Iceland Volcano Lookout Point to kolejny konkurs Bee Breedrs poświęcony surowemu krajobrazowi Islandii. Tym razem tematem było zaprojektowanie punktu widokowego na południowym krańcu krateru wulkanu Hverfjall. Zuzanna Mitera, Gabriela Pietras i Wiktoria Szaratkiewicz stworzyły Lookout Tower — nietypową platformę widokową wtopioną w wulkaniczny krajobraz. Projekt polskich studentek otrzymał wyróżnienie honorowe!
Wyzwaniem międzynarodowego konkursu było zaprojektowanie punktu widokowego znajdującego się na południowym krańcu krateru Hverfjall w północnej Islandii. Teren ten powstał w wyniku wybuchu wulkanu, który utworzył krater o szerokości kilometra i głębokości około 140 metrów. Hverfjall jest popularnym celem wycieczek pieszych. Odwiedzający mogą z łatwością dotrzeć do wielu części krateru publicznymi szlakami turystycznymi, których grzbiety mogą osiągnąć nawet 200 metrów wysokości.
Uczestnicy konkursu mieli zaprojektować platformę widokową o podstawie 10 na 10 metrów umieszczoną na szczycie krateru, z której będzie rozpościerał się widok na jezioro Mývatn i pola lawy Dimmuborgir.
projekt Lookout Tower otrzymał wyróżnienie honorowe
© Zuzanna Mitera, Gabriela Pietras, Wiktoria Szaratkiewicz
wyróżnienie honorowe dla polskich studentek
Prace konkursowe oceniało jury w składzie: Marshall Blecher (MAST), Greg Corso (SPORTS Collaborative), Jake Heffington (Diversify Architecture), Borghildur Indriðadóttir (artystka), Kyle Schumann (After Architecture), Erik „Rick” Sommerfeld (ColoradoBuildingWorkshop). Jury przyznało cztery nagrody główne, sześć wyróżnień honorowych oraz ogłosiło projekty znajdujące się na krótkiej liście konkursowej.
Wyróżnienie honorowe otrzymał Lookout Tower — projekt autorstwa Zuzanny Mitery i Wiktorii Szaratkiewicz z Wydziału Architektury Politechniki Poznańskiej oraz Gabrieli Pietras z Wydziału Architektury Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie. Projekt powstał w ramach zajęć z przedmiotu Zaawansowana problematyka inżynierii, techniki, technologii w projektowaniu (systemowe i BIM), prowadzonego przez dr hab. Krzysztofa Bizio.
wieża widokowa znajduje się na krawędzi krateru Hverfjall
© Zuzanna Mitera, Gabriela Pietras, Wiktoria Szaratkiewicz
połączenie architektury z naturą
Ziemia islandzka, na której znajduje się nasz projekt, jest głównie kojarzona z urokiem samej natury. Aby wzmocnić więź łączącą architekturę z naturą, zdecydowałyśmy się wtopić punkt widokowy w krajobraz wulkaniczny poprzez zaprojektowanie konstrukcji opartej na surowcach naturalnych takich jak żwir, obficie występujący na wybranej działce — opowiadają autorki.
Teren zagospodarowania znajduje się na szczycie wulkanu Hverfjall, który swoją wysokością dominuje nad otaczającą przestrzenią. Koncepcja studentek zakłada stworzenie „stalowo—kamiennego labiryntu” będącego rodzajem nietypowej platformy widokowej, której ściany konstrukcyjne zostały wykonane z kamieni wulkanicznych.
autorki stworzyły „stalowo—kamienny labirynt”
© Zuzanna Mitera, Gabriela Pietras, Wiktoria Szaratkiewicz
„labirynt widokowy”
Autorki stworzyły dla przybyszów tego odludnego miejsca rodzaj trasy z wykadrowanymi widokami. Stworzona przestrzeń ma charakter narracyjny, tworzy napowietrzny labirynt, łączący dwa pozornie odmienne miejsca — punktu widokowego ulokowanego powyżej poziomu terenu i wnętrza wulkanu w głębi ziemi.
Architektura sugeruje ścieżkę wizualną prowadzoną na poszczególne kondygnacje. Gradient, stopniowo przerzedzający się z każdą kolejną kondygnacją, ma skłonić odwiedzających do ruchu ku górze — podobnie jak przy wyjściu z ciemnego tunelu w stronę światła, zaciekawieni użytkownicy mają znaleźć swoją drogę ku wrażeniom, które oferuje otaczający krajobraz, w pełni doznawany na najwyższym piętrze projektowanej platformy widokowej — tłumaczą projektantki.
każda kondygnacja otwiera widok na inną część krajobrazu
© Zuzanna Mitera, Gabriela Pietras, Wiktoria Szaratkiewicz
kamienie wulkaniczne jako materiał budowlany
Zamiast użycia różnorodnych materiałów budowlanych, młode architektki zdecydowały się na jeden — ściany zostały wykonane z kamieni wulkanicznych, różniących się jedynie rozmiarami. Między nimi powstały szczeliny przez które wpada światło oraz widać fragmenty krajobrazu. Krata stalowa, użyta do konstrukcji kondygnacji, również umożliwia obserwację otoczenia dzięki swojej ażurowej formie.
ściany wykonano ze stalowej kraty i kamieni wulkanicznych
© Zuzanna Mitera, Gabriela Pietras, Wiktoria Szaratkiewicz
Każdy poziom platformy otwiera się na inny kierunek i skupia na konkretnej części krajobrazu — czasem na wprost, a czasem przez otwór między kamieniami. W ten sposób, poprzez pozornie prostą, kubistyczną konstrukcję i ograniczony dobór materiałów, architektoniczna forma udowadnia, że minimalizm w takim wydaniu może być również innowacyjny — podsumowują autorki.
Poczytajcie także o projektach restauracji-szklarni na Islandii: Samkomuhús autorstwa studentów UAP — Agnieszki Grzemskiej, Jakuba Wichtowskiego i Jana Zielińskiego oraz Following the terrain autorstwa Katarzyny Drągowskiej i Elizy Lasek z Politechniki Warszawskiej.
