Oliwia Karapuda, studentka Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku otrzymała I Nagrodę w międzynarodowym konkursie „Crested – Waterfront pavilion design challenge near river Arno” organizowanym przez platformę UNI. Jak mówi laureatka, „Grid of Agreement” to projekt zielonej oazy na nabrzeżu florenckiej rzeki, będący metaforą przestrzeni, w której człowiek ponownie łączy się z naturą.
Wyzwaniem konkursu „Crested” był projekt pawilonu i aranżacja fragmentu nabrzeża rzeki Arno we Florencji. Organizatorzy poszukiwali propozycji nadania nowych funkcji nabrzeża — Terzo Giardino. Należało zaprojektować pawilon przeznaczony wybranemu programowi oraz odnieść się do kontekstu wody, oraz zabytkowego centrum Florencji. Rewitalizacja zaniedbanego obecnie obszaru mogła dotyczyć interwencji artystycznych i rekreacyjnych, dedykowanych mieszkańcom i turystom. Uczestnicy mieli zadbać także o estetykę i funkcjonalność, tworząc przestrzenie otwarte, półotwarte i zamknięte oraz pamiętać o środowisku naturalnym.
projekt „Grid of Agreement” we Florencji
© Oliwia Karapuda
projekt z Polski najlepszy!
Nadesłane z całego świata prace oceniało jury w składzie: Sarah Becchio, Paolo Borghino, Paolo Panetto i Francesco Loschi. Jury postanowiło przyznać Nagrodę Główną oraz pięć wyróżnień. Przyznano również Nagrodę publiczności.
Zwyciężył projekt „Grid of Agreement” autorstwa Oliwii Karapudy, wykonany pod kierunkiem Marty Koniczuk ramach przedmiotu Elementy Projektowania Scenograficznego w Architekturze Wnętrz na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku.
zagospodarowanie terenu
© Oliwia Karapuda
Projekt dotyczy odrodzenia ekosystemu na nabrzeżu i rzece Arno we Florencji, we Włoszech. Moim celem było stworzenie zielonej przestrzeni, „oazy” w zatłoczonym mieście. Obecnie Terzo Giardino to zaniedbany teren podmokły bez sprzyjających warunków dla roślin. Potencjał tego miejsca daje nam możliwość stworzenia przestrzeni wielofunkcyjnej dla mieszkańców, jak i turystów. Uporządkowałam przestrzeń oraz zamknęłam ją w prostokąty, tworząc siatkę czterech rzędów o różnych powierzchniach. Układ powoli wyłania się z naturalnej zieleni i podobnie znika w rzece na drugim końcu lądu. Zaprojektowałam otwarte i półotwarte przestrzenie oraz główny punkt — pawilon herbaciany. Moja koncepcja proponuje nowe rozwiązania przestrzeni, takie jak pomosty z łodziami na rejsy grupowe lub samodzielne wyprawy — opowiada autorka.
widok od strony rzeki Arno
© Oliwia Karapuda
przywracanie ekosystemu
Problemami, z jakimi zmaga się działka projektowa to ciągłe powodzie oraz wysoka temperatura, co skutkuje dewastacją terenu i trudnymi warunkami do wzrostu i utrzymania roślinności ozdobnej. Aby zapobiec zatapianiu nabrzeża, studentka zaprojektowała kanały retencyjne, dając tym samym szansę na uprawę roślin polnych oraz przeznaczonych do terenów podmokłych.
Moja koncepcja miała pomóc przyrodzie i odbudować stale dewastowany ekosystem rzeki. Po analizie dna rzeki Arno, w utworzonych kanałach ma szansę rozwinąć się roślinność na przykład: Zannichellia palustris, Persicaria amphibia, Bidens tripartita, Sparganietum erecti, Bolboschoenus maritimus, Callitriche — wymienia studentka.
rodzaje roślin zastosowane w projekcie
© Oliwia Karapuda
rośliny i więcej roślin
Autorka chciała stworzyć charakterystyczne miejsce — roślinność stała się główną ideą projektu. Teren Terzo Giardino został wzbogacony o rośliny polne, które umieszczone zostały wraz z zielenią zastaną oraz uprawiane w specjalnych grządkach uprawnych. By ułatwić ich stałe nawadnianie, możliwe jest podpięcie grządek do utworzonych kanałów retencyjnych. Wiele z wprowadzonych roślin ma właściwości lecznicze lub doskonale nadaje się do picia, nacierania czy aromaterapii.
Nowa funkcja i ekologiczny styl miejsca może być dobrym punktem orientacyjnym i stać się pożądanym przez organizatorów elementem krajobrazu Florencji.
aksonometria i rzut pawilonu herbacianego
© Oliwia Karapuda
pawilon herbaciany inspirowany renesansem
Zaproponowany pawilon herbaciany to minimalistyczny budynek na planie poziomym, dośrodkowym. Projekt ma sklepienie kolebkowo-krzyżowe, inspirowane renesansem florenckim. Bryła przepruta jest rzędem otworów zamkniętych łukiem, wszystko po to, aby użytkownik wchodząc do budynku, miał stały kontakt z otoczeniem i naturą. Propozycja Oliwii obejmuje bar i zaplecze. Suszone kwiaty i zioła sprowadzane są do pawilonu z suszarni rozmieszczonych niedaleko grządek z roślinami, a następnie tworzone są z nich napary. Pawilon może być między innymi miejscem sprzedaży herbaty, naparów, syropów i olejków eterycznych. Natomiast na końcu nabrzeża, w miejscu, gdzie elementy projektowanej siatki rozpadają się i dochodzą do linii wody, znajduje się półotwarta przestrzeń z widokiem na rzeźbę.
W koncepcji wybrałam „Wiosnę w przebraniu Flory” autorstwa rzeźbiarza Pietro Berniniego, ojca Giovanniego Lorenzo Berniniego. Rzeźba ta staje się symbolem miejsca, ukazującym związek człowieka z florą. Jest też widok na Ponte alle Grazie i przepływające pod nim łodzie. Tutaj wszystko się kończy... — dodaje Oliwia.
na terenie uprawiane są różne gatunki roślin
© Oliwia Karapuda
połączenie z naturą
Jak twierdzi autorka „Grid of Agreement” to metafora projektu, w którym człowiek łączy się z naturą. Inspiracją do powstania siatki projektowe były włoskie elewacje renesansowe, gdzie prostokątne kształty układają się w rzędy. W koncepcji każdy kształt ma swoją funkcję — wokół każdego z nich autorka wytyczyła szerokie na 1,5 metra ścieżki, a po zmroku założenie jest oświetlone.
Nocą architektura nabrzeża skąpana jest w czerni, a wodę i roślinność oświetla źródło światła umieszczone pod wodą. W ten sposób pokazuje, co w tym miejscu jest najważniejsze. Każdy kawałek zieleni w mieście jest na wagę złota, daje schronienie zwierzętom, a dla ludzi jest naturalną terapią — podsumowuje autorka.
