Centrum Sportów Wodnych i Lodowych nad jeziorem Ukiel w Olsztynie to ośrodek żeglarski i jednocześnie jedna z najciekawszych marin w Polsce. Jego nowoczesna architektura zbiera świetne recenzje zarówno w środowisku żeglarskim, jak i wśród mieszkańców Olsztyna i turystów.
Najważniejszym celem, jaki postawili przed sobą architekci, było jak najlepsze wpasowanie zabudowy mariny i hangaru w otaczający krajobraz tak, aby budynek nie dominował nad otoczeniem. Architektoniczne założenie realizuje ideę jak najmniejszej ingerencji w naturalne ukształtowanie zalesionego wzgórza oraz wyeksponowania widoków na jezioro Ukiel i panoramę Olsztyna. W architekturze obiektów widać nienachalne nawiązania do form marynistycznych — pochylone, jasne ściany budynków przywodzą na myśl fragmenty kadłubów jachtów. Co więcej, indywidualnie zaprojektowana piąta elewacja budynku — zielony dach z kompozycjami roślin, głazów i drewnianych platform widokowych — jest naturalnym przedłużeniem wzgórza, w które wkomponowana została bryła budynku.
Architektura
Jak piszą autorzy projektu, koncepcja centrum żeglarstwa przełamuje stereotypy związane z funkcjonowaniem marin: ośrodek nie jest przestrzenią zamkniętą, dostępną tylko dla wtajemniczonych. Architekci zaprojektowali hangar na łodzie jako przestronną, przeszkloną przestrzeń, w której zaciera się granica pomiędzy tym co wewnątrz, a tym co na zewnątrz. Zdaniem architektów, dzięki temu zabiegowi można obcować ze światem żeglarskim, oglądając przechowywane w obiekcie profesjonalne jednostki pływające. Jak podkreślają autorzy projektu, ten wielofunkcyjny obiekt — zlokalizowany niemal na styku z linią brzegową — stanowi otwartą przestrzeń, z której korzystać mogą zarówno amatorzy żeglarstwa, profesjonalni zawodnicy, jak i mieszkańcy Olsztyna, czy też turyści.
Zagospodarowanie terenów
wokół przystani wodnej
W ramach zagospodarowania terenu wokół przystani wodnej zrealizowano ciągi piesze, ścieżki rowerowe oraz place rekreacyjne. Układ ścieżek jest ściśle zintegrowany z budynkami, na dachach których zaprojektowano drewniane tarasy z widokiem na panoramę Olsztyna. Nawierzchnię ścieżek wykonano ze swobodnie ułożonych na trawie płyt z betonu architektonicznego.
Amfiteatr
Pomiędzy budynkami mariny i hangaru autorzy projektu przewidzieli amfiteatr z miejscami do siedzenia, głównymi schodami oraz zielenią. Wielopoziomowy plac stanowi główne wejście na teren mariny. Przed amfiteatrem zaprojektowano rozległy drewniany taras, który dodatkowo może pełnić funkcję sceny.
Mała architektura — kamienie
Ważnym elementem zagospodarowania terenu stały się ogromne kamienie, które rozrzucono po całym terenie mariny. Zabieg ten, to nawiązanie do charakterystycznego elementu krajobrazu Warmii i Mazur — głazów narzutowych, które na przestrzeni lat inspirowały swoją imponującą skalą, formą i kompozycją. Oprócz symbolicznego nawiązania do archetypu krajobrazu warmińskiego, pola kamieni stanowią także naturalną barierę chroniącą przed niekontrolowanym wejściem do niepożądanych stref całego założenia (np. na dachy poza wyznaczonymi punktami widokowymi).
Nagrody
Projekt mariny — przystani wodnej wraz z innymi obiektami nad jeziorem Ukiel w Olsztynie — zdobył wiele prestiżowych nagród architektonicznych: nagrodę Stowarzyszenia Architektów Polskich SARP za wybitne dzieło architektoniczne (najlepsza przestrzeń publiczna), nagrodę Eurobuild, nagrodę Kryształowa Cegła oraz Srebrny Wawrzyn Olimpijski. Projekt architektoniczny zagospodarowania brzegów jeziora Ukiel nominowany był także do nagrody Mies Van der Rohe oraz do nagrody Polityki.
oprac. red.
na podstawie opisu autorskiego i materiałów prasowych
