Przestrzeń otwarta. Centrum młodzieży i bursa w Domu Turysty PTTK w Płocku

Dobrawa Bies

25 maja '22

Wnętrze jednej z projektowanych przestrzeni wspólnych w centrum młodzieży

...

Magdalena Anzorge-Kurkowska, studentka architektury wnętrz na Uniwersytecie Artystyczny im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu postanowiła stworzyć wielofunkcyjną przestrzeń dla młodych ludzi, w której mogliby swobodnie przebywać, ale też ją sami kreować. Na miejsce swojego projektu wybrała modernistyczny budynek płockiego Dom Turysty PTTK. Całość miała wpisać się w odważny i nietypowy styl obiektu, a formy wnętrza korespondują z bryłą budynku. Autorka ze względu na sąsiedztwo liceum zaproponowała także stworzenie bursy dla uczniów.

Płocki Dom Turysty PTTK zaprojektowany przez architekta Marka Leykama aktualnie funkcjonuje jako hotel. Nowy inwestor tak mocno zaingerował w modernistyczną architekturę budynku, że nie przypomina ona już oryginału. Dyplom licencjacki Magdaleny, wykonany pod kierunkiem dr hab. Natalii Kliśko-Walczak, odnosi się do stanu sprzed przebudowy Domu Turysty i porusza kilka zagadnień.

Dom Turysty PTTK w Płocku został zaprojektowany przez Marka Leykama,
zdjęcie archiwalne z 1963 roku

fot.: Marek Holzman © Wikimedia

przestrzeń dla młodzieży

Mój projekt w dużej mierze odpowiada na problem braku miejsc przeznaczonych dla młodych ludzi. Chodzi o takie miejsca w ramach przestrzeni publicznej, w których młodzi mogą po prostu przebywać, spotykać się ze sobą, angażować w różne aktywności, które nie są im narzucone. Kluczowy tutaj jest brak narzucenia konkretnych działań — zależało mi na tym, by stworzyć elastyczną przestrzeń, którą można modyfikować i w niej działać. Jeśli jesteśmy w kinie, na szkolnym korytarzu, w kawiarni czy w parku — dana przestrzeń jest kształtowana w konkretnym celu, lub nie zawsze zapewnia nam pełen komfort, np. schronienie przed pogodą. Prezentowane przeze mnie centrum dla młodzieży miałoby być całkowicie otwarte dla wielu różnych aktywności — towarzyskich spotkań, pracy w grupach, tworzenia warsztatów, zapewniając użytkownikom komfort i bezpieczeństwo — opowiada Magdalena.

na parterze budynku znajdują się przestrzenie centrum młodzieży

Opisywane przestrzenie autorka zaproponowała na parterze budynku, tak aby było łatwo dostępne dla każdego. W pomieszczeniach umieściła specjalnie zaprojektowane elementy, które można w różny sposób przestawiać i modyfikować, tak by dopasować przestrzeń do potrzeb danej grupy.

rzuty i przekroje budynku

nawiązanie do modernizmu

Modernistyczny budynek autorstwa Marka Leykama zainspirował mnie swoją śmiałą — jak na czasy, w których powstał formą. Jest intrygujący i kontrowersyjny. Postanowiłam kontynuować dynamiczne linie i nadać wnętrzu nietypowy wygląd. Same formy są różnorodne i dynamiczne, a kontrastem dla nich jest kolorystyka i dobrane materiały — dodaje autorka.

We wnętrzach głównym zastosowanym materiałem jest naturalny korek i beton ekologiczny. Charakterystyczne są też formy z materiału wykonanego z plastiku z odzysku. Podczas wyboru materiałów autorka kierowała się troską o środowisko, jej celem było też stworzenie neutralnego, spokojnego tła dla aktywności młodych ludzi, które nie będzie potęgowało przebodźcowania.

naturalny korek i beton architektoniczny to główne materiały zastosowane w projekcie

Założeniem projektowym, jakim kierowała się Magdalena była elastyczność wnętrz, dająca poczucie swobody i wyzwalająca kreatywność. Studentka zaprojektowała siedziska, blaty, mobilne pufy — wszystko można ustawiać w dowolny sposób. W przestrzeniach nie znajdziemy typowych krzeseł lub stołów, dzięki temu młodzież może adaptować zastane formy według swojego uznania.

całe piętro budynku PTTK wystaje poza obrys parteru, tworząc podcienie i tarasy

bursa dla licealistów

Analizując kontekst przestrzenny Domu Turysty PTTK, autorka postanowiła stworzyć również bursę dla młodzieży z pobliskiego liceum. Sam budynek pełnił funkcje hotelowe, stąd jego układ był w pewnym stopniu przystosowany do zakwaterowania wielu osób. Proponowana bursa zajmuje całe piętro budynku, jednocześnie umożliwiając lokatorom łatwy dostęp do centrum młodzieżowego. Dwuosobowe pokoje wraz z łazienką kontynuują estetyczne założenia parteru, jednak tutaj funkcje są inne. Ważnym założeniem przy projektowaniu pokoi było utrzymanie odpowiedniego balansu między ilością przestrzeni wspólnej a poczuciem prywatności.

autorka zaprojektowała nietypowe formy łóżek oraz biurko rozciągające się na całej szerokości okna

autorskie meble

Jak mówi autorka, formy łóżek nawiązują do skosów zastosowanych przez Leykama w podporach budynku. Łóżka są ścięte od góry, tak aby nie zacieniać wnętrza, jednocześnie zapewniając odrobinę prywatności lokatorom. Ważne pod względem projektowym było zmieszczenie wielu funkcji na małej przestrzeni — miejsce do przechowywania i mały regał znajdują się pod łóżkiem.

każdy z pokoi wyposażony jest w szafę z dużym lustrem oraz łazienkę

Całe piętro budynku PTTK wystaje poza obrys parteru, tworząc podcienie i tarasy. Całość jest w znacznym stopniu przeszklona, otwierając wnętrza na otaczający krajobraz. Użytkownicy nie tylko mają piękny widok, ale także dużo światła dziennego we wnętrzach. Stąd Magdalena wpadła na pomysł biurka, które rozciąga się na całej przestrzeni okna, stabilizowane przez podpory łączące je ze stropem. Duży dopływ naturalnego światła ułatwia pracę i naukę. W głębi pokoju znajduje się duża szafa, miejsce z lustrem i szafką na buty oraz łazienka.