Wybierz Nagrodę Publiczności w konkursie „Drewno w Architekturze”

Głosowanie na Nagrodę Publiczności — w ramach 5. edycji konkursu „Drewno w Architekturze”

Zachęcamy do głosowania na Nagrodę Publiczności — najlepszą dyplomową pracę magisterską wykonaną z wykorzystaniem drewna, zgłoszoną na 5. edycję konkursu „Drewno w Architekturze”. Ogólnopolski konkurs organizowany jest przez Wydział Architektury Politechniki Białostockiej i przedsiębiorstwa: Unihouse i Danwood. Aby wskazać swojego faworyta, wystarczy oddać na niego swój głos — głosować można tylko raz, wyłącznie na jeden projekt spośród prezentowanych dziesięciu. Głosowanie trwa od 5 grudnia br. do 7 stycznia 2024. do godz. 23:59*. Autorka lub autor pracy z największą liczbą głosów otrzyma dyplom i roczną prenumeratę miesięcznika „A&B”.

Idę organizowanego od pięciu lat konkursu jest upowszechnianie wiedzy na temat wartości i wyjątkowości drewnianej architektury. Kryteria oceny jury obejmują zarówno wartość rozwiązań architektonicznych, w których ukazano wszechstronne walory drewna, jak i jakość relacji pomiędzy tworzywem a kształtowaną formą.

Do tegorocznej edycji konkursu zgłoszono rekordową liczbę 53 prac dyplomowych z wydziałów architektury z całej Polski. Oceniało je jury w składzie: dr hab. Tatiana Misijuk, prof. PB, dziekana Wydziału Architektury PB (przewodnicząca jury), Waldemar Jasiewicz (Podlaska Okręgowa Izba Architektów RP), Tomasz Duryński (Danwood), Tomasz Perkowski (Unihouse oddział Unibep), Wojciech Popławski (OP Architekten), Marcin Marczak (przewodniczący Podlaskiej Okręgowej Izby Architektów RP). Spośród 53 prac jury wytypowało 10 finałowych, a spośród nich wyłoniło 5 najlepszych, którym przyznano trzy nagrody oraz dwa wyróżnienia. Wyniki 5. edycji konkursu możecie poznać w dziale Konkursy na naszym portalu.

Teraz my zapraszam Was do wyboru swojej ulubionej pracy dyplomowej w głosowaniu na Nagrodę Publiczności. W plebiscycie bierze udział 10 projektów, które dostały się do finału konkursu. Wszystkie prace, wraz z opisami autorskimi, możecie zobaczyć poniżej.

prace dyplomowe biorące udział w głosowaniu

Biała Woda. Ból Niepamięci
proj.: Dominika Cieplak i Kamil Federyga
promotor: dr hab. Piotr Winskowski, prof. PK
Wydział Architektury Politechniki Krakowskiej

opis autorski

Projekt poświęcony jest nieistniejącej rusińskiej wsi Biała Woda na Rusi Szlachtowskiej. Ideowo podejmuje także tematykę bólu rozumianego zarówno psychicznie, jak i fizycznie oraz kwestie pamięci i zapomnienia. W części teoretycznej zebrano dotychczasową wiedzę na temat historii, kultury i zwyczajów wsi, uzupełnioną o autorskie przekłady artykułów z prasy międzywojennej i wywiady z byłymi mieszkańcami wsi. Opisano także architektoniczny archetyp rusińskiej chyży oraz dokonano analizy rozwoju urbanistycznego wsi na podstawie dostępnej dokumentacji kartograficznej. Zebrany materiał świadczy o ciągłym istnieniu tożsamości miejsca. W części analitycznej przedstawiono wzorce sensorycznej architektury komemoratywnej oraz poddano analizie wpływ architektury na proces terapii. Na część praktyczną składa się projekt Ścieżki Kulturowo-Historycznej wraz z pawilonami edukacyjnymi w Białej Wodzie, Izby Wsi Zapomnianej oraz Schroniska Terapii Bólu i Traumy. Główną ideą każdego z obiektów było zaprzężenie wielu zmysłów w proces percepcji pamięci oraz terapii bólu.

Masowa personalizacja w architekturze z wykorzystaniem technologii prefabrykowanej. Projekt zespołu jednostek mieszkalnych w warszawskich Siekierkach
proj.: Aleks Kacprzak
promotorka: prof. Ewa Kuryłowicz
Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej

fragment opisu autorskiego

Tematem pracy jest zagadnienie masowej personalizacji w architekturze na przykładzie projektu architektonicznego osiedla jednorodzinnego w typie zabudowy szeregowej na warszawskich Siekierkach. Osiedle zaprojektowane zostało z wykorzystaniem prefabrykacji drewnianej na bazie zaproponowanego systemu realizującego zasady masowej personalizacji [...]. Koncepcja projektu skupiona jest na relacji architektury i technologii budowania w odniesieniu do indywidualnych, dynamicznie zmieniających się potrzeb mieszkańców. Zagadnienie realizowania indywidualnych preferencji w skali masowej jest nazywane masową personalizacją [...]. System prefabrykatów CLT, został ukształtowany w sposób zapewniający maksymalną wariantowość cech budynku, przy minimalnej ilości elementów. Stworzyć ma to możliwość personalizacji, przy potencjalnej masowości zastosowania. W ramach systemu zaproponowany został proces, w którym użytkownik w sposób przystępny może konfigurować architekturę budynku, dopasowując ją do indywidualnych potrzeb [...].

Dom Weselny w Krynicy Morskiej. Poszukiwanie współczesnej architektury celebracji
proj.: Damian Antoni Kasperowicz
promotorzy: dr Jerzy Grochulski, prof. PW, Karol Żurawski
Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej

fragment opisu autorskiego

Jednym z głównych założeń projektu było wykreowanie przestrzeni performansu, w której wyczuwalna jest sekwencyjność prowadząca do kulminacji. Podobnie jak w porządku wesela, rytmu zdarzeń, które je poprzedzają oraz następują po nim, wspomnianego wcześniej ciągu przyczynowo-skutkowego obrzędowości, dom weselny powinien odzwierciedlać „taktowanie” napięcia przysięgi małżeńskiej zwieńczone nałożeniem sobie obrączek i pocałunkiem. Osiągnięcie tego założenia miałoby zostać spełnione, przez wydłużenie drogi do sali głównej. Dom został odsunięty od granicy działki. Prowadzi do niego droga meandrująca między drzewami, prowadząca do placu przed wejściem [...]. Ulotność dnia ślubu i jednoczesna frywolność przypisana weselu przywołuje na myśl architekturę lekką i zwiewną. Dlatego do wykonania słupów podtrzymujących dach przewidziane zostało drewno klejone. Osadzone są one na wylewanej litej bazie wpasowującej się w ukształtowanie terenu. Struktura ścian również została założona w konstrukcji szkieletowej, drewnianej, wypełnionej wełną drzewną.

Rewitalizacja dominikańskiego zespołu klasztornego na Wzgórzu Świętojakubskim w Sandomierzu
proj.: Szymon Kołcz
promotorka: dr hab. Jolanta Sroczyńska, prof. PK
Wydział Architektury Politechniki Krakowskiej

opis autorski

Projekt rewitalizacji zespołu klasztornego na Wzgórzu Świętojakubskim w Sandomierzu skupia się na wykorzystaniu istniejącego potencjału miejsca dla podkreślenia atutów kompleksu. Poszerzenie funkcji sakralnej stoi w syntezie z działalnością Ojców Dominikanów na terenie klasztoru. Wykorzystanie produkcji wina dla stworzenia miejsca spotkań skupionego na kulturze wina połączonej z bogatą historią miejsca i unikalnymi walorami estetyczno-historycznymi Kościoła św. Jakuba tworzy bardzo atrakcyjny punkt na mapie Sandomierza. Projektowana rozbudowa czerpie z lokalnych archetypów i przekształca je, tworząc formę oniryczną, namalowaną rozchwianą kreską malarza w historycznym krajobrazie Sandomierza.

Adaptacja oraz rozbudowa budynku przy ulicy ks. Zdzisława Bernata w Poznaniu, należącego do Fundacji Pomocy Wzajemnej Barka, na ośrodek dla uchodźców
proj.: Karolina Kozłowska
promotor: prof. Piotr Marciniak
Wydział Architektury Politechniki Poznańskiej

fragment opisu autorskiego

Tematem pracy jest adaptacja oraz rozbudowa budynku przy ul. ks. Zdzisława Bernata w Poznaniu, należącego do Fundacji Pomocy Wzajemnej „Barka”, na ośrodek dla uchodźców oraz podopiecznych fundacji. Projekt zakłada rozszerzenie działki o obszar należący do Miasta Poznania, a główne założenia można podzielić na trzy części. Pierwszy etap zakłada uporządkowanie kompleksu fundacji, znajdującej się na Zawadach w Poznaniu, z uwzględnieniem potrzeb oraz planów rozwoju określonych przez samą fundację. Drugim elementem, jest adaptacja budynku zabytkowego, na obiekt umożliwiający godne życie jego mieszkańcom. Ostatnią część stanowi rozbudowa tego budynku, o dodatkowy kompleks mieszkalno-warsztatowy, z punktem przedszkolnym. Projekt koncepcyjny budynku zakłada powiększenie założenia, o dodatkowe 51 miejsc noclegowych, wielofunkcyjną salę warsztatową, stołówkę obsługującą obiekt oraz przedszkole, wspomagające samych podopiecznych.

Hotel
proj.: Patrycja Mróz
promotor: dr Robert Misiuk
Wydział Architektury Politechniki Białostockiej

fragment opisu autorskiego

Hotel został zlokalizowany na nieogrodzonej i nieurządzonej działce w południowej części miasta Białegostoku przy ulicy Konstantego Ciołkowskiego w bliskim sąsiedztwie Lasu Zwierzynieckiego, a także Uniwersytetu w Białymstoku [...]. Na dany hotel składają się cztery budynki, z których jeden został szczegółowo opracowany. W budynku głównym znajduje się część mieszkalna, recepcja, restauracja, basem oraz siłownia. Pozostałe trzy różnią się od siebie tylko kondygnacją szóstego piętra, która w jednym jest mieszkalna, natomiast w pozostałych dwóch mieści się na całej powierzchni taras widokowy [...]. Projektowany budynek jest ośmiopiętrowy, składa się głównie z pionu pobytowego, tzn. z apartamentów z balkonami, a także na niektórych kondygnacjach umiejscowione są tarasy widokowe. Inspiracją do stworzenia ostatecznego wyglądu bryły było nawiązanie do korony drzewa, która jest nieregularna.

Porządkujące działania architektoniczne w chaotycznej zabudowie obrzeży miast. Projekt zespołu budynków mieszkalnych na Zawadach w Warszawie
proj.: Hubert Przybyszewski
promotorzy: dr Grzegorz Rytel, Maciej Miłobędzki
Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej

fragment opisu autorskiego

Praca w części teoretycznej jest analizą różnych sposobów zabudowy na przedmieściach uzupełnioną komentarzem do obecnej sytuacji mieszkaniowej, podmiejskiej. Praca poświęca również uwagę różnym rodzajom kompozycji urbanistycznych, typologiom oraz tendencjom architektonicznym na przestrzeni lat. Wybór przykładów obejmuje obiekty o różnej skali i charakterze. Wnioski wyciągnięte z analiz posłużyły do sformułowania założeń projektowych. W efekcie powstał projekt zespołu domów mieszkalnych osadzony w naturalnym kontekście, który tworzy brakującą na Zawadach przestrzeń publiczną. Funkcja mieszkaniowa uzupełniona jest usługowym parterem ze strefami przewidzianymi dla lokalnej społeczności. Projekt wprowadza nowy charakter stref ogólnodostępnych nie zmieniając przy tym drastycznie skali zabudowy. Gęstość i intensywność nowej inwestycji pozwoliła na zaprojektowanie terenów rekreacyjnych i pozostawienie obszarów wolnych od zabudowy, służących przyszłym mieszkańcom. Podczas projektowania położono nacisk na rozwiązania proekologiczne, takie jak zracjonalizowanie konstrukcji, łatwość w adaptacji do zmieniających się potrzeb, retencjonowanie wody, zapewnienie odpowiedniego klimatu wnętrz i otoczenia czy możliwości wspólnych upraw.

After Mine — From waste to Green. Centrum Edukacji Ekologicznej i Przyrodniczej na obszarze pokopalnianym w Koninie. Architektura zrównoważona w kontekście degradacji środowiska naturalnego
proj.: Zbigniew Strenk
promotorzy: dr Justyna Juchimiuk, Michał Golański
Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska Uniwersytetu Zielonogórskiego

fragment opisu autorskiego

Projekt centrum edukacji ekologicznej i przyrodniczej na obszarze pokopalnianym ma na celu zwiększenie świadomości społeczeństwa na temat ochrony środowiska i zachęcenie do podejmowania zrównoważonych działań. Wykorzystanie zasad architektury zrównoważonej w projekcie pozwala na tworzenie architektury, która jest energetycznie efektywna, wykorzystuje odnawialne źródła energii, minimalizuje zużycie wody, redukuje emisję dwutlenku węgla i ogranicza negatywny wpływ na przyrodę. Poprzez zastosowanie odpowiednich technologii i materiałów, takich jak izolacje termiczne, panele słoneczne, odzysk energii, systemy gromadzenia i wykorzystania wody deszczowej, projekt centrum edukacyjnego może osiągnąć wysoką efektywność energetyczną i zmniejszyć zużycie zasobów naturalnych. Ponadto konstrukcja obiektu została zaprojektowana w nowoczesnej i ekologicznej technologii drewnianego gridshell”u (powłoki siatkowej), która pozwala na swobodne kształtowanie bryły.

Centrum dydaktyczno badawcze z częścią muzealnąw w Przemkowskim Parku Krajobrazowym
proj.: Adam Struski
promotorka: dr Grażyna Hryncewicz-Lamber
Wydział Architektury Politechniki Wrocławskiej

fragment opisu autorskiego

Tematem projektu dyplomowego jest projekt budynku, którego celem jest zapewnienie miejsca dla odwiedzających, badaczy, przyrodników oraz odbudowa różnorodności flory i fauny w tym obszarze, z jednoczesnym propagowaniem większego zaangażowania w ochronę mokradeł oraz zwróceniem uwagi na obecny stan ekosystemów bagiennych. Projekt zakłada budowanie świadomości społecznej i przeciwdziałanie dalszemu osuszaniu się mokradeł, co może mieć negatywny wpływ na środowisko. Zaprojektowany budynek nawiązuje do ambon myśliwskich, które stanowią miejsca schronienia dla badaczy i turystów. Jest to miejsce, gdzie w kontrolowany sposób turyści mają możliwość zgłębiania wiedzy na temat bagien i ich wpływu na środowisko. Centrum stanowi punkt wyjścia w początkowej fazie zwiedzania terenów Użytku Ekologicznego Przemkowskie Bagno i Rezerwatu Przyrody Stawy Przemkowskie.

Projekt schroniska turystycznego z wieżą widokową na Górze Jeżowa Woda. Fenomen wież widokowych
proj.: Wiktor Żukliński
promotor: dr Bartosz Haduch
Wydział Architektury i Sztuk Pięknych Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego

fragment opisu autorskiego

Projekt bazuje na naturalnych formach i materiałach, zgodnych z wytycznymi konkursowymi, które zezwalały na swobodę projektową oraz poszukiwanie odważnych rozwiązań. Sama bryła jest ekspresywna, dynamiczna i nawiązująca do naturalnych kształtów spotykanych w przyrodzie. Zmiękczenie formy następuje poprzez wprowadzenie wertykalnych ogrodów, które niosą za sobą nie tylko walory estetyczne, ale również wspomagają konstrukcje, chroniąc ją przed wiatrem i przegrzewaniem się. Ramy obiektu budują równoległe listwy z lokalnego drewna klejonego posiadającego dobrą odporność na wilgotność i warunki atmosferyczne. Listwy sprzężone zostały belkami, ściągami i linami stalowymi, zapewniając tym samym odpowiednią sztywność, całej konstrukcji. Częściowo bryła budynku została rozlokowana pod ziemią, nie zaburzając przy tym naturalnych spadków terenu, w celu lepszego doświetlenia. Moduł schroniska został rozdzielony na dwa skrzydła, na środku natomiast powstała przestrzeń, do której prowadzą schody tarasowe i projektowana zieleń. Masywność bryły minimalizuje się w segmencie zielonych półpięter, aby w ostatecznym punkcie krytycznym znowu się rozszerzyć.

* Głosowanie trwa do 7 stycznia 2024 roku do godziny 23:59. Dopuszcza się oddanie tylko jednego głosu na jedną pracę biorącą udział w głosowaniu o Nagrodę Publiczności. System umożliwia oddanie większej liczby głosów z tego samego IP, aby umożliwić głosowanie wielu osób z tej samej sieci, np. akademickiej, pracowni architektonicznej itp. Dopuszczalna liczba głosów z jednego IP wynosi 11. W przypadku oddania większej liczby głosów przez jedną osobę (poprzez czyszczenie cookies, zmianę lokalizacji IP, odcisków przeglądarek i sesji lub używanie botów) będzie to skutkowało unieważnieniem takich głosów. W celu sprawdzenia poprawności mechanizmu głosowania każda praca otrzymała od Redakcji A&B jeden głos kontrolny.

UWAGA: System zlicza wszystkie głosy. Po zakończeniu głosowania wszystkie głosy dla każdej z prac zostaną sprawdzone pod kątem naruszeń regulaminu i unieważnione, jeśli ten regulamin naruszyły. Prawidłowa liczba oddanych głosów zostanie podana do wiadomości publicznej po sprawdzeniu logów serwera w momencie publikacji wyników głosowania.

Zobacz obecne podsumowanie poniżej: