Joanna Rasztęborska z Podhalańskiej Państwowej Uczelni Zawodowej w Nowym Targu zaprojektowała kompleks krematoryjny. Praca inżynierska została wykonana pod kierunkiem dr Krystyny Styrny-Bartkowicz.
Główną ideą pracy było stworzenie kompleksu, w którym będą wykonywane wszystkie usługi funeralne. W „Sacramentarium” znajduje się również przestrzeń na refleksje i wyciszenie. Co niekonwencjonalne, autorka zaproponowała także miejsce na różne wydarzenia kulturalne, kameralne koncerty i wystawy.
„Sacramentarium” to przestrzeń sprzyjająca refleksji i wyciszeniu
© Joanna Rasztęborska
wyciszenie w otoczeniu natury
Decydującą rolę przy projektowaniu obiektu odgrywała natura. Otwarty widok na położone w pobliżu lasy oraz panoramę Tatr pozwala na obserwację zmian pór roku, tym samym nasuwając refleksję o przemijaniu i ponownym odrodzeniu. Główna funkcja obiektu — krematorium, jest ukryta. Jego kominy zostały zamaskowane betonową powłoką, tym samym stając się niewidoczne dla odwiedzających budynek. Kaplice ceremonialne o dużych przeszkleniach otwierte są w kierunku gór, a poczekalnie w stronę dziedzińca z sadzawką. Kompleks został podzielony na cztery strefy: sacrum dla ogółu społeczeństwa, profanum dla klientów, zaplecze technologiczne oraz administrację z usługami. Układ pomieszczeń został zaprojektowany w ten sposób, aby drogi odwiedzających nie przecięły się z częścią, w której dokonuje się kremacji. Zaproponowane proste bryły z betonu eksponowanego nadają masywności bryle budynku, a surowe wnętrza kaplic sprzyjają zadumie.
oprac.: Dobrawa Bies
ilustracje dzięki uprzejmości Joanny Rasztęborskiej
