Od nowego roku szkolnego 2021/2022 w XXI Liceum Ogólnokształcącym im. Hugona Kołłątaja w Warszawie działać będzie klasa o profilu architektonicznym. Patronat merytoryczny nad inicjatywą objęły Stowarzyszenie Architektów Polskich i Izba Architektów Rzeczypospolitej Polskiej, współpracę ze szkołą rozpoczęła także Architektura&Biznes.
W Polsce coraz więcej uwagi poświęca się edukacji architektonicznej — Narodowy Instytut Architektury i Urbanistyki stworzył platformę Architektura dla edukacji (ADE), Izba Architektów Polskich prowadzi program edukacyjny dla młodzieży szkolnej „Kształtowanie przestrzeni”, a do nieco młodszych dzieci (w wieku przedszkolnym i uczniów szkół podstawowych) Narodowe Centrum Kultury kieruje „Archi‑przygody”. Te inicjatywy cieszą, o jakości przestrzeni publicznej oraz trosce o otaczające nas środowisko (zarówno zabudowane, jak i naturalne) warto przecież uczyć od najmłodszych lat.
Na te kwestie uwagę swoich uczniów chcą zwrócić nauczyciele XXI LO w Warszawie, w którym powstanie (jedyna taka na mapie warszawskich liceów i jedna z nielicznych w Polsce) klasa o profilu architektonicznym.
Współcześnie obserwowany wzrost roli kultury wizualnej wskazuje kierunki rozwoju edukacji, które nie mogą pomijać nauczania przez sztukę i korzystania z zasobów kultury oraz osiągnięć praktycznych i teoretycznych pedagogów artystycznych. Włączanie sztuki i twórczych metod dydaktycznych do procesów nauczania to skuteczny sposób kształtowania estetycznej przestrzeni wychowawczej, więc nie mam wątpliwości co do powodzenia klasy architektonicznej, w której będziemy wzmacniać przestrzenne widzenie i twórcze myślenie uczniów — mówi Małgorzata Minchberg, która klasie o profilu architektonicznym poprowadzi zajęcia z rysunku. — Chcielibyśmy, aby nasi absolwenci mieli na uwadze ekologię i estetykę otoczenia przy podejmowaniu odważnych przedsięwzięć zawodowych w dynamicznie zmieniającym się dziś świecie — dodaje.
o programie nauczania w klasie architektonicznej opowiada Wioletta Dębiec, dyrektorka XXI LO
Ola Kloc: Skąd pomysł na stworzenie klasy o profilu architektonicznym?
Wioletta Dębiec: Chcemy, żeby Liceum Kołłątaja wyróżniało się ofertą edukacyjną wśród warszawskich szkół średnich. Umiejętności plastyczne (technika rysowania, postrzeganie przestrzeni czy świadomość różnych form estetycznych) połączone z wysokim poziomem realizacji programu przedmiotów ścisłych mogą być dobrą podstawą do kontynuowania nauki na wielu wydziałach uniwersyteckich i politechnicznych, ze szczególnym wskazaniem kierunków architektonicznych. Jestem przekonana, że to krok w kierunku ulepszenia procesu kształcenia licealistów w zarysowanych powyżej kierunkach.
Ola Kloc: W programie nauki zaplanowane są między innymi lekcje rysunku, historii sztuki, informatyki i grafiki komputerowej, jakich innych okołoarchitektonicznych zajęć i wydarzeń mogą spodziewać się uczniowie?
Wioletta Dębiec: Uczniowie będą uczyć się w kompleksowo wyposażonej pracowni — ze sztalugami oraz stołami przystosowanymi do potrzeb przyszłych architektów. Lekcje rysunku będą odbywać się przez całe cztery lata nauki w wymiarze trzech godzin tygodniowo z podziałem na grupy (w zależności od potrzeb uczniów w kierunku architektury lub wzornictwa). Zajęcia komputerowe będą z kolei odbywać się w nowoczesnej pracowni informatycznej wyposażonej w profesjonalny sprzęt. Dzięki współpracy z Izbą Architektów Polskich i stowarzyszeniem SARP uczniowie będą uczestniczyć w ciekawych wykładach, a przedstawiciele powyższych instytucji będą prowadzić w naszej szkole zajęcia praktyczne i teoretyczne. Ponadto wspólnie będą organizowane wyjazdy plenerowe, a młodzież będzie mogła korzystać z bogatych zasobów szkoleniowych obu partnerów przedsięwzięcia.
Ola Kloc: Na co szczególnie podczas zajęć chcieliby państwo uwrażliwić przyszłych architektów?
Wioletta Dębiec: Naszym celem jest uwrażliwienie naszych uczniów na kilka ważnych elementów. Chcemy rozwijać kulturę wizualną, która wyznacza współcześnie kierunek, w którym rozwija się edukacja. Chcemy nie tylko uczyć przez sztukę, ale też korzystać z zasobów kultury oraz dorobku pedagogów artystycznych. Autorka programu nauczania w tej klasie — pani Małgorzata Minchberg — przekonała mnie, że włączanie sztuki i twórczych metod dydaktycznych do procesów nauczania to okazja, żeby kształtować estetyczną przestrzeń wychowawczą. Istotne jest dla nas, żeby poszczególne nauki korespondowały ze sztuką. Chcemy wspierać i rozwijać wśród naszych uczniów różnorodność.
Ola Kloc: Dziękuję za rozmowę.
