektów przeważającym typem zabudowy jest zabudowa zagrodowa, w której budynki usytuowane są wokół podwórka. Autorka postanowiła wpisać projekt w układ urbanistyczny wsi, nadając obiektom podobną formę do okolicznych budynków.
gospodarstwo agroturystyczne wpisuje się w krajobraz wsi
© Paulina Wilde
Podstawą do budowy gospodarstwa agroturystycznego jest odpowiednia działka — wystarczająco duża, aby zapewnić prawidłowy rozwój zwierząt oraz w pobliżu naturalnych lasów i łąk, co daje możliwość jazdy konnej terenowej i spacerów. Takim miejscem jest teren w miejscowości Pogórze, w województwie opolskim. Dodatkową atrakcją przyciągającą odwiedzających jest Zamek w Mosznej znajdujący się zaledwie 10 km od projektowanego założenia — mówi autorka.
Wybrane przez Paulinę Wilde miejsce odpowiada na potrzeby przyszłych użytkowników (rodzin z dziećmi, osób z problemami zdrowotnymi), których priorytetem jest wypoczynek w miejscu niedrogim i otoczonym naturą. Miejscu gdzie można jeździć konno i brać udział w hipoterapii. Odwiedzający gospodarstwo mają również możliwość spróbowania swojskich wyrobów i ekologicznej żywności prosto z ogródka oraz poznania wiejskiego rytmu życia i obowiązków gospodarza, między innymi pielęgnacji i karmienia zwierząt.
bryła budynków mieszkalnych nawiązuje do wiejskiej chałupy
© Paulina Wilde
budynki mieszkalne w formie chałup
Teren projektowanego gospodarstwa autorka podzieliła na dwie części: część składająca się z zabudowań od strony drogi oraz część przeznaczoną dla koni umieszczoną po zachodniej stronie działki. Po południowej stronie zaprojektowała dwukondygnacyjny dom mieszkalny dla gospodarza oraz dom dla gości łącząc je ze sobą szklanym tarasem z drewnianymi wrotami, który pełni funkcję łącznika oraz miejsca spotkań i rekreacji.
forma i elewacje budynków nawiązują do wiejskiej zabudowy
© Paulina Wilde
Forma projektowanych budynków nawiązuje do wiejskiej chałupy. Elewację pokrywa biały tynk, a dwuspadowy dach — czerwona dachówka. Duże okna doświetlają pomieszczenia, a w otworach okiennych pojawiły się drewniane okiennice.
Wejście do budynku mieszkalnego prowadzi przez tak zwaną laubę, czyli ganek. Miejsce to jest charakterystycznym elementem wiejskiej zabudowy, chroni przed deszczem i słońcem oraz pełni funkcję śluzy brudu — tłumaczy Paulina Wilde.
rzuty domu gospodarza i domu dla gości
© Paulina Wilde
Obiekt dla gości został dostosowany dla osób starszych i z niepełnosprawnościami. Położenie budynków zostało dopasowane do stron świata, aby w jak największym stopniu wykorzystać światło naturalnego.
stajnia z ujeżdżalnią
W północnej części gospodarstwa znajdują się dwie stodoły, służące do przechowywania zbiorów, zapasów siana i słomy. Ich fasada została wykonana w podobnym charakterze co dom mieszkalny — białe tynkowane ściany, czerwona dachówka oraz drewniane wrota przesuwne wokół otworu.
stajnia została podzielona na trzy trakty
© Paulina Wilde
Widok zamyka stajnia z ujeżdżalnią. Budynek wykonany z drewna ma prostą formę z symetrycznym dachem dwuspadowym, a odpowiednie doświetlenie zapewniają okna dachowe. Stajnia jest podzielona na trzy trakty — znajdujący się pośrodku korytarz oraz boksy dla koni umieszczone po jego obu stronach. Taki układ zapewnia kontakt wzrokowy pomiędzy zwierzętami, sprawiając, że stają się spokojniejsze. Każdy boks ma wymiary 3 na 3,5 metra, tak aby koń mógł się w nim swobodnie poruszać. W stajni znajdują się również dodatkowe pomieszczenia — siodlarnia ze sprzętem jeździecki, stanowisko do mycia oraz czesania konia, paszarnia oraz solarium jako element rehabilitacji.
kryta ujeżdżalnia
© Paulina Wilde
Tuż obok stajni znajduje się kryta ujeżdżalnia, która służy do nauki jazdy i trenowania koni. Budynek ten oddziela część zabudowań od reszty działki, gdzie umiejscowione są pastwiska dla koni, wybiegi, karuzela i lonżownik (rozgrzewka i trening koni) oraz basen (rekreacja i rehabilitacja dla koni).
projekt ma na celu rozpowszechnienie korzystania z usług gospodarstw agroturystycznych
© Paulina Wilde
Pomiędzy budynkami znalazł się zielony plac z małą architekturą — altaną, placem zabaw oraz miejscem na ognisko. Aby wprowadzić barierę akustyczną oraz przyjazne otoczenie teren opracowania został uzupełniony o liczną wysoką i niską zieleń.
Agroturystyka jest nadal mniej popularna w Polsce niż na zachodzie Europy. Mój projekt miał na celu rozpowszechnienie korzystania z usług gospodarstw agroturystycznych. Taka foram daje możliwość wypoczynku, hipoterapii i jazdy konnej w bliskim otoczeniu przyrody oraz poznanie realiów życia na wsi — podsumowuje autorka.
