Damian Granosik, absolwent Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej otrzymał wyróżnienie w międzynarodowym konkursie Design Educates Awards w kategorii Architectular Design. Jego projekt — WiseBuild. Asystent rozwiązań koncepcyjnych dla domów jednorodzinnych to narzędzie cyfrowe, stanowiące alternatywę dla projektów katalogowych, pozwalające na aktywne uczestniczenie w projektowaniu własnego, energooszczędnego domu.
Design Educates Awards to konkurs dla projektantów i projektantek oraz architektów i architektek, którzy przez swoją pracę chcą wywołać zmianę w świecie. Każdego roku jurorzy wybierają najlepsze projekty, zarówno zrealizowane, jak i koncepcje. Tematyka nagród została zainspirowana badaniami pt. „Edukacja Budynków” („Bildende Bauten”) dr. Petera Kuczii. Zgłoszone propozycje są oceniane na podstawie następujących kryteriów: ogólny pomysł i realizacja, potencjał edukacyjny, skuteczność i jakość warstwy informacyjnej, estetyka, jakość prezentacji, wizjonerskie podejście, oryginalność, możliwości zrealizowania i wszechstronności. Co ważne, wszystkie pomysły muszą podkreślać edukacyjny potencjał designu.
WiseBuild — główne założenia narzędzia
© Damian Granosik
wyróżniony projekt narzędzia cyfrowego
W tym roku w kategorii Architectular Design wyróżnienie honorowe otrzymał projekt z Polski, autorstwa Damiana Granosika. Doceniona przez międzynarodowe jury praca WiseBuild to dyplom magisterski wykonany pod kierunkiem dr Eweliny Gawell. Celem młodego architekta było opracowanie narzędzia wspierającego projektowanie energooszczędnego domu jednorodzinnego. Proponowana metoda łączy zalety typowego, indywidualnego i energooszczędnego projektowania, dając możliwość tworzenia dużej liczby spersonalizowanych rozwiązań. To cyfrowe narzędzie może pełnić funkcję konsultanta, doradzając inwestorowi i projektantowi optymalne rozwiązania, pozostawiając jednocześnie miejsce na pracę twórczą.
ankieta preferencji użytkownika i metoda rozplanowania pomieszczeń
© Damian Granosik
Praca dotyczy wykorzystania narzędzi cyfrowych w początkowej fazie projektowania architektonicznego domów jednorodzinnych w Polsce. Komputer jako narzędzie zastąpił ołówek w rękach architektów i dał początek rozwoju nowym metodom i technikom projektowania. Dane stały się interaktywnym parametrem projektowania, które jesteśmy w stanie przetwarzać, analizować i oceniać na etapie koncepcji. Przeprowadzenie symulacji i optymalizacji pozwala na dokładniejszą analizę większej liczby przypadków. Ma to wpływ na koncepcję projektową, spełniającą wymogi budownictwa energooszczędnego i ekonomicznego. Nasłonecznienie, zacienianie, zyski solarne czy komfort wizualny to czynniki mające wpływ na jakość projektowanej przestrzeni, a ich analiza, może przyczynić się do świadomych decyzji projektowych. Dopasowanie do lokalizacji i indywidualnych potrzeb inwestora nie istnieje w projektach katalogowych, a są to podstawy udanego projektu domu. Skala problemów, jakie generują popularne dziś projekty gotowe, przerasta korzyści. Stosując na masową skalę katalogowe rozwiązania architektoniczne w Polsce, mierzymy się z krajobrazem niedopasowanych do otoczenia domów — tłumaczy Damian Granosik.
wyniki analiz i wybrane schematy funkcjonalne
© Damian Granosik
pomoc w projektowaniu
energooszczędnych domów
Autor postawił sobie za cel stworzenie narzędzia wspomagającego projektowanie energooszczędnego domu jednorodzinnego z poddaszem użytkowym. Zaproponował metodę wykorzystującą zalety projektu typowego, indywidualnego oraz energooszczędnego.
Takie podejście umożliwia otrzymanie dużej liczby spersonalizowanych rozwiązań, dostosowanie usytuowania budynku względem stron świata i lokalizacji, co w efekcie będzie miało wpływ na obniżenie kosztów eksploatacji. Taka strategia może być alternatywą dla projektów katalogowych — pozwala na aktywny udział inwestora w projektowaniu własnego domu, nie rezygnując przy tym z usług architekta — dodaje projektant.
przykład domu w Warszawie
© Damian Granosik
przykładowy projekt domu w Warszawie
Na potrzeby opracowania absolwent PW wybrał działkę przy ulicy Ezopa w Warszawie i osiedlu Radość będącego częścią dzielnicy Wawer. Z wygenerowanego katalogu kilkunastu schematów funkcjonalnych wytypował układ parteru, który ma przejrzysty rozkład pomieszczeń. Poprzeczny układ o wymiarach 8×12 m pozwala na zastosowanie większej ilości otwarć od południowej strony w strefie dziennej oraz zapewnia prywatność od strony ulicy. Zachodnia część działki autor pozostawił nienaruszoną, utrzymując naturalny krajobraz i drzewostan. Dało to możliwość utworzenia naturalnej bariery od sąsiadujących działek.
rzut parteru i piętra przykładowego domu
© Damian Granosik
W kształtowaniu formy architektonicznej Damian Granosik wyróżnił kilka etapów. Pierwszą decyzją, która jest jednocześnie główną zasadą, proponowanego konfiguratora do tworzenia schematów funkcjonalnych, był wybór prostej, zwartej bryły na planie prostokąta z dwuspadowym dachem. Następnie autor rozróżnił kąta nachylenia połaci dachu. Jak twierdzi asymetryczny dach, pozwoli na powiększenie zysków solarnych z umieszczonych na południowej połaci paneli fotowoltaicznych. Nie wpływa to negatywnie na komfort użytkowania na poddaszu, ze względu na wysoką ścianę kolankową. Garaż umiejscowiony poza bryłą budynku (po jej wschodniej stronie), tworzy przestrzeń buforową pomiędzy bryłami. Przestrzeń ta jest jednocześnie strefą wejściową domu oraz do ogrodu.
wizualna spójność
Zadaszenie nad wejściem oraz garażem to osobna konstrukcja, ale w celu ujednolicenia z bryłą domu autor zastosował ten sam materiał elewacyjny — cegłę klinkierową oraz drewno. Cegła o beżowo-białym kolorze, ze spoiną o ciemnej barwie, została ułożona na dwa różne sposoby. Dla dolnej części budynku, pełniącej funkcję cokołu, architekt wprowadził sposób wiązania płytkowy, odwrócony. Taki sam sposób wiązania użył w górnej części, która okala budynek nad oknami. Środkowy fragment to wiązanie wózkowe oraz dłuższy format cegły.
elewację pokrywa cegła klinkierowa i drewno
© Damian Granosik
Górną część budynku podkreśla materiał, który w przeszłości dominował w okolicy dzięki popularności domów letniskowych i stylu świdermajer. Drewno, a dokładniej modrzew europejski wtapia się w liczny drzewostan na działce oraz łączy się z barwą cegły w niższej partii budynku — tłumaczy autor.
Ważną decyzją projektową było również zrezygnowanie z otworów okiennych i drzwiowych od północnej strony domu. Otwory okienne, częściowo zdefiniowane przy użyciu procesu optymalizacji, otwierają budynek na południową i zachodnią stronę świata. Na obszernym tarasie znalazła się altana, z drewnianymi elementami zapewniającymi cień w letnim okresie. W pokojach od strony zachodniej na poddaszu znajdują się przesuwne, drewniane żaluzje zamocowane w ramie na elewacji.
Popularyzacja energooszczędnych rozwiązań w budownictwie jednorodzinnym wydaje się niezbędna i kluczowa w momencie kryzysu energetycznego na świecie — podsumowuje Damian Granosik.
