Studenci architektury Politechniki Gdańskiej — Julita Banaszak, Jakub Kruk, Jerzy Sroka, w odpowiedzi na zadanie konkursowe postawione przez platformę Young Architects Competitions, stworzyli futurystyczny ośrodek badawczy położony na odludnym terenie pustynnym w Nevadzie.
W ramach konkursu pt. „Hyperloop Desert Campus” poszukiwano możliwych kierunków rozwoju nowoczesnego ośrodka badawczego dla technologii Hyperloop. Obiekt znajduje się na pustyni Mojave w stanie Nevada, niedaleko Las Vegas. To odludne i nieprzyjazne środowisko stwarza okazję do zaprojektowania budynku – ikony, który mógłby wytyczyć kurs dla architektury związanej z Hyperloopem.
lokalizacja w pustynnym krajobrazie Nevady
© YAC
centrum badań Elona Muska
Hyperloop to nowoczesny i wciąż prototypowy środek transportu finansowany przez Elona Muska. Głównym celem Hyperloop jest komunikacja równie szybka, jak transport lotniczy, jednakże w cenie standardowego transportu drogowego. Aby poszerzyć swoja działalność i zakres badań i centrum testowe, ośrodek potrzebuje większej przestrzeni, dlatego też architekci zostali poproszeni o stworzenie nowego, hipernowoczesnego obiektu.
obiekt sprawia wrażenie obcego monolitu
© Julita Banaszak, Jakub Kruk, Jerzy Sroka
monolit w sercu pustyni
Studenci Politechniki Gdańskiej starali się jak najdokładniej wkomponować budynek w działkę, odpowiednio nawiązując do otaczającego go pasma górskiego. W efekcie powstał obiekt sprawiający wrażenie pojawiającego się na pustyni, obcego monolitu.
bryła podzielona jest na dwie części, a jej powłoka to ściana modułowa
© Julita Banaszak, Jakub Kruk, Jerzy Sroka
Autorzy zainspirowani erozją skał tego pustynnego terenu podzieli bryłę na dwie części. W przerwie pomiędzy obiektami znajduje się suchy ogród z rodzimymi gatunkami roślinności, usprawniający gospodarkę wodną oraz służący jako strefa wejściowa. Poszczeglóne części ośrodka połączone sobą za pomocą łącznika. Całość budynku została zaprojektowana w ten sposób, aby wycieczki odwiedzające ośrodek mogły swobodnie się po nim przemieszczać, nie utrudniając pracy licznym laboratoriom.
główne wejście prowadzi przez suchy ogród, a budynki spaja łącznik
© Julita Banaszak, Jakub Kruk, Jerzy Sroka
Powłoka budynku to modułowa ściana kurtynowa, składająca się z paneli fotowoltaicznych oraz samo przyciemniających się okien. Zabieg ten ułatwia pracę w niekorzystnych warunkach klimatycznych. Kolejne piętra to apartamenty, a na ostatnim, poza tarasem widokowym znajduje się również specjalna powłoka pozwalająca na odzyskiwanie wody z otoczenia, która jest później wykorzystywana w obiekcie.
