Praca zgłoszona na konkurs
„Najlepszy Dyplom Wnętrza 2022/2024”
Zespół willowo-parkowy Turczynek znajduje się w województwie mazowieckim, na terenie miejscowości Milanówek, przy ulicy Brwinowskiej. W skład kompleksu wchodzą dwie wille „Turczynki” oraz przestrzeń parkowa otaczająca posiadłości. Są to zabytkowe budynki, które powstały około roku 1905 według projektu architekta Dawida Landego.
wizualizacja strefy wejściowej
© Alicja Zawadzka
Po zakupieniu działki w 1904 Bonawentura Toeplitz zwrócił się do łódzkiego architekta o projekt dwóch willi, skierowanych do siebie fasadami. Miały to być wille dla jego dwóch córek, nazywanych przez miejscową społeczność Turczynkami, on sam nazywany był zaś Turkiem. W czasie I wojny światowej mieszkał w tej rezydencji malarz Leon Wyczółkowski i to właśnie tam jego obrazy przetrwały wojnę. Po II wojnie powstał tu Centralny Ośrodek Szkoleniowy Związku Młodzieży Polskiej, później mieścił się szpital przeciwgruźliczy. W 1980 roku kompleks został zabezpieczony i wpisany do rejestru zabytków, obecnie w zasobach Urzędu Miasta Milanówek czeka na inwestorów, którzy przywróciliby willom ich dawną świetność.
wizualizacja świetlicy
© Alicja Zawadzka
Przewodnim założeniem była potrzeba ratowania niszczejącego zabytku, a jednocześnie kreacja Ogniska Muzycznego — muzyka i architektura od zawsze są z sobą głęboko związane. Projekt obfituje w autorskie formy, meble, oprawy oświetleniowe i inne dodatki przygotowane z szacunkiem dla zabytkowego charakteru willi — by jednocześnie uczcić jej historię, a zarazem wprowadzić świeże rozwiązania i kolory. W projekcie zarysowano koncepcje kilku głównych pomieszczeń, takich jak sala koncertowa, sale lekcyjne oraz biblioteka muzyczna. Ze wszystkich przedstawionych pomieszczeń najbardziej reprezentacyjna jest wystawa na klatce schodowej, mająca łączyć historię z multimedialnymi rozwiązaniami.
wizualizacja biblioteki
© Alicja Zawadzka
W trakcie tworzenia tego projektu bardzo ważne stało się dla mnie zdanie osób aktywnie korzystających z placówek edukacji muzycznej. Pomogło mi w podejmowaniu istotnych decyzji projektowych, uświadomiło, co jest ważne dla osób, które miałyby korzystać z przestrzeni muzycznych.
wizualizacja klatki schodowej
© Alicja Zawadzka
W ankiecie dotyczącej edukacji muzycznej respondenci podkreślali znaczenie pochłaniaczy dźwięku i dyfuzorów do eliminacji niechcianych rezonansów. Ważne były też wygoda i przytulność wnętrza, z uwzględnieniem krzeseł, pulpitów, foteli, obrazów i roślin. Zapytani o doświadczenie ze świetlicami, wskazywali na potrzebę kanap, stolików do nauki, pianina i zaplecza gastronomicznego z czajnikiem, mikrofalówką i lodówką. Podkreślali, że świetlica to miejsce, w którym uczniowie spędzają popołudnia, jedzą ciepłe posiłki i nawiązują przyjaźnie. Zanim rozpoczęłam tworzenie projektu, wiedziałam już dokładnie, jakie elementy muszą się pojawić, by spełnić oczekiwania potencjalnych użytkowników.
wizualizacja sali lekcyjnej
© Alicja Zawadzka
Ostatecznie projekt obfituje w rozwiązania nowoczesne oraz takie, które miały na celu zachowanie szaty budynku. Układ pomieszczeń nawiązuje do oryginalnego układu, przed zmianami narzuconymi przez funkcję szpitala — zależało mi, by możliwie najmocniej odwołać się do oryginalnej formy obiektu. Mamy wkomponowane przestrzenie dla osób z niepełnosprawnościami, tak by mogły one być częścią życia Ogniska Muzycznego, korzystać z sal lekcyjnych, a także występować na koncertach kameralnych.
wizualizacja sali koncertowej
© Alicja Zawadzka
Muzycy to artyści wrażliwi, zwracają uwagę na świat dookoła, kolorystyka i zieleń oddziałuje na nich równie mocno jak na artystów plastyków czy architektów — jako wrażliwi twórcy powinniśmy pamiętać o tym, że przestrzenie, w których tworzy się sztuka, nie mogą zostać zaniedbane.
rzuty
© Alicja Zawadzka
Ilustracje: © Autorka
