W sobotę 19 maja br. zainaugurowano 12. Łódź Design Festival – jedno z najważniejszych wydarzeń branży projektowej w Polsce. Tematem tegorocznej edycji są „Refleksje”, wśród których znalazły się przemyślenia w ramach debaty pt. „Życie towarzyskie i uczuciowe w architekturze”. Redaktorki Małgorzata Tomczak oraz Marta Kulawik z A&B pytały prelegentów, jakie emocje może budzić architektura oraz jak projektuje się przestrzeń życia uczuciowego.
„Najbardziej emocjonuje mnie przestrzeń publiczna, uczestniczenie w publicznym życiu, miejsca na styku architektury i przyrody. Zawsze powołuję się na krakowski Zakrzówek, czyli nieczynne wyrobisko, które zalane wodą stało się przestrzenią do spotykania się, wypoczynku, nurkowania” – mówiła Agata Woźniczka z pracowni BudCud.
Z kolei Katarzyna Kuo Stolarska z pracowni Kuoo Architects podkreśliła, że dla niej ważne są dwie rzeczy – jakość i światło.
„Światłem możemy wszystko zepsuć, ale też wiele naprawić. W pracy używam ograniczonej ilości elementów, koncentrując się na ich jakości oraz detalu” – wyjaśniała.
Mateusz Kuo Stolarski tłumaczył, że każdą wolną chwilę spędza na wyjazdach i w związku z tym jego ulubionym typem budynków są hotele.
„To miejsca, w których budowanie emocji jest na wysokim poziomie. Najbardziej cenię architekturę współczesną, która wpisuje się w klimat miasta. Uwielbiamy hotel Bikini Berlin – stary budynek z lat 60., w którym jest wszystko, co brudne, niepotrzebne i niepasujące do siebie. Esencja stolicy Niemiec” – przekonywał.
Z kolei warszawski projektant Jan Strumiłło przytoczył słowa Petera Zumthora, który mówiąc o projekcie term w Vals, krygował się, że koncentruje się na emocjach, wrażeniach i zmysłach. Architekt powoływał się też na obrazy z dzieciństwa, twierdząc, że dziecko postrzega świat zmysłami i emocjami, które zostają w nim do końca życia. Przekonywał też, że jego praca jako architekta polega na rozpoznaniu, z czego składają się uczucia z młodości oraz na próbie ich inżynierskiego odtworzenia.
Debata zilustrowana została pracami nagrodzonymi w konkursie A&B pt. „Miasto, architektura, ludzie. Życie toczące się między budynkami”.
