Studentki Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej Natalia Junger, Natalia Walkiewicz, Aleksandra Wasilenko i Angelika Zysiak zdobyły I Nagrodę w międzynarodowym konkursie architektonicznym Asylum organizowanym przez platformę UNI competitions. Zadaniem było zaprojektowanie tymczasowego schronienia dla uchodźców z Birmy, uciekających przed prześladowaniami na tle religijnym. Windbreak shelter to projekt kompaktowej jednostki, która jest łatwa w montażu i transporcie oraz wykorzystuje do budowy lokalne materiały i odpady.
Jak czytamy na stronie organizatorów, w sierpniu 2017 roku w Birmie w wyniku represji i łamania praw człowieka, setki tysięcy muzułmanów Rohingja uciekło do Bangladeszu. Rząd Birmy, kraju w większości buddyjskiego, odmawia obywatelstwa Rohingjom, a jako grupa etniczna są oni dyskryminowani i prześladowani, nie posiadają dokumentów, w związku z czym nie mogą korzystać z powszechnej edukacji, opieki medycznej czy poszukiwać pracy.
największy obóz w Bangladeszu to Cox's Bazar
© Natalia Junger, Natalia Walkiewicz, Aleksandra Wasilenko, Angelika Zysiak
tymczasowe, wielofunkcyjne schronienie
Bangladesz stał się schronieniem, jednak obozy dla uchodźców są obecnie przepełnione, panuje w nich ubóstwo i wysoka śmiertelność, a surowy klimat nie sprzyja osiedlaniu. Dla tego w tych trudnych warunkach ważna jest interwencja architektoniczna — stworzenie tymczasowego schronienia, które może być prototypowane, powielane, modułowe i przenośne. Dzięki temu schronienie mogłoby zostać wdrożone do użytku w dowolnym obszarze świata dotkniętym katastrofą, w którym brakuje podstawowych udogodnień. Projekt miał być wystarczająco funkcjonalny i elastyczny, tak aby można go było wykorzystać w różny sposób, a wielofunkcyjna przestrzeń powinna pomieścić maksymalnie sześć osób.
projekt Windbreak zdobył pierwszą nagrodę w konkursie Asylum
© Natalia Junger, Natalia Walkiewicz, Aleksandra Wasilenko, Angelika Zysiak
projekt z Polski z I Nagrodą
Wyniki konkursu poprzedziła wojna w Ukrainie, która tym bardziej uwidoczniła problemy związane z masową migracją oraz koniecznością pomocy i uzasadnienia dla budowy tymczasowych schronień. Zwycięski projekt polskich studentek: Natalii Junger, Natalii Walkiewicz, Aleksandry Wasilenko i Angeliki Zysiak powstał w ramach kursu ProtoLab na Politechnice Wrocławskiej.
schematy ideowe projektu
© Natalia Junger, Natalia Walkiewicz, Aleksandra Wasilenko, Angelika Zysiak
Inspiracją dla naszego projektu były rozwiązania funkcjonalne budynków mieszkalnych w regionach Myanmaru i Bangladeszu. Szczególną uwagę zwróciłyśmy na rozwiązania w zakresie wentylacji i zacieniania. Inspirowałyśmy się także domami budowanymi na wodzie i sposobami jej wykorzystania. Natomiast formę konstrukcji zaczerpnęłyśmy z lokalnych i tradycyjnych sposobów budowania i łączenia elementów, takich jak bambus z linami — opowiadają autorki.
Windbreak shelter
Windbreak shelter zostało zaprojektowane jako konstrukcja tymczasowa, którą można rozstawić w krótkim czasie i przy niewielkim wysiłku. Ważnym aspektem schronienia jest mobilność i łatwość transportu, a także wykorzystanie materiałów lokalnych, takich jak bambus, oraz materiałów z recyklingu — membrana, opony i resztki materiałów z fabryk odzieżowych w Bangladeszu.
jeden moduł może pomieścić sześć osób
© Natalia Junger, Natalia Walkiewicz, Aleksandra Wasilenko, Angelika Zysiak
Kształt i forma budynku zależą od warunków pogodowych oraz stosunkowo niewielkiej przestrzeni, na której można umieścić schronienie. Prostokątny rzut pozwala na wygodne wykorzystanie przestrzeni w budynku, umożliwia modułowe łączenie jednostek i nie zajmuje dużo miejsca. Ponadto segmentowe ściany umożliwiają tworzenie dowolnej wielkości obiektów dostosowanych do potrzeb i lokalizacji.
projekt został dostosowany do tropikalnego klimatu
© Natalia Junger, Natalia Walkiewicz, Aleksandra Wasilenko, Angelika Zysiak
dostosowanie do tropikalnego klimatu
Cyrkulacja powietrza w tropikalnym klimacie jest wyjątkowo ważna, aby ją zapewnić studentki zaprojektowały jednospadowy dach z wlotami i wylotami powietrza w ścianach bocznych.
Dodatkowo zamocowana na szczycie ścian siatka z wyciętych plastikowych butelek przyspiesza wymianę powietrza, ściskając cząsteczki w szyjce butelki, co powoduje ich szybsze przemieszczanie się na zewnątrz budynku — wyjaśniają architektki.
Plastikowe butelki zostały również wykorzystane do magazynowania wody deszczowej. Aby zapewnić właściwą wentylację budynku, w ścianie, w której znajduje się wejście, autorki umieściły dodatkowe wloty powietrza. Wyloty zostały pokryte siatką, aby zabezpieczyć obiekt przed zwierzętami.
ściany wykonane są z membran
© Natalia Junger, Natalia Walkiewicz, Aleksandra Wasilenko, Angelika Zysiak
opony, bambus, materiały z recyklingu
Budynek został posadowiony na palach zakotwionych w gruncie za pomocą opon wypełnionych zaprawą. Wyniesienie budynku ponad poziom gruntu wynika również z warunków klimatycznych — częste i obfite deszcze monsunowe podmywają budynki, tworząc płynące strumienie brudnej wody i błota. Podłoga umieszczona na wysokości jednego metra nad poziomem gruntu składa się z połączonych linami bambusów, które następnie zostały pokryte sklejką.
budynek jest posadowiony na palach zakotwionych w gruncie za pomocą opon wypełnionych zaprawą
© Natalia Junger, Natalia Walkiewicz, Aleksandra Wasilenko, Angelika Zysiak
Konstrukcja ścian i dachu również składa się z bambusowych elementów nośnych połączonych liną i przykrytych wodoodporną plandeką. Dodatkowe usztywnienie i izolację zapewnia warstwa wypełniająca przestrzeń między bambusem a membraną, którą tworzą materiały pochodzące z recyklingu z fabryk odzieżowych.
przestrzeń między bambusem a membraną wypełniają materiały z recyklingu
© Natalia Junger, Natalia Walkiewicz, Aleksandra Wasilenko, Angelika Zysiak
Membranowe pokrycie ścian jest łączone przez zgrzewanie i umożliwia dowolne kształtowanie formy. W obiekcie zaprojektowano dwa rodzaje segmentów ściennych — z nieprzezroczystej plandeki oraz z półprzezroczystej folii transparentnej, które pełnią funkcję doświetlenia wnętrza. Konstrukcja całego obiektu zapewnia mobilność, łatwość wydzielania przestrzeni i nie zajmuje dużo miejsca podczas transportu.
wnętrze jednego z modułów
© Natalia Junger, Natalia Walkiewicz, Aleksandra Wasilenko, Angelika Zysiak
Poczytajcie także o projekcie Fan House — uniwersalnego, tymczasowego schronienia, autorstwa Zuzanny Boberek i Piotra Gajdki, które otrzymało wyróżnienie w konkursie Disaster Relief Shelter — Reinventing the tents.