Studentki architektury Politechniki Poznańskiej: Wiktoria Ciszak, Karolina Kozłowska i Michalina Linkowska zdobyły aż dwie nagrody w międzynarodowym konkursie „MICROHOME 2021 – Small living, huge impact!” organizowanym przez Bee Breeders. Ich projekt „Circadian Home”, mobilnego, dostosowującego się do zmiennych warunków oświetlenia naturalnego mikrodomu otrzymał pierwszą nagrodę oraz nagrodę BB Student Award!
MICROHOME 2021 to już trzecia edycja odbywającego się co roku konkursu architektonicznego, organizowanego przez Bee Breeders Competition we współpracy z Archive Books, w ramach cyklu „Architektura Małej Skali”. Ten cykl konkursowy ma za zadanie podkreślenie, że „nie zawsze większe znaczy lepsze”. W ten sposób organizatorzy mają nadzieje zmienić postrzeganie obecnej i przyszłej generacji projektantów na temat mieszkalnictwa. MICROHOME podkreśla także znaczenie, jakie mała architektura może mieć w obliczu kryzysu mieszkaniowego, gospodarczego i klimatycznego.
projekt Circadian Home zdobył dwie nagrody
© Wiktoria Ciszak, Karolina Kozłowska, Michalina Linkowska
mikrodom odpowiedzią na kryzys mieszkaniowy?
Głównym celem konkursu MICROHOME 2021 – Small living, huge impact! było zaprojektowanie domu o powierzchni nieprzekraczającej 25 metrów kwadratowych, przeznaczonego dla dwóch pracujących osób. Lokalizacja budynku nie była sprecyzowana. Jednym z wymogów była samowystarczalność obiektu. Dom miał być wykonany w modułowej konstrukcji w nurcie architektury zrównoważonej i zawierać kuchnię, sypialnię, łazienkę, przestrzeń do pracy oraz odpoczynku, a także miejsce na przechowywanie.
Circadian Home może być umieszczony w dowolnej lokalizacji
© Wiktoria Ciszak, Karolina Kozłowska, Michalina Linkowska
podwójne zwycięstwo polskich studentek
Zgłoszone na międzynarodowy konkurs prace oceniało jury w składzie: Brian Gaudio (Module Housing), Anne Cecilie Haug (Snøhetta), Thomas Heyer (Cover Technologies), Sheri Koones (pisarka), Francesca Perani (Francesca Perani Enterprise, RebelArchitette), Carlo Ratti (MIT SENSEable City Lab, Carlo Ratti Associati) oraz Patrik Schumacher (Zaha Hadid Architects).
Projekt Circadian Home autorstwa zespołu studentek Politechniki Poznańskiej w składzie: Wiktoria Ciszak, Karolina Kozłowska, Michalina Linkowska został doceniony i otrzymał aż dwie nagrody: pierwszą nagrodę i nagrodę BB Student Award! Praca konkursowa została wykonana pod kierunkiem dr hab. Marcina Konickiego, a za konsultację graficzną planszy odpowiada Ewa Angoneze-Grela.
Circadian Home to propozycja elastycznego obiektu, który dostosowuje się do zmiennych warunków oświetlenia naturalnego w każdej lokalizacji. Zdaniem jury projekt jest piękny i dobrze oddany. Pomimo złożoności realizacji, angażuje; w rzeczywistości pozwala spełnić istotny aspekt — daje prywatność każdemu mieszkańcowi pomimo niewielkiej przestrzeni życiowej. Projekt jest przyszłościowy i przede wszystkim możliwy do zbudowania — czytamy w opinii jury.
budynek składa się z trzech modułów i mechanizmu obrotowego
© Wiktoria Ciszak, Karolina Kozłowska, Michalina Linkowska
dom podążający za słońcem
Narzucone wytyczne stworzyły wiele ograniczeń. Projektowanie rozpoczęłyśmy od analizy wspólnego życia dwóch osób. W ten sposób wykreowała się droga projektowa, według której podążałyśmy podczas dalszego procesu twórczego. Zauważyłyśmy, że dla pary osób zarówno ważny jest czas spędzony razem, jak i ten w samotności. Uwzględniając limit powierzchni, z poszanowaniem podeszłyśmy do indywidualnej pracy osoby, nie zapominając o jej czasie wolnym — opowiadają autorki.
Studentki zainspirowane badaniami przeprowadzonymi przez profesorów Jeffreya Connora Halla, Michaela Morrisa Rosbasha i Michaela Warrena Younga, dotyczącymi odkrycia molekularnego mechanizmu okołodobowego zegara biologicznego (Nobel w 2017 roku), stworzyły obiekt podążającą za słońcem. Forma budynku dostosowuje się do pory dnia, maksymalnie wykorzystując promienie słoneczne i ich korzystny wpływ na zdrowie człowieka.
forma budynku dostosowuje się do pory dnia
© Wiktoria Ciszak, Karolina Kozłowska, Michalina Linkowska
Circadian Home
Starałyśmy się połączyć fizjologię człowieka z architekturą, formując bryłę tak, aby podążając za słońcem, regulowała procesy występujące w rytmie okołodobowym. Nasz organizm ustala porę dnia, na podstawie informacji o barwie i położeniu słońca. Podczas wschodu zainstalowane żyletki otwierają się, w naturalny sposób budząc mieszkańców. Jednocześnie bryła budynku sytuuje się na wschód. Natomiast w trakcie zachodu, przeszklenia otwierają bryłę na zachód, co niweluje niekorzystne skutki korzystania wieczorem ze światła niebieskiego, emitowanego przez ekrany urządzeń elektronicznych. Ulokowanie w gałce ocznej receptory, odpowiedzialne za odbieranie informacji o świetle, znajdują się w dolnej części gałki ocznej, w ten sposób najefektywniej odbierają promienie słoneczne, docierające do nas zawsze znad horyzontu. Obserwuje się, że światło padające od dołu mniej ingeruje w wydzielanie melatoniny — hormonu odpowiedzialnego za regulowanie rytmu dobowego. Po zachodzie słońca zastosowałyśmy więc liniowe oświetlenie usytuowane przy podłodze. W nocy bryła całkowicie się zamyka, odcinając ewentualne światło, by zapewnić najlepsze warunki do wydzielania melatoniny, a co za tym idzie, efektywnego snu — tłumaczą studentki.
autorki starały się dostosować projekt do rytmu dobowego człowieka
© Wiktoria Ciszak, Karolina Kozłowska, Michalina Linkowska
razem czy osobno?
Drugim aspektem projektowym, poza cyklem okołodobowym, było przebywanie dwóch osób na stosunkowo niewielkiej przestrzeni. Poszukując rozwiązania, które umożliwi parze decydowanie, czy chcą spędzać czas razem, czy osobno, młode architektki postanowiły skorzystać z zastosowanej w obiekcie mobilności.
Budynek składa się z trzech modułów. Główny trzon zaprojektowany został na planie koła i pełni funkcję wspólnego salonu oraz zamiennie, sypialni nocą. W tej części przeznaczone jest również miejsce na łazienkę i kuchnię. Dwa pozostałe moduły, będące skrzydłami bryły, określone są jako indywidualne miejsca do pracy i odpoczynku. Dzięki mobilności modułów można połączyć je w jedną, dużą przestrzeń. Mieszkańcy mogą realizować swoje pasje i życie zawodowe, nie przeszkadzając sobie nawzajem. Możliwe są trzy konfiguracje bryły w zależności od aktualnych potrzeb osób w niej przebywających.
możliwe są trzy konfiguracje bryły
© Wiktoria Ciszak, Karolina Kozłowska, Michalina Linkowska
samowystarczalny mikrodom
Mechanizm obracający składowymi częściami bryły został umieszczony w podstawie budynku, autorki wydzieliły tutaj także dodatkowe miejsce na przechowywanie. Proponowany mikrodom jest samowystarczalny, co pozwala zlokalizować go w dowolnym miejscu na świecie, nie uzależniając go od stałego dostępu do prądu i wody. Dach przystosowany jest do zbierania wody deszczowej, która następnie jest filtrowana i magazynowana lub przeznaczana na bieżące potrzeby. Na wspomnianych skrzydłach zamontowane są ruchome panele fotowoltaiczne. Po całkowitym zamknięciu bryły budynku, możliwe jest jej transportowanie.
Cała bryła zaprojektowana jest z poszanowaniem natury i otoczenia, jednocześnie odpowiada na potrzeby użytkowników. Praca przy tym projekcie pozwoliła nam zwrócić uwagę na ogromny wpływ światła słonecznego oraz otoczenia na komfort życia mieszkańców — pdsumowują Wiktoria, Karolina i Michalina.
Poczytajcie także o projektach studentów Politechniki Warszawskiej, które startowały w drugiej edycji konkursu MICROHOME: wyróżnionej koncepcji Modular House Unit autorstwa Zuzanny Słabik oraz Zdrowej wielkiej płycie projektu Agaty Kobus, Natalii Kuleszy, Filipa Starzomskiego i Joanny Ziembowskiej.
