Uniwersalny dom miejski na Powiślu – elastyczna architektura Marty Sójki

Ola Skorupa

13 sierpnia '24

Uniwersalny dom miejski na Powiślu

...

+18

w skrócie
Marta Sójka — absolwentka Wydziału Architektury PW — stworzyła projekt uniwersalnego domu miejskiego na Powiślu, odpowiadający na aktualne oraz przyszłe potrzeby mieszkańców i mieszkanek. Projekt bazuje na idei elastycznej architektury, zdolnej do adaptacji do zmieniających się funkcji bez konieczności gruntownych przebudów, co przedłuża cykl życia budynku. Budynek składa się z trzech połączonych brył na Powiślu, a modułowa konstrukcja pozwala na rozbudowę horyzontalną i wertykalną oraz dowolne dzielenie przestrzeni wewnętrznych. Lokalizacja na Powiślu nie jest przypadkowa — dzielnica ta, łącząc zabytkową architekturę z nowoczesnością, idealnie wpisuje się w ideę elastycznej, uniwersalnej struktury. Projekt Marty Sójki stanowi odpowiedź na problem starzejących się budynków, oferując rozwiązanie, które jest funkcjonalne i gotowe na przyszłe zmiany. Więcej ciekawych informacji znajdziesz na stronie głównej portalu AiB

w skrócie

Marta Sójka — absolwentka Wydziału Architektury PW — stworzyła projekt uniwersalnego domu miejskiego na Powiślu, odpowiadający na aktualne oraz przyszłe potrzeby mieszkańców i mieszkanek.
Projekt bazuje na idei elastycznej architektury, zdolnej do adaptacji do zmieniających się funkcji bez konieczności gruntownych przebudów, co przedłuża cykl życia budynku.
Budynek składa się z trzech połączonych brył na Powiślu, a modułowa konstrukcja pozwala na rozbudowę horyzontalną i wertykalną oraz dowolne dzielenie przestrzeni wewnętrznych.
Lokalizacja na Powiślu nie jest przypadkowa — dzielnica ta, łącząc zabytkową architekturę z nowoczesnością, idealnie wpisuje się w ideę elastycznej, uniwersalnej struktury.
Projekt Marty Sójki stanowi odpowiedź na problem starzejących się budynków, oferując rozwiązanie, które jest funkcjonalne i gotowe na przyszłe zmiany.
Więcej ciekawych informacji znajdziesz na stronie głównej portalu AiB

Marta Sójka — absolwentka Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej — stworzyła projekt uniwersalnego domu miejskiego na Powiślu. Jej pomysł to nie tylko odpowiedź na współczesne potrzeby mieszkańców, ale także próba przewidzenia przyszłych zmian w sposobie użytkowania budynków.

zagospodarowanie terenu

uniwersalna architektura jako odpowiedź na zmieniające się potrzeby użytkowników i użytkowniczek

Cele projektu skupiają się na stworzeniu przestrzeni nie tylko odpowiadającej aktualnym wymaganiom, ale również adaptowalnej do zmieniających się warunków życia. W obliczu dynamicznego rozwoju miast i zmieniających się potrzeb mieszkańców i mieszkanek pojawia się pytanie o to, jak projektować budynki, które przetrwają próbę czasu bez konieczności kosztownych przebudów. Marta Sójka wprowadza koncepcję budynku uniwersalnego, posiadającego elastyczną strukturę, mogącą pełnić różne funkcje w zależności od potrzeb.

aksonometria

dlaczego potrzebujemy elastycznej architektury?

Sposób realizacji tego projektu bazuje na założeniu, że forma budynku powinna być na tyle elastyczna, aby z łatwością adaptować się do zmieniających się funkcji, bez potrzeby gruntownych prac budowlanych. Budynek zlokalizowany na warszawskim Powiślu łączy tradycyjną architekturę miejską z nowoczesnymi rozwiązaniami przestrzennymi. Usytuowany na narożnej działce przy ulicy Dobrej składa się z trzech połączonych brył, tworzących spójną całość, ale jednocześnie mogących funkcjonować niezależnie, w zależności od potrzeb użytkowników i użytkowniczek. Dzięki modułowej konstrukcji budynek ten może być rozbudowywany zarówno horyzontalnie, jak i wertykalnie, co daje mu dużą elastyczność użytkową. Zastosowanie klatki schodowej z obejściem oraz regularne rozmieszczenie szachtów instalacyjnych umożliwia swobodny podział wnętrz na mniejsze lub większe lokale, bez potrzeby ingerencji w konstrukcję obiektu.

elewacja

Powiśle idealnym miejscem dla architektury uniwersalnej

Osadzenie budynku w kontekście lokalizacji również nie jest przypadkowe. Powiśle, z jego bogatą historią i unikatowym charakterem, stanowi idealne miejsce dla realizacji projektu o tak elastycznej strukturze. Dzielnica ta, będąca łącznikiem pomiędzy zabytkową architekturą a nowoczesnymi inwestycjami, sama w sobie jest symbolem adaptacji i zmienności. Budynek wpisujący się w kontekst dzielnicy, równocześnie dostosowujący się do przyszłych zmian, odzwierciedla „ducha” tej części Warszawy.

wizualizacja

przemyślana struktura budynku

Koncepcja funkcjonalno-przestrzenna bazuje na idei stworzenia budynku, który dzięki swojej strukturze będzie w stanie dostosować się do zmieniających się potrzeb użytkowników i użytkowniczek. Trzy bryły, wyrastające z parteru budynku, tworzą dynamiczną kompozycję przestrzenną, jednocześnie spójną i elastyczną. Wysokości budynków zostały zaprojektowane tak, aby tworzyć harmonijną całość z istniejącą zabudową, a jednocześnie zapewniać zróżnicowanie przestrzeni wewnętrznych.

wizualizacja parteru

Kondygnacje powtarzalne, stanowiące clou projektu, zostały zaprojektowane w taki sposób, aby możliwe było ich elastyczne użytkowanie. Regularny rytm i powtarzalność elementów, takich jak okna i loggie, nie narzucają użytkownikom i użytkowniczkom określonych funkcji, ale dają im swobodę aranżacyjną. Pomieszczenia w budynku zostały zaprojektowane w sposób amfiladowy, co oznacza, że są one połączone szerokimi przejściami, umożliwiającymi swobodne łączenie lub dzielenie przestrzeni w zależności od potrzeb. Brak korytarzy i możliwość aranżacji wnętrz za pomocą ruchomych przegród i mobilnego wyposażenia, nadaje budynkowi uniwersalny charakter. Elastyczność przestrzeni jest kluczowa dla zachowania aktualności budynku na przestrzeni lat.

wizualizacja loggia

Projekt Marty Sójki jest reakcją na problem starzejących się budynków w dynamicznie rozwijających się miastach. Dzięki wprowadzeniu elastycznej i uniwersalnej struktury, mogącej dostosowywać się do różnych funkcji, autorka stworzyła koncepcję budynku, który jest nie tylko funkcjonalny, ale także gotowy na przyszłe zmiany.