Od 12 maja br. w krakowskim MOCAK‑u oglądać można dwie nowe wystawy z kolekcji muzeum — „Dialog z przestrzenią” (o której pisaliśmy tutaj) i „Współczesne modele realizmu”.
Choć termin „realizm” pojawił się dopiero w drugiej połowie XIX wieku, zjawisko realistycznych przedstawień dotyczy wszystkich epok w historii sztuki. W popularnym odbiorze to właśnie wierne odwzorowanie rzeczywistości często traktowane jest jako „dobra sztuka”. Jednak nie o to chodzi artystom, wykorzystują oni dialog z realnymi obrazami, aby na ich „ciele” budować własne idee.
Wilhelm Sasnal, bez tytułu [Apteczka], 2000
© MOCAK
Twórcy wykorzystują wrażliwość obrazu realnego i na tej bazie tworzą własne języki. Łagodzą go lub brutalizują, mieszają lub deformują postaci, wprowadzają akcenty absurdu, przerysowują ekspresje i manipulują nimi, odrealniają kolory… W ten sposób mówią językiem realistycznym o rzeczach, które z obrazem rzeczywistym nie mają wiele wspólnego.
Laura Pawela, could not find myself, 2004
© MOCAK
Ukazują w swoich dziełach ogólny sens życia, czasów i polityki oraz towarzyszące im nastroje, marzenia i perwersje. Wystawa „Współczesne modele realizmu” prezentuje prace mówiące w języku realistycznym o wszystkim, co obecnie ważne.
Wystawę oglądać można w budynku A na poziomie ‑1.