Praca zgłoszona na konkurs
„Najlepszy Dyplom Architektura”
Omawiany teren położony jest w południowej części śródmieścia Białegostoku, kilkaset metrów od Rynku Kościuszki — głównego placu miasta. Zlokalizowany jest na ważnej przedwojennej osi komunikacyjnej, co potwierdza jej szerokość na ówczesnych planach, ulicy Młynowej oraz przylega bezpośrednio pierzeją do Rynku Siennego — jednego z trzech ważnych placów miejskich historycznego miasta. Podczas II wojny światowej Białystok został w ogromnym stopniu zniszczony. Jedną z przyczyn była wielokulturowość miasta, łączącego wpływy polskie, wschodnie, ale przede wszystkim żydowskie.
historia i kontekst miejsca
© Piotr Przekop
Poszukiwanie północnej granicy obszaru opracowania doprowadziło do wyznaczenia, poprzez wizję lokalną i studia planów, osi widokowej Opery Podlaskiej. Stanowi ona naturalną granicę przestrzeni projektowej oraz umożliwia przedłużenie Parku Centralnego do obszaru opracowania.
Okolice Rynku Siennego, pomimo widocznej degradacji pierwotnej tkanki miejskiej, postępującej od II wojny światowej, są aktywnym punktem na gastronomiczno-rozrywkowej mapie Białegostoku. Na szczególną uwagę zasługuje Streat Food Młynowa, jedno z najpopularniejszych miejsc wieczornych spotkań białostoczan.
przekształcenia funkcjonalne przestrzeni
© Piotr Przekop
Ważne jest zintegrowanie nowej i starej tkanki, by stworzyć jednolity wyraz architektoniczny miejsca. Zamiast chaotycznej przestrzeni publicznej o charakterze niepasującym do jej położenia zaproponowano uporządkowanie i skupienie się na miejscach integrujących miejski charakter zabudowy z otaczającą zielenią. Przestrzenie publiczne na omawianym terenie łączą różne formy aktywizacji białostoczan.
plan zagospodarowania terenu
© Piotr Przekop
Projekt nawiązuje do historycznej architektury Białegostoku zarówno na płaszczyźnie urbanistycznej, jak i architektonicznej. Powielając szczytową zabudowę pierzei, tworzy się widoczne nawiązanie do architektonicznego dziedzictwa miasta, a jednocześnie powstają formy o całkowicie współczesnej stylistyce i kubaturze.
drewniana architektura Białegostoku
© Piotr Przekop
Jednym z największych problemów tego terenu jest brak zagospodarowania przestrzeni łączącej Park Centralny z ulicą Młynową. Nieużytek ten sprawia, że park jest praktycznie niedostępny od strony południowej, tymczasem dostęp do rozbudowanej i różnorodnej zieleni miejskiej jest jednym z największych atutów tego terenu. Jednak, aby wykorzystać w pełni potencjał tego miejsca, potrzebne jest połączenie pomiędzy przestrzeniami publicznymi w okolicy.
Najważniejszą kwestią staje się powiązanie Parku Centralnego z Rynkiem Siennym oraz ulicą Młynową. Należy przy tym podkreślić przedłużenie terenów zielonych w głąb obszaru opracowania, co podkreśla związek tej przestrzeni miejskiej z otaczającym parkiem.
wizualizacje urbanistyczne
© Piotr Przekop
Każdy z budynków został zaprojektowany w ten sam sposób i na tym samym module konstrukcyjnym. Zastosowanie technologii CLT umożliwia ponadto pełną prefabrykację obiektów, minimalizując czas i koszty ich wznoszenia. Dzięki zastosowaniu stropów warstwowych firmy Novatop możliwe stało się uzyskanie rozpiętości 830 centymetrów pomiędzy podporami.
struktura przestrzenna i cyrkularność materii
© Piotr Przekop
By użyć jak najmniej nowych materiałów, elewacje budynków proponuje się wykonać z odnowionego i zaimpregnowanego drewna rozbiórkowego. Wraz z prostym motywem wykończenia fasad pozwoli to na zilustrowanie idei upcyklingu na funkcjonującym obiekcie architektonicznym.
miejskie domy kultury i dom seniora; rzuty i przekroje
© Piotr Przekop
Na obszarze opracowania znajduje się sześć niezależnych struktur funkcjonalno-przestrzennych:
1. Tancerz — miejski dom kultury wraz z wielofunkcyjną halą widowiskową. Miejsce rozwoju fizycznego w harmonii z otaczającym środowiskiem oraz przestrzeń eventowa centrum.
2. Lektor — nowa i stara struktura połączone szklanym łącznikiem. Skupienie na grupowej nauce języków, wspólnej dyskusji oraz rozwoju intelektualnym.
3. Czytelnik — adaptacja historycznej zabudowy pierzejowej. Miejsce skupienia i cichej pracy, zaprojektowane wokół czytelni oraz zapewniające różnorodne możliwości rozwoju.
4. Artysta — współczesne uzupełnienie pierzei. Przestrzeń pracy twórczej, rzemiosła i estetyki. Zaprojektowane, by zaktywizować mieszkańców oraz dla artystycznej edukacji.
5. Opiekun — współczesne uzupełnienie pierzei, budynek połączony z pobliskim parkiem. Miejski dom seniora o rozbudowanym programie, sąsiadujący z parkiem.
6. Kustosz — adaptacja historycznej zabudowy pierzejowej. Przestrzeń wspomnień, przenosząca oglądających do dawnych Chanajek.
wizualizacje architektoniczne
© Piotr Przekop
Piotr PRZEKOP
Ilustracje: © Autor
