Nowy terminal na indyjskim lotnisku w Bengaluru,
projekt: Skidmore, Owings and Merrill
Co, jeżeli już od momentu wysiadki z samolotu turyści mogliby poczuć dziedzictwo miasta? Takie pytanie zadali sobie architekci z Skidmore, Owings and Merrill. Biuro o bogatej historii, której modernistyczny dorobek inspirowany twórczością Miesa van der Rohe można oglądać w Chicago i Nowym Jorku, podjęło się realizacji rozbudowy lotniska obsługującego niezwykle prężnie rozwijające się miasto.
Nowopowstały Terminal 2 portu lotniczego Kempegowda w Bengaluru ma powierzchnię 255 000 metrów kwadratowych. Zwiększa roczną przepustowość lotniska o 25 milionów pasażerów, sprawiając, że stało się trzecim najruchliwszym w kraju. Rozbudowa odpowiada na rosnące potrzeby miasta, które jest jednym z największych indyjskich ośrodków IT.
SOM ustanawia precedens w projektowaniu lotnisk
fot. Ekansh Goel © Skidmore, Owens & Merrill
wiszące ogrody na miarę międzynarodowego lotniska
Czerpiąc z reputacji Bengaluru jako „miasta-ogrodu”, projektanci SOM, wraz z architektami krajobrazu Grant Associates oraz Abu Jani i Sandeep Khosla (AJSK), chcieli stworzyć „terminal w ogrodzie”, skupiając się przede wszystkim na doświadczeniu pasażerów. Wszystkie etapy podróży przebiegają przez misternie zaprojektowane przestrzenie. Główny blok terminalu, w którym znajdują się stanowiska odprawy, jest oddzielony od bramek dziewięćdziesięciometrowym, wielopoziomowym pasem rodzimej roślinności, wijących się ścieżek i bambusowych konstrukcji rozciągniętych przez wiele pięter. Tworzy to uspokajające dla pasażerów doświadczenie i łagodzi zgiełk lotniska. Świetliki i wiszące rośliny igrają z wpadającym do środka światłem. Wykończenia odzwierciedlają tekstury lokalnego krajobrazu dzięki użytym w nich materiałom, takim jak bambus, granit w kolorze kości słoniowej i rattan.
Przestrzenie terminalu są bogato wykończone
fot. Ekansh Goel © Skidmore, Owens & Merrill
Terminal mieści 13 bramek dla samolotów szerokokadłubowych, które wedle potrzeb przekształcają się w 28 obsługujących maszyny wąskokadłubowe. Adaptowalność bramek optymalizuje ich zużycie. Terminal 2 na międzynarodowym lotnisku Kempegowda w Bengaluru jest już drugim zaprojektowanym przez SOM w Indiach — międzynarodowy port lotniczy Chhatrapati Shivaji w Bombaju został ukończony w 2014 roku.
Naturalne materiały użyte w wykończeniach są przykładem zielonego prądu w architekturze
fot. Ekansh Goel © Skidmore, Owens & Merrill
czy zielona architektura nadąży za indyjskim boomem?
Forma terminalu została zaprojektowana w myśl filozofii zrównoważonej architektury, a także elastycznego dostosowywania się do dynamicznego rozwoju Bengaluru. Może być w całości zasilany energią odnawialną, dzięki czemu uzyskał wstępny certyfikat LEED Platinum — najpowszechniej stosowanego systemu oceny zrównoważonego budownictwa. Projekt SOM jest przykładem wdrożenia rozwiązań bazujących na naturze, które radykalnie zmniejszają emisję dwutlenku węgla w budownictwie. Biuro opracowuje formułę betonu bio — pochłaniającej węgiel, bazującej na algach alternatywy tradycyjnego betonu. Jak mówi przedstawicielka pracowni Yasemin Kologlu dla The New York Times:
Nie możemy po prostu polegać na naturalnych materiałach, ponieważ nie dysponujemy wystarczającą ilością drewna i bambusa, żeby zrealizować wszystkie potrzeby budowlane. To, w jaki sposób budujemy, musi ulec zmianie, ale nie mamy na to złotego środka. Żeby osiągnąć swoje cele, zrównoważona architektura musi stosować wypadkową ponad 30 różnych strategii.
