1 lipca br. przed Warszawskim Pawilonem Architektury ZODIAK studentki i studencki architektury Politechniki Warszawskiej umieścili instalację Wodny Azyl. Obiekt zwracający uwagę na zmiany klimatyczne i kryzys wodny jest efektem pracy ostatnich kilku miesięcy i był realizowany w ramach projektu WODA: W CENTRUM — wspólnego przedsięwzięcia Wydziału Architektury PW i SARP oddział Warszawa we współpracy z Miastem Stołecznym Warszawa.
Projekt WODA: W CENTRUM, który rozpoczął się w lutym br. obejmował wykłady, warsztaty, szkolenia i prelekcje. Jego celem było zwrócenie uwagi na kwestie zrównoważonego wykorzystywania zasobów w kontekście kryzysu klimatycznego i realnego zagrożenia kryzysem wodnym.
instalacja Wodny Azyl znajduje się przed Zodiakiem
fot.: Marta Wróbel
Gospodarowanie zasobami wodnymi to obecnie jedno z największych globalnych wyzwań miejskich. Woda stanowi o esencji życia, woda może być atrakcją, również woda (jak i jej brak) niesie za sobą zagrożenia. Dlatego WODA musi znaleźć się W CENTRUM — zainteresowania mieszkańców, w centrum uwagi projektantów i planistów, oraz w samym centrum naszych miast — podkreślali organizatorzy projektu.
Publiczna prezentacja instalacji odbyła się 6 lipca br.
fot.: Mikołaj Kociołek
studencki projekt
W trakcie trwania całej inicjatywy kilkunastoosobowy zespół studentek i studentów specjalności Architektura i Urbanistyka – Miasto jako miejsce do życia, w składzie: Marianna Golińska, Beata Grzegorzewska, Wioletta Januszko, Milena Jaszcz, Paulina Kaczor, Emilia Kasjan, Julia Lisonek, Agnieszka Litych, Katarzyna Pawłowska, Natalia Piestrzyńska, Dominika Sapińska, Paweł Skowron, Dominika Smoleń, Marcin Stępień, Aleksandra Suchecka, Marianna Waśniewska, Aleksandra Więcław, Dominika Zając pod opieką dr Anną Cudny i dr. Artura Jerzego Filipa oraz prof. Krystyną Solarek (Kierowniczka Katedry Urbanistyki i Gospodarki Przestrzennej i koordynatorka specjalności) pracował nad nietypową instalacją, będącą projektem semestralnym.
część zespołu projektowego wraz z prowadzącymi
fot.: Mikołaj Kociołek
Praca składała się z kilku etapów. W trakcie warsztatów, poprowadzonych przez dr Annę Cudny oraz dr. Artura Jerzego Filipa, studenci stworzyli sześć wariantów idei, a spośród nich podczas dyskusji i głosowań, wybrano do realizacji właśnie Wodny Azyl.
Wodny Azyl
Omawiany obiekt to specjalnie zaprojektowane naczynia, które mogą (ale nie muszą) wypełnić się wodą deszczową. Zależność instalacji od wody ma skłaniać do refleksji na temat obecności wody w mieście i naszej zależności od niej. Autorzy chcą, aby Wodny Azyl postulował zmianę w myśleniu o traktowaniu poszczególnych elementów ekosystemu i zwraca uwagę na ich nadmierne wykorzystywanie.
prace projektowe nad instalacją
© Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej
Wodny Azyl ma być miejscem wspólnej refleksji na temat wody. Woda znajduje się w centrum nie jako zasób, ale jako równoprawny element środowiska naturalnego, którego jesteśmy częścią — mówi Marianna Waśniewska.
Traktowanie wody jako zasobu należącego do człowieka doprowadziło do obecnych, globalnych problemów związanych z wodą. W naszym projekcie nadajemy wodzie podmiotowość — dodaje Emilia Kasjan.
jak doprowadziliśmy do katastrofy ekologicznej?
Wodny azyl wykracza poza propagowanie rozwiązań proekologicznych, gdyż zrównoważone podejście do projektowania powinno być traktowane jako obowiązkowe. Nie chodzi zatem o to, aby mówić o skutkach kryzysu klimatycznego, ale o jego przyczynach.
Projekt został wykonany przez studentów i studentki PW
fot.: Mikołaj Kociołek
Studenci tworząc projekt, użyli współczesnych materiałów o wysokim śladzie wodnym i zastosowali regularne ustawienie poszczególnych elementów instalacji, aby w ten sposób zwrócić uwagę na sposób, w jaki obchodzimy się z wodą w miastach.
W przestrzeniach publicznych używamy betonu, poliwęglanu. Regulujemy przebieg rzek, betonujemy place, a potem zastanawiamy się, gdzie odprowadzić wodę deszczową podczas nawalnych burz. Nasze postępowanie doprowadziło do katastrofy ekologicznej, która już trwa i której skutki wszyscy odczuwamy — mówi Agnieszka Litych.
podsumowanie projektu WODA: W CENTURM
6 lipca br. w Warszawskim Pawilonie Architektury ZODIAK odbyło się oficjalne zakończenie projektu WODA: W CENTRUM. Podczas wydarzenia można było wziąć udział w panelu dyskusyjnym oraz zobaczyć studencką instalację. Spotkanie poprowadziła dr Anna Cudny wraz z Janem Chwedczukiem, wiceprezesem OW SARP ds. edukacji. Prelegentami byli również prowadzący projekt dr Artur Jerzy Filip, Magda Maciąg, członkini zarządu OW SARP i pełnomocniczka ds. programowych Zodiak WPA, Magdalena Strużycka, członkini OW SARP oraz reprezentantka grupy projektowej, którzy opowiedzieli o projekcie, etapach powstawania instalacji oraz jej roli i przesłaniu.
podsumowanie projektu WODA: W CENTRUM
fot.: Mikołaj Kociołek
Woda nie jest zasobem. Woda to podmiot, równoprawny element naszego ekosystemu. Woda nie jest naszą własnością i nie podlega naszym chciwym zachciankom. Pomimo tego, że może nam się wydawać, że mamy nad nią kontrolę i tak na koniec to my jesteśmy całkowicie zależni od wody, a nie ona od nas. Tak jak nasza instalacja — podsumowali autorzy.
Instalację Wodny Azyl można oglądać do 7 sierpnia br. na placu przed Pawilonem Zodiak w Warszawie, a partnerem głównym projektu była firma Geberit.
