Bartosz Kuczyński, student architektury Politechniki Wrocławskiej w odpowiedzi na potrzeby mieszkańców Wrocławia postanowił zaprojektować centrum kultury — Mediatekę, która mogłaby stanąć przy ulicy Nowy Świat, zaraz nad rzeką Odrą, tuż w pobliżu Starego Miasta. W obiekcie znajdowałyby się przestrzenie do spotkań i pracy, zajęć edukacyjnych, organizacji wystaw oraz biblioteka i restauracja.
Dzięki różnorodności pełnionych funkcji obiekt Mediateki może być postrzegany jako miejskie centrum spotkań, pracy, wymiany myśli oraz kultury. Budynek znajdujący się vis-à-vis Krzesła — rzeźby Tadeusza Kantora, został wykonany pod kierunkiem dr Anny Berbesz w trakcie zajęć na czwartym semestrze studiów.
budynek Mediateki znajduje się tuż nad rzeką Odrą
© Bartosz Kuczyński
miejskie centrum kultury i spotkań
Projekt powstał z uwzględnieniem trzech założeń — maksymalnego wykorzystania powierzchni działki, integracji funkcji i formy z zabudową śródmieścia, spełnieniu potrzeb różnych grup użytkowników. Tworzona forma jest wizualną kontynuacją historycznej linii zabudowy, a zarazem tłem dla zabytkowych fasad kamienic i gmachu Uniwersytetu Wrocławskiego. Przez zastosowane wymiary oraz materiał elewacyjny budynek nie dominuje otoczenia, lecz staje się jego równie ważną częścią — tłumaczy Bartosz Kuczyński.
wejście główne jest zaakcentowane trójkątnym wycięciem
© Bartosz Kuczyński
Bryłę Mediateki charakteryzuje otwarcie na poziomie parteru, pozwalające doświetlić wnętrze. Otwarcie umożliwa również zajrzenie do wnętrza, tym samym zachęcając przechodniów do odwiedzenia Mediateki. Wejście główne zostało zaakcentowane trójkątnym wycięciem w ścianie osłonowej, nawiązującym do „kanciastych” kształtów budynku. Dodatkowo, autor zdecydował się na wycofanie linii ostatniej kondygnacji, uzyskując znaczną przestrzeń dachową dostępną dla użytkowników oraz wizualnie zmniejszając cały budynek. Duży świetlik dachowy doświetla wnętrze oraz zaznacza hall główny budynku.
elewację tworzy ściana osłonowa imitująca wątek wozówkowy
© Bartosz Kuczyński
elewacja inspirowana historycznymi budynkami
Konstrukcję Mediateki stanowi żelbetowy szkielet „okryty” ścianą elewacyjną. Inspiracją dla elewacji stały się pobliskie ważne budynki. Bezpośrednie sąsiedztwo starej elektrowni wodnej, muzeum archeologicznego, kościoła p.w. św. Elżbiety Węgierskiej, a także innych użytkowych i industrialnych obiektów w panoramie Wrocławia wpłynęło na wybór materiału elewacyjnego – ceramiki. Imitująca wątek wozówkowy ściana osłonowa nie tylko tworzy kameralny i charakterystyczny klimat w środku projektowanego obiektu, ale także podkreśla wagę Mediateki, jako centrum kulturowego równie istotnego dla Wrocławia, jak architektura dookoła — opowiada autor.
na pierwszym piętrze znajduje się biblioteka, a taras widokowy został umieszczony na dachu Mediateki
© Bartosz Kuczyński
biblioteka, sale konferencyjne, przestrzeń coworkingowa
Głównym założeniem Bartosza Kuczyńskiego było spełnienie potrzeb lokalnej społeczności oraz, w szerszej perspektywie, studentów i mieszkańców całego Wrocławia. Budynek, poza biblioteką i jej zapleczem, został wyposażony w sale konferencyjne i wykładowe, mogące stać się miejscem spotkań organizacji sąsiedzkich i forum dla rozmów mieszkańców Centrum oraz Nadodrza. Pełniona funkcja kulturowa oraz bliskość uczelni wyższych wpłynęła na uzupełnienie programu o otwartą strefę coworkingową.
Aktualnie studenci szukający miejsca do nauki lub grupowej pracy w centrum miasta są ograniczeni do tylko kilku miejsc (między innymi kina Nowe Horyzonty, budynku Barbara i ewentualnie różnych kawiarni). Otwarta strefa pracy byłaby uzupełnieniem tej luki oraz stanowiłaby przeciwwagę do prywatnych przestrzeni coworkingowych (na przykład do niedawno powstałego budynku Concordii) — dodaje architekt.
rzut parteru Mediateki
© Bartosz Kuczyński
restauracja, wystawy, taras z widokiem na Wrocław
W strefie przyziemia, aby dodatkowo połączyć budynek z tkanką miejską, student zaproponował restaurację wraz z zapleczem. Salę jadalni usytuowano tak, aby miała bezpośredni widok również na strefę wystawową i instalacje artystyczne. W budynku znalazły się również sale tematyczne, uzupełniające ofertę Mediateki o możliwość organizacji zajęć edukacyjnych czy warsztatów artystycznych, oraz sale komputerowe.
w przyziemiu znajduje się również restauracja
© Bartosz Kuczyński
Osią komunikacji jest hall główny z reprezentacyjną klatką schodową, umożliwiającą również wyjście na taras dachowy. Duża, zewnętrzna przestrzeń została podzielona na kilka stref: kameralną, osłoniętą bryłami budynku i ściankami ażurowymi, otwartą, wyposażoną w scenę i nawierzchnię biologicznie czynną. W tym miejscu mogą być organizowane wydarzenia muzyczne na świeżym powietrzu z widokiem na panoramę Wrocławia oraz Odrę. Na dachu znajdują się również donice z krzewami, trawami oraz małymi drzewami dającymi cień. Budynek przy pomocy wind został dostosowany do osób z niepełnosprawnościami.
osią komunikacji jest hall główny doświetlony świetlikiem
© Bartosz Kuczyński
miejsce otwarte
Proponowany obiekt to centrum kulturowe skierowane do szerokiej grupy użytkowników. Z jego zalet skorzysta zarówno lokalna społeczność, jak i studenci, młodzież, dzieci, organizacje i prywatne firmy szukające przestrzeni konferencyjnych, a nawet turyści. Inaczej niż inne pobliskie budowle o podobnym przeznaczeniu, nie jest to zamknięty obiekt dostępny tylko dla nielicznych. Jest to miejsce otwarte, zachęcające każdego do wejścia i korzystania z tego, co oferuje, a tym samym wpisuje się w motto miasta: Wrocław — miasto spotkań — podsumowuje Bartosz Kuczyński.
