Praca zgłoszona na konkurs
„Najlepszy Dyplom Wnętrza 2022/2024”
Projekt „Centrum Kultury Arabskiej” stanowi próbę podjęcia dialogu o migracji oraz problemach czy uprzedzeniach, które pojawiają się w związku z akulturacją. Lokalizacją dla założenia stał się Gdańsk, moje rodzinne miasto, z powodu osobistej znajomości jego historii, nastrojów czy potrzeb oraz poprzez inspirację działaniami Gdańskiego Centrum Równego Traktowania. Dzielnica (Oliwa) została wybrana ze względu na wizualną atrakcyjność tego terenu oraz niedaleką odległość od Uniwersytetu Gdańskiego, Olivia Business Centre czy meczetu, który zrzesza przede wszystkim Tatarów, natomiast uogólniając, jest miejscem spotkań społeczności muzułmańskiej.
Recepcja
© Natalia Najmowicz
Koncept opierał się na stworzeniu uniwersalnej przestrzeni, która będzie pełniła zarazem funkcje: edukacyjną, kulturalną, pomocową oraz społeczną. Projekt został podzielony na cztery strefy. Strefa ogólnodostępna obejmuje recepcję z szatnią, która wita odwiedzających; bistro, które umożliwia nie tylko odpoczynek i spożycie posiłku, ale również nawiązywanie nowych znajomości, zacieśnianie więzi czy rozpoczęcie dialogu; toalety zapewniające odpowiedni podział i prywatność w ramach konsensusu uwzględniającego obie kultury oraz salę wielofunkcyjną przystosowaną do organizacji różnego rodzaju wydarzeń takich jak konferencje, wykłady, pokazy, wystawy sztuki, spotkania autorskie, biznesowe, grup, fundacji, stowarzyszeń i tym podobnych. Strefa dla pracowników składa się z wygodnego biura, pomieszczenia gospodarczego, pokoju socjalnego oraz toalety.
Bistro
© Natalia Najmowicz
Istotnym było dla mnie, aby ta przestrzeń nie była zaniedbana i by estetycznie nie odbiegała od tej konwencjonalnie uznanej za reprezentacyjną. Ostatnie dwie strefy to komunikacja i strefa poza zakresem projektowania, w której koncepcyjnie proponuję organizację sztabu kryzysowego ds. społeczności arabskiej, przestrzeni magazynowej na potrzeby organizacji zbiórek charytatywnych czy pojedyncze miejsca noclegowe. Główną ideą projektu jest próba ocieplenia wizerunku osób pochodzących z krajów arabskich poprzez naturalne spotkania, edukację (również dla najmłodszych) oraz przez promocję piękna sztuki i architektury arabskiej. Samo wnętrze dzięki nietypowemu, minimalistycznemu designowi ma być pretekstem do odwiedzin potencjalnych gości, a kolejne procesy asymilacji mają szansę zadziać się naturalnie.
Biuro
© Natalia Najmowicz
Bazę kolorystyczną projektu stanowi paleta odcieni beżu piaskowego, który ma nieco przypominać krajobraz pustynny również poprzez fakturę tynku glinianego strukturalnego obecnego na ścianach. Dopełnieniem jest gdzieniegdzie wyłaniająca się głęboka zieleń w postaci ściany roślin czy płytek ceramicznych, która działa ożywczo – podobnie jak oaza na pustyni. Większość detali we wnętrzu to metal w wykończeniu czarnym matowym dla kontrastu do ścian w myśl projektowania uniwersalnego; pozostałe elementy zaprojektowałam z miedzi ze względu na jej historię, oryginalną estetykę, a także właściwości bakteriobójcze, co stanowi niebywale pozytywną cechę szczególnie w kontekście projektowania wnętrz budynków użyteczności publicznej. Projekt realizuje system wayfindingu poprzez oznaczenia naścienne oraz działania ułatwiające intuicyjne poruszanie się takie jak rozmieszczenie taśm LED przy konturach ścian. Wnętrze jest również dostosowane dla osób niepełnosprawnych za pośrednictwem zastosowania odpowiednich rozwiązań technicznych takich jak zachowanie odpowiednich szerokości przejść, wytycznych dotyczących toalet czy całkowita likwidacja progów. Oświetlenie w CKA stanowi pełnoprawny element kreacji przestrzeni i oscyluje w granicach 2700-4000K. Projekt ma na celu łączenie ludzi poprzez sztukę w związku z czym w miarę możliwości, staram się pominąć kwestie polityczne.
Pokój socjalny
© Natalia Najmowicz
Jest to jedynie próba odpowiedzi na obecną sytuację z nadzieją na poprawę wzajemnego zrozumienia i rozpoczęcie dialogu dotyczącego niwelacji stereotypów o ludności arabskiej. Projekt dowodzi, że warto szukać nowych, ciekawych rozwiązań, które usprawnią komunikację i budowę syntetycznego społeczeństwa.
Natalia Najmowicz
Ilustracje: © Autorka
