Cieszymy się, że uczelnie zaczynają szukać ergonomicznych rozwiązań, które nie tylko zapewnią studentom przestrzeń do życia i nauki, ale także integracji i rekreacji.
Konkurs na nowy dom studencki, mający być integralną częścią kampusu na warszawskim Służewcu, zorganizowany został przez Uniwersytet Warszawski we współpracy ze Stowarzyszeniem Architektów Polskich. Poniżej prezentujemy zwycięską pracę architektów z warszawskiego studia Projekt Praga i uzasadnienie werdyktu jury. W składzie projektującego zespołu byli: Karolina Tunajek, Marcin Garbacki, Agata Bonisławska, Damian Kasperowicz, Katarzyna Krokos, Malwina Mąka, Joanna Ryżko i Zofia Stachura.
Serdecznie gratulujemy!
[opis autorski]
Przed projektowanym budynkiem zostało postawione podwójne zadanie — wpisania w istniejący ogród i dostosowania do kompozycji przyszłej zabudowy kampusu. Odpowiedź na te dwa konteksty — przyrodniczy i urbanistyczny, zaplanowanie dwóch etapów życia budynku, była pierwszym z tematów koncepcji. Drugim równie ważnym wątkiem była sfera związana z doświadczeniem przyszłych mieszkańców akademika — próba odnalezienia kameralnej skali i domowej atmosfery w obiekcie przeznaczonym dla grupy ponad 360 studentów.
schemat kształtowania budynku
© Projekt Praga
Kompozycja budynku powstała w wyniku ewolucji wyjściowego modelu korytarzowca z dziedzińcem wewnętrznym. Dziedziniec został „odwrócony” — wypchnięty na zewnątrz i podzielony na cztery tematyczne placyki, stanowiące przedłużenie funkcji parteru i służące wszystkim użytkownikom kampusu (ogródek kawiarni, plac sportowy, taras rekreacyjny). Bryłę budynku podzielono na cztery skrzydła, otwarte na otaczającą zieleń i zapewniające równomierne doświetlenie wszystkich jednostek. Taki układ minimalizuje długość komunikacji wewnętrznej, która została ograniczona do krótkich korytarzy sąsiedzkich, skupiających nie więcej niż osiemnastu mieszkańców i prowadzących na każdym piętrze bezpośrednio do centralnej przestrzeni wspólnej. Składają się na nią: dwupoziomowa kuchnia z jadalnią, pokój pracy grupowej, taras z zielenią i nieformalne miejsca spotkań przy hallu windowym. Różnorodność skali, funkcji i aranżacji tych przestrzeni uzupełnia podstawowe funkcje jednostek mieszkalnych i integruje społeczność akademika. Atrium i otwarcia widokowe na zewnątrz zapewniają wzajemną integrację tych przestrzeni i powiązanie z otoczeniem.
Parter budynku jest przeszklony, a w jego centralnej części parteru znajduje się przechodni hall z zielenią, nanizany na planowaną oś założenia kampusu. Z hallu dostępne są cztery bloki funkcjonalne: kawiarnia i pralnia, apartamenty dla profesorów i doktorantów, biura administracji, świetlica i sala ćwiczeń. Na piętrach powtarzalnych zaplanowano łącznie 131 jednostek mieszkalnych różnego typu, m.in. pokoje jednoosobowe, segmenty 1+1 i 2+2 i mieszkanie eksperymentalne.
rzut powtarzalnych pięter
© Projekt Praga
Zaplanowano wspólne zasady aranżacji wszystkich jednostek, z powtarzalnymi modułami łazienek, aneksów kuchennych i umeblowania pokoi. Elementy podstawowego wyposażenie pokoju — szafa, łóżko, półki i biurko — zostały opracowane w formie zintegrowanej „meblościanki”, która będzie personalizowana przez mieszkańców.
Elewacje pięter zaprojektowano jako jednowarstwowy mur, wykończony grubowarstwowym tynkiem z fakturą. Zaplanowano dwa typy okien: wycofane w głąb muru okna pokoi z okiennicami i wysunięte okna jadalni z siedziskami.
[uzasadnienie werdyktu jury konkursu, źródło: Stowarzyszenie Architektów Polskich Oddział Warszawa]
Pierwszą nagrodę przyznano za koncepcję domu akademickiego kreującego wielopoziomową wspólnotę studencką.
Zakomponowana na planie krzyża bryła dobrze wpisuje się w istniejący kontekst otwartych terenów zielonych, a w przyszłości stanowić będzie integralny element rozbudowywanego południowego kampusu Uniwersytetu Warszawskiego. Idea „odwróconych” dziedzińców tematycznych, zlokalizowanych między ramionami domu studenckiego i dopełnionych planowaną w przyszłości zabudową, pozwala na oszczędne gospodarowanie przestrzenią współdzieloną z sąsiadami, stając się zalążkiem urbanistyki całego obszaru.
sytuacja
© Projekt Praga
kameralna skala
Przyjęty układ funkcjonalno-przestrzenny pozwala uniknąć długich ciągów komunikacyjnych wewnątrz budynku, proponując w zamian typologię opartą o niewielkie, kilkunastoosobowe grupy sąsiedzkie, rozłożone wokół wielopoziomowego rdzenia mieszczącego przeplatające się strefy integracji i wypoczynku oraz kuchnie. Projekt jest udaną próbą odnalezienia kameralnej skali relacji sąsiedzkich i dobrze przemyślanej hierarchii przestrzeni integracji społecznej. Poszczególne jednostki mieszkalne zaprojektowano z dbałością o naturalne oświetlenie, atrakcyjność widoków z większości pomieszczeń i oferując równorzędne warunki zamieszkania.
bezpretensjonalna architektura
Mądrze zastosowane materiały i środki techniczne sprzyjają uzyskaniu niskich kosztów inwestycji, eksploatacji oraz dobremu starzeniu się budynku. Subtelną i bezpretensjonalną architekturę uzyskano skromnymi środkami wyrazu, świadczącymi o dojrzałości warsztatu projektowego. Proponowana architektura stanowić będzie tło celebrujące życie codzienne użytkowników, zamiast być sama w sobie spektaklem. Projektowane przestrzenie wspólne i estetyka są bardzo współczesną propozycją, odpowiadającą potrzebom użytkowników.
Sąd Konkursowy dostrzega autorski charakter rozwiązań budujących wspólnotę mieszkańców i wierzy, że zrealizowany obiekt ma szansę stać się wzorcowym domem studenckim.
